Bp Wętkowski modlił się z podopiecznymi schroniska dla bezdomnych

– Ubogimi są także ci, którzy nie mają w sobie nadziei, w których nie ma miłości, albo tej miłości nie doświadczają – mówił dziś bp Krzysztof Wętkowski podczas Mszy św. sprawowanej w kaplicy włocławskiego schroniska dla bezdomnych kobiet i mężczyzn. Schronisko im. św. Brata Alberta prowadzi diecezjalna Caritas. Dziś w Kościele obchodzony jest Światowy Dzień Ubogich oraz Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym.

Biskup włocławski przypomniał w homilii nauczanie papieża Franciszka o konieczności spojrzenia na ubóstwo w szerszym kontekście, nie tylko materialnym. – Ubogimi są także ci, którzy nie mają w sobie nadziei, w których nie ma miłości, albo tej miłości nie doświadczają, którzy są samotni, choć posiadają własne rodziny – mówił bp Wętkowski dodając, że także wykluczenie społeczne i pozbawianie prawa głosu jest pewnym rodzajem ubóstwa.

– To jest cała przestrzeń współczesnego ubóstwa, która wyrasta z zamknięcia człowieka na Pana Boga i bliźniego. Z tego bierze się całe ubóstwo fizyczne i duchowe – stwierdził. W tym kontekście przybliżył sytuację chrześcijan w Libanie, którzy są prześladowani, pozbawieni godności, możliwości pracy i wyłączeni z uczestnictwa w normalnym życiu.

Jednocześnie bp Wętkowski zachęcił, by w każdej sytuacji ufać Pan Bogu. – Chrystus oczekuje naszego zaufania, czyli wiary, powierzenia się Jemu – mówił zaznaczając, że Pan Jezus jako pierwszy należał do ubogich w swoim społeczeństwie, w wymiarze wykluczenia, nękania i prześladowania. – Ciągle zastawiano na Niego pułapki słowne, aby móc postawić Go przed trybunałem i się Go pozbyć – tłumaczył duchowny.

Na zakończenie bp Wętkowski wspomniał osobę św. Brata Alberta, patrona włocławskiego schroniska dla bezdomnych, który porzucił życie artysty, aby służyć ubogim i wykluczonym. – Dzisiaj jest świętym, a my, za jego wstawiennictwem prosimy, by pomógł nam przeżywać nasze doświadczenia życiowe – zakończył biskup włocłwski.

Schronisko Caritas dla bezdomnych kobiet i mężczyzn we Włocławku przy ul. Karnkowskiego 7, funkcjonuje od 2001 r. Otrzymuje w nim schronienie ok. 24 kobiet i 145 mężczyzn (w okresie zimowym ok. 200 osób).

Pracujące w schronisku siostry albertynki starają się stworzyć warunki i zachęcić mieszkańców do przemiany oraz pogłębienia życia poprzez wspólną Eucharystię oraz okolicznościowe nabożeństwa. Wszelkie praktyki religijne są ze strony bezdomnych podejmowane dobrowolnie.

W ciągu roku siostry sprawują opiekę nad mieszkańcami poprzez rozmowy, porady, wysyłanie na leczenie odwyk
owe, a po tzw. odwyku mobilizują i wspierają daną osobę poprzez wskazówki do trwania w podjętych postanowieniach.
Opieka duchowa wyraża się również w organizowaniu dla bezdomnych pracy zarobkowej albo na rzecz schroniska. Obowiązek wykonywania powierzonych czynności mobilizuje ludzi, nie mających teoretycznie perspektyw na przyszłość, do pracy nad sobą, samozaparcia i wytrwania choćby kilku tygodni bądź miesięcy bez alkoholu.

Mieszkańcy schroniska są również pod stałą opieką duchową księży pracujących w Caritas włocławskiej. Opieka ta polega na pełnej dyspozycyjności co do możliwości skorzystania z sakramentów świętych, rozmów duchowych, jak i organizowania rekolekcji adwentowych i wielkopostnych. W celu stworzenia bliskiej i braterskiej komunikacji międzyosobowej, organizowane są dla bezdomnych jednodniowe wyjazdy np. pielgrzymki, zjazdy rowerowe, wyjścia do kina jak i wspólne integracyjne spotkania przy grillu, stole wigilijnym czy śniadaniu wielkanocnym.