Wrocław: kard. Gulbinowicz doktorem honoris causa

Metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Wrocławskiej w uznaniu zasług dla środowiska naukowego Dolnego Śląska.

Kardynała wyróżniono tym tytułem także za wspieranie rozwoju kultury w regionie oraz za działalność na rzecz pojednania między narodami i działalność charytatywną.

Prof. Tadeusz Luty, rektor Politechniki Wrocławskiej, podkreślił, że to właśnie metropolita wrocławski położył ogromne zasługi w „niekofliktowym scalaniu Dolnego Śląska z Macierzą oraz w dziele pojednania polsko-niemieckiego” – Dolny Śląsk stał się przykładem spokojnej, pokojowej konsolidacji społecznej, obywatelskiej w Państwie Polskim. Ogromna rola kard. Henryka Gulbinowicza w tym procesie została uhonorowana przyznaniem mu Federalnego Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec – powiedział.

Były rektor Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeusz Zipser w wygłoszonej laudacji wiele miejsca poświęcił zasługom metropolity wrocławskiego w rozwój architektury sakralnej Dolnego Śląska. – W okresie sprawowania władzy biskupiej kard. Henryka Gulbinowicza powstało wiele budowli kościelnych, w tym przede wszystkim nowe świątynie, które stopniowo wypełniały luki w miejscach, gdzie w drugiej połowie XX wieku powstały nowe osiedla, które przysporzyły nowych mieszkańców pozbawionych bliskich i łatwo dostępnych świątyń – powiedział.

– W samej tylko diecezji wrocławskiej, w jej dzisiejszych granicach, wzniesiono od podstaw bądź poddano gruntownej przebudowie i rozbudowie 40 kościołów parafialnych, 27 filialnych oraz kilkadziesiąt pomocniczych i kaplic. Oprócz wymienionych obiektów powstało jeszcze szereg budynków pomocniczych, jak plebanie, a w okresie przed rokiem 1990 również pomieszczeń dydaktycznych dla katechezy – podkreślił prof. Zipser.

Zauważył jednocześnie, że kardynał wydatnie wspiera także inne kościoły, szczególnie w Europie Wschodniej. – Prowadzi szeroką działalność ekumeniczną i charytatywną. Jest inicjatorem współpracy z innymi kościołami chrześcijańskimi na Dolnym Śląsku – dodał.

*Kard. Henryk Gulbinowicz w wykładzie „O humanizację cywilizacji technicznej”* podkreśli, że „nie trzeba być wytrawnym socjologiem, aby nie dostrzec dziś wyraźnych symptomów kryzysu współczesnej cywilizacji technicznej”. – Wydaje się, że jedną z przyczyn tego kryzysu jest to, iż samą zdolność produkowania coraz to lepszych narzędzi uznano za synonim naukowości – powiedział.

– Odwrócenie się w nauce od jej podstawowego, klasycznego celu: odkrywania i kontemplacji prawdy, zwłaszcza prawdy o człowieku i sensie jego życia, a lansowanie celów utylitarnych, sprowadzających się jedynie do produkcji lepszych narzędzi, doprowadziło w konsekwencji do narzędziowego traktowania samego człowieka w naukach biologicznych i socjologicznych i w całym życiu społecznym, politycznym i ekonomicznym – mówił kardynał.

Z punktu widzenia zdrowego rozsądku nie można zaakceptować dyrektywy głoszącej, że należy robić to wszystko, co w danej chwili technologicznie jest możliwe – zauważył metropolita wrocławki. – Hasło, że wszystko, co da się technicznie wykonać, powinno być zrobione, wiedzie do ekologicznego wyniszczenia środowiska naturalnego człowieka. Jan Paweł II zauważa, że technokratyczny system, z ideą nieustannego i za każdą cenę postępu technicznego, stał się zagrożeniem dla zdrowia czy wręcz dla biologicznego istnienia człowieka – dodał hierarcha.

*Kard. Henryk Gulbinowicz* urodził się w 1928 roku w Szukiszkach na Wileńszczyźnie. Ukończywszy szkołę podstawową i gimnazjum jezuickie w Wilnie, podjął studia filozoficzno-teologiczne w tamtejszym Arcybiskupim Seminarium Duchownym. Ukończył je w Białymstoku w 1950 roku, przyjmując święcenia kapłańskie.

Później studiował na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Lubelskiego w zakresie teologii moralnej. Tam też w 1955 roku uzyskał dyplom doktora teologii. W latach 1956 – 1959 prowadził duszpasterstwo akademickie w Białymstoku. Wykładał teologię moralną i etykę w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Tam też prowadził duszpasterstwo akademickie. W 1962 roku bp Tomasz Wilczyński mianował go wicerektorem, a sześć lat później rektorem WSD „Hosianum”.

W 1970 roku został mianowany przez papieża Pawła VI biskupem i administratorem apostolskim w Białymstoku, gdzie zarządzał jednocześnie częścią archidiecezji wileńskiej. Tam właśnie powołał pierwszy w Polsce Diecezjalny Ośrodek Kształcenia Soborowego Księży.

W 1985 roku papież Jan Paweł II włączył go do kolegium kardynalskiego. W okresie stanu wojennego kard. Henryk Gulbinowicz w sposób zdecydowany stawał w obronie osób dotkniętych różnymi formami represji, zwłaszcza osób z grona pracowników szkół wyższych. Stworzył warunki efektywnego niesienia pomocy materialnej dla więźniów i innych osób w ramach Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego.

Kardynał Henryk Gulbinowicz jest członkiem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, Kongregacji ds. Duchowieństwa oraz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Jest członkiem Rady Głównej Episkopatu Polski, członkiem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego, Komisji ds. Duchowieństwa, Komisji ds. Duszpasterstwa Emigracji.

Jest Wielkim Kanclerzem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Kard. Henryk Gulbinowicz jest honorowym obywatelem wiele miast Dolnego Śląska. Wcześniej otrzymał tytuły doktora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego oraz Akademii Rolniczej we Wrocławiu.