Wschód – kierunek nie tylko na Adwent

Znaczenie pomocy, jaka z Polski płynie na Wschód, to fenomen, który nie przestaje mnie zachwycać, odkąd po raz pierwszy spotkałam się z tymi, którzy z tej pomocy korzystają, na dalekiej Syberii, w środkowej Ukrainie i w okolicach Doniecka.

Po pierwsze dlatego, że dzięki Zespołowi Pomocy Kościołowi na Wschodzie, który posługuje się rękami kapłanów i sióstr tam pracujących, duchowe i materialne potrzeby mieszkańców tych terenów nigdy nie pozostają anonimowe. Noszą imiona i historie konkretnych osób, cierpiących na zespół stresu bojowego po walkach w Donbasie, poszukujących sponsora na pampersy dla podopiecznych z ośrodka dla młodych matek czy po prostu: marzących o tym, by ksiądz mógł odprawić w ich kościele Mszę św. częściej niż raz w miesiącu. Chyba nikt tak jak Polacy i duchowni polskiego pochodzenia nie rozumie mentalności, duchowości i potrzeb tych osób. Wsparcie, które do nich trafia, zawsze jest więc strzałem w dziesiątkę.

Czytaj także: Polacy pomagają Kościołowi na Wschodzie

Po drugie, dlatego że w tym dziele nawet najdrobniejsze gesty zyskują wielkie znaczenie. Pomoc Kościołowi na Wschodzie w dużej mierze budowana jest nie z wielkich ofiar, ale skromnych datków, które Polacy przekazują m.in. podczas zbiórki w II Niedzielę Adwentu. Przekładają się one na bezcenną pomoc. Jej materialny wymiar to ok. 2,3 mln zł i 360 zrealizowanych projektów. Nie da się jednak wycenić nadziei i solidarności, jakie niesie ona tym, którzy na Wschodzie często mówią, że nikomu na świecie nie są już potrzebni.

Zaproszenie biblijnych proroków, którzy w Adwencie zachęcają do spojrzenia na Wschód, skąd ma nadejść Zbawiciel, potraktujmy dosłownie. Dostrzeżmy twarz Chrystusa w osobach potrzebujących, tworzących Kościół na Wschodzie. Nie tylko w Adwencie.

Dorota Abdelmoula

Dziennikarka Katolickiej Agencji Informacyjnej. Niegdyś rzeczniczka Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016. Obecnie pracuje w watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia