Wrocław: dorośli zainteresowani przygotowaniem do bierzmowania

Utworzenie w ubiegłym roku we Wrocławiu ośrodka przygotowującego osoby powyżej 18. roku życia do przyjęcia sakramentu bierzmowania było strzałem w dziesiątkę. Właśnie rusza trzeci cykl przygotowań, na który zgłosiło się 75 osób.

Długo mówiło się o konieczności oddzielenia przygotowania do bierzmowania młodzieży od przygotowania dorosłych. Do momentu utworzenia centrum, w wielu parafiach osoby powyżej 18. roku życia proszące o dopuszczenie do tego sakramentu najczęściej były dołączane do grupy młodzieżowej. W ten sposób wśród gimnazjalistów znajdowali się studenci czy nawet osoby, które już dawno zakończyły edukację. Sami księża mieli problem, jak przygotowywać pojedynczych dorosłych do bierzmowania. Teraz wszyscy powyżej 18. roku życia są kierowani do ośrodka formacyjnego przy ul. Katedralnej 4.

– Chodzi o to, by osoby dorosłe, które chcą przystąpić do bierzmowania, przyjęły ten sakrament rzeczywiście jako sakrament dojrzałości chrześcijańskiej – wyjaśnia ks. Piotr Wawrzynek, odpowiedzialny za działalność centrum.

– Chcemy dać im z jednej strony możliwość uporządkowania życia wiary, odnowienia znajomości prawd, które są potrzebne, by mogły przeżywać swoje chrześcijaństwo w sposób pełny, ale także pozwolić im doświadczyć, że wiara nie zatrzymuje się na teorii – dodaje kapłan. I podkreśla, że przygotowanie w centrum nie ma jedynie formy teoretycznego przekazu, ograniczającego się do mówienia, jak powinno wyglądać chrześcijańskie życie. Przede wszystkim odbywa się ono w grupie, by dać uczestnikom możliwość doświadczenia wspólnoty Kościoła. Prowadzi je zespół osób duchownych i świeckich. Każde spotkanie jest połączone z Eucharystią i zachętą do skorzystania z sakramentu pojednania. W całym cyklu, trwającym około trzech miesięcy, jedna sobota jest przeżywana jako dzień skupienia.

Wielu uczestników poprzednich dwóch cykli podkreślało, że przygotowanie zmieniło ich postrzeganie Kościoła oraz wiary. Niektórzy nie ukrywali, iż motywacją zgłoszenia się na kurs było jedynie czysto mechaniczne uzupełnienie brakującego „papieru” przydatnego przy ślubie kościelnym. Jednak po kilku tygodniach budziła się w nich chęć głębszego poznawania chrześcijaństwa. – Odkryłam w tym coś więcej. Przekonałam się, że warto czytać Pismo Święte i chcę spróbować znaleźć w nim duchową głębię. Cieszę się również, że porozmawiałam na temat moich wątpliwości z księdzem – mówi Marta, uczestniczka pierwszego cyklu i dodaje z uśmiechem, że wbrew jej stereotypowemu spojrzeniu chrześcijanie nie są zdewociali i zamknięci, ale wręcz przeciwnie: radośni i normalni.