Wola Raniżowska: obchody jubileuszowe 100–lecia istnienia parafii

Uroczystym obchody jubileuszowym 100–lecia istnienia parafii pw. św. Wojciecha w Woli Raniżowskiej przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Eucharystię koncelebrował m.in. miejscowy rodak bp Jan Ozga, ordynariusz diecezji Doumé-Abong’ Mbang w Kamerunie.

Biskup sandomierski w kazaniu nawiązał do ewangelicznej przypowieści o ziarnie rzuconym w ziemię. Zaznaczył, że jest nim w pierwszej kolejności sam Chrystus. Jak zauważył, prawdziwym chrześcijaninem jest ten, kto kocha podobnie jak Chrystus i taką postawę przyjął św. Wojciech, będący patronem kościoła w Woli Raniżowskiej.

– Św. Wojciech nie był wolny od lęków i wątpliwości, ciągle szukał swojego miejsca, własnej drogi, która byłaby zgodna z wolą Bożą. Duchowe rozterki i obawy o życie przezwyciężał skutecznie przez całkowite posłuszeństwo papieżowi i współpracę, tak z duchowieństwem, jak ze świeckimi. Wiem ile rodzi się dzisiaj wątpliwości i obaw w sercach kapłanów oraz wiernych świeckich zatroskanych o przyszłość Kościoła. Sam ich doświadczam, tym bardziej, że wasze problemy są także moimi – mówił biskup.

Hierarcha zwrócił uwagę, że czasami jednak odnosi wrażenie, że księża za bardzo chcą działać w pojedynkę, że nie wykorzystują możliwości jakie daje nam Kościół powszechny, diecezja, programy duszpasterskie, wizytacje kanoniczne, czy chociażby trwający obecnie synod.

– To jest w jakiejś mierze przyczyną asekuranctwa, zachowawczości, albo przeciwnie, bycia lokalnym celebrytą, czy jak mówią młodzi – „gwiazdorzenia”. Mówimy sobie. Dobrze, będę ziarnem, które rzuca Chrystus za pośrednictwem Kościoła, ale muszę spaść tam gdzie ja chcę. I najlepiej, żeby jeszcze wszyscy klaskali. I mają być od razu owoce, bez zmiany stylu dotychczasowego życia, bez rezygnowania z czegokolwiek. Potrzeba nam moi drodzy więcej pokory, która przełoży się na szukanie inspiracji i pomocy u Boga, na posłuszeństwo przełożonym oraz współpracę z innymi. Bierzmy przykład ze św. Wojciecha, a wtedy wydamy obfity plon – wskazywał ordynariusz.

Bp Jan Ozga, zwracając się do zebranych przytoczył sentencję powtarzaną w Kamerunie, że człowiek nie jest ptakiem, który lata w przestworzach i powinien po sobie pozostawić ślad na ziemi.

– Dobre ślady pozostawione przez człowieka powinny być pozytywne, trwałe i konstruktywne. Powinny nieść pokój, radość i przebaczenie. Ten jubileusz jest sumą wysiłków tych, którzy pozostawili dobre i trwałe ślady. To stulecie jest dla nas jednocześnie wyzwaniem, abyśmy otrzymawszy to wspaniałe dziedzictwo – wiarę, Słowo Boże i sakramenty – podążali podobną drogą, aby i po nas zostały dobre i trwałe ślady. Ważnym jest, aby po naszym odejściu można było powiedzieć: „ten człowiek ubogacił Kościół i tę wspólnotę” – mówił ordynariusz z Kamerunu.

Eucharystyczną procesję wokół świątyni poprowadził bp Jan Ozga. Oprawę muzyczną uroczystości uświetniła schola parafialna. Uczestnicy uroczystości otrzymali okolicznościową książkę, która opisuje dzieje parafii i świątyni. We wspólnej modlitwie wzięli udział przedstawiciele władz, siostry zakonne, strażacy, poczty sztandarowe oraz licznie zgromadzeni parafianie i goście.

Wola Raniżowska została założona jako wieś królewska blisko siedem wieków temu. Do początku XX w. przynależała do parafii Raniżów. Starania o stworzenie ośrodka duszpasterskiego w Woli Raniżowskiej podjął ks. Czesław Broda, męczennik II wojny światowej. Przybył on do Woli Raniżowskiej jako stały katecheta w 1911 r. i rozpoczął budowę kościoła.

Biskup przemyski św. Józef Sebastian Pelczar w 1919 r. ustanowił tu samoistną ekspozyturę, zaś bp Karol Józef Fischer w tym samym roku erygował tu parafię. Kościół konsekrowano w 1921 r. Świątynia stanowi przykład architektury neogotyckiej.