Wygraj książki – „Habemus Papam. Franciszek” i „Katechizm najprościej”

Zapraszamy do konkursu ekai.pl i Domu Wydawniczego „Rafael” – udziel prawidłowej odpowiedzi na pytanie i wygraj jeden z pięciu albumów „Habemus Papam. Franciszek” lub książkę „Katechizm najprościej”.

Pytanie konkursowe:

W jakich latach papież Franciszek pełnił funkcję Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny?

Odpowiedź prosimy nadsyłać do piątku 22 marca do godz. 12.00 na adres konkurs@ekai.pl. Należy podać imię, nazwisko i adres korespondencyjny.
Listę zwycięzców opublikujemy w piątek 22 marca na ekai.pl.

Pięć pierwszych osób, które nadeślą prawidłową odpowiedź otrzymają album „Habemus Papam. Franciszek”. Wśród pozostałych osób zostanie rozlosowane pięć egzemplarzy książki „Katechizm najprościej. Naucznie Kościoła katolickiego wyjaśnione przystępnie i krótko.”

Przeczytaj REGULAMIN konkursowy ekai.pl

***

Pierwszy album o Ojcu Świętym Franciszku!

Po krótkim, dwudniowym konklawe z komina nad kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym i rozdzwoniły się dzwony w Bazylice św. Piotra, oznajmiając światu, że kardynałowie dokonali
wyboru. Habemus papam! Następcą św. Piotra został kard. Jorge Mario Bergoglio, po raz pierwszy w dziejach Kościoła papież pochodzący z Ameryki Południowej, przybierając imię Franciszek.

„Módlmy się za siebie nawzajem, módlmy się za cały świat, aby było wielkie braterstwo” – zaprosił zebranych, wywołując entuzjazm, stłumiony wcześniej przez uczucie wielkiego
zaskoczenia.

Kim jest nowy Ojciec Święty? W albumie poznajemy kard. Bergoglio – papieża Franciszka – nie tylko z obszernego materiału zdjęciowego. Autorzy przybliżają sylwetkę nowego następcy św. Piotra, na gorąco opisują ostatnie wydarzenia w Kościele, przedstawiają reakcje i opinie po wyborze.
W albumie zamieszczono również pierwzą homilię Ojca Świętego Franciszka.

Zapraszamy do lektury pierwszego albumu o naszym papieżu, Ojcu Świętym Franciszku!
Oprawa twarda z obwolutą, format: 210×295 mm, s. 96.

Album dostępny w księgarniach, Domu wydawniczym „Rafael” oraz na www.rafael.pl.

Fragment książki:
Franciszek , czyli „Ojciec Bergoglio”
Kard. Jorge Mario Bergoglio SJ został wybrany Biskupem Rzymu 13 marca 2013 roku, w drugim dniu trwania konklawe, podczas piątego głosowania. 266 papież w historii Kościoła przyjął imię Franciszek. Jest pierwszym mieszkańcem Ameryki i pierwszym jezuitą, który został wybrany na najwyższy urząd w Kościele katolickim. Ma 76 lat i przez ostatnie 16 lat był metropolitą swego rodzinnego miasta – Buenos Aires. Do 2011 roku przed dwie trzyletnie kadencje był przewodniczącym episkopatu swego kraju.

Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w stolicy Argentyny, w wielodzietnej rodzinie o włoskich korzeniach. Podobnie jak wielu jego rodaków posiada podwójne obywatelstwo: włoskie i argentyńskie. Biegle mówi po hiszpańsku i włosku, a także po niemiecku.
Kształcenie w seminarium duchownym w Villa Devoto koło Buenos Aires rozpoczął po ukończeniu studiów na wydziale chemicznym.

11 marca 1958 roku Jorge Bergoglio wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, gdzie – jak informuje Radio Watykańskie – kontynuował naukę, zgłębiając nauki humanistyczne: filozofię, literaturę i psychologię. W tym samym czasie -z powodu ciężkiego zapalenia płuc – usunięto mu część prawego płuca, ale dzięki zdyscyplinowanemu trybowi życia udaje mu się do tej pory przezwyciężać ten uszczerbek na zdrowiu. Nowicjat odbył w domu zakonnym w Chile. Studiował w Kolegium św. Józefa (Colegio Maximo San José) w San Miguel koło Buenos Aires (filozofię), w Kolegium Maryi Niepokalanej (Colegio de la Immaculada w Santa Fe) (literaturę i psychologię) oraz w Kolegium Zbawiciela (Colegio del Salvador) w Buenos Aires (teologię).

Obecny papież święcenia kapłańskie przyjął 13 grudnia 1969 roku. Studia kontynuował w Hiszpanii i tam 22 kwietnia 1973  roku złożył śluby wieczyste w swym zakonie. Po powrocie do kraju był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari. Był też wykładowcą na Wydziale Teologicznym oraz  rektorem (w latach 1980-86 ) w swym dawnym kolegium w San Miguel. W latach 1973-79 był prowincjałem Towarzystwa Jezusowego w Argentynie. W tym czasie wyjeżdżał kilkakrotnie do Niemiec, by skończyć pracę doktorską. W latach 1980-86 był rektorem w San Miguel. Po powrocie do kraju był kierownikiem duchowym i spowiednikiem w Cordobie.

20 maja 1992 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował pięćdziesieciopięcioletniego wówczas jezuitę biskupem pomocniczym archidiecezji Buenos Aires. Nowy hierarcha przyjął sakrę 27 czerwca tegoż roku z rąk ówczesnego arcybiskupa stolicy kard. Antonio Quarracino. Jego zawołaniem biskupim są słowa „Miserando atque eligendo”.

Argentyński hierarcha został powołany 3 czerwca 1997 roku przez Ojca Świętego Jana Pawła II na arcybiskupa koadiutora z prawem następstwa, a w niecały rok później – 28 lutego 1998 roku, po śmierci kard Quarracino – został mianowany arcybiskupem metropolitą Buenos Aires. 30 listopada tegoż roku papież mianował go jednocześnie ordynariuszem dla wiernych tych obrządków wschodnich w Argentynie, które nie posiadają własnego biskupa. Był Wielkim Kanclerzem Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.

W skład Kolegium Kardynalskiego został włączony przez Ojca Świętego Jana Pawła II na konsystorzu 21 lutego 2001 roku. Jako kościół tytularny w Rzymie otrzymał świątynię pw. św. Roberta Bellarmina.

Argentyński hierarcha uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych z Synodami Biskupów na czele. W latach 2005-2011 przez dwie trzyletnie kadencje był przewodniczącym Argentyńskiej Konferencji Biskupiej.

W dniach 18-19 kwietnia 2005 roku wziął udział w konklawe, które wybrało Benedykta XVI. Zaliczany był wówczas do grona najpoważniejszych papabili. Według nieoficjalnych relacji, otrzymał wówczas największą liczbę głosów po kard. Josephie Ratzingerze, który został następcą Jana Pawła II. 23 lutego 2013 roku ustępujący papież mianował argentyńskiego hierarchę-jezuitę członkiem Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, działającej w ramach Kongregacji ds. Biskupów. W wyniku konklawe, która odbyło się w dniach 12-13 marca 2013 roku zastąpił Benedykta XVI na urzędzie Biskupa Rzymu.

Jezuita
Franciszek jest pierwszym jezuitą na Tronie Piotrowym, a zarazem pierwszym papieżem-zakonnikiem od ponad półtora stulecia. Poprzednim biskupem Rzymu, który wcześniej należał do jakiegoś zakonu, był kameduła Grzegorz XVI (żył w latach 1765-1846, papieżem był od 1831 roku). Wybrano go na biskupa Rzymu 2 lutego 1831 roku, po konklawe, które trwało ponad dwa miesiące (poprzedni papież, Pius VIII, zmarł 30 listopada 1830 roku).

Jak zaznacza oficjalny biograf kard. Bergoglio, Sergio Rubin, jest on bardzo ceniony przez swoich kolegów kardynałów, za swoją pokorę i skromność. Argentyński hierarcha wykazuje się też wielką polityczną wrażliwością. „Bardzo ciekawa rzecz: podczas spotkań biskupów, on zawsze chce siedzieć w tylnych rzędach. To poczucie pokory jest bardzo dobrze postrzegane w Rzymie” – zaznacza Rubin.

Zatroskany o rodzinę
Portal HuffingtonPost.com, przedstawiając jeszcze przed konklawe postać kard. Bergoglio, przypomniał, że argentyński hierarcha nie mógł zapobiec temu, że jego kraj został pierwszym państwem Ameryki Łacińskiej, w którym zalegalizowano tzw. małżeństwa homoseksualne. Nie powstrzymał też prezydent Cristiny Fernandez, przed promocją antykoncepcji i sztucznego zapłodnienia. Kiedy stwierdził, że adopcja dzieci przez homoseksualistów jest dyskryminacją, Fernandez porównała jego wypowiedź do „czasów średniowiecza i Inkwizycji”.

W 2010 roku Kościół katolicki w Argentynie przestrzegał społeczeństwo przed skutkami proponowanej ustawy legalizującej tzw. „małżeństwa” homoseksualne. 11 lipca 2010 roku w kościołach archidiecezji Buenos Aires odczytano list pasterski miejscowego metropolity, kard. Bergoglio, w którym purpurat pisał, że „jest to destrukcyjne roszczenie wymierzone w Boży plan”. „Nie chodzi tu o zwykłą ustawę, ale raczej o knowania ojca kłamstwa, który szuka sposobów, by zamieszać i oszukać dzieci Boga” – stwierdził hierarcha, zaznaczając, że „Argentyńczycy będą musieli w najbliższych tygodniach stawić czoła sytuacji, której konsekwencje mogą poważnie zaszkodzić rodzinie”.

Obecny papież podkreślił wtedy, że ustawa ta kwestionuje tożsamość małżeństwa oraz podkopuje żywotność rodziny. Zaapelował o udział w marszu w obronie tradycyjnego małżeństwa i rodziny, który 13 lipca 2010 roku przeszedł ulicami Buenos Aires. Ostatecznie w manifestacji zwołanej przez Wydział do spraw Świeckich Argentyńskiej Konferencji Biskupiej we współpracy z różnymi stowarzyszeniami i organizacjami wzięło udział ponad dwieście tysięcy osób z całej Argentyny. Dwa dni później, uchwalona w maju 2010 roku przez Izbę Deputowanych, ustawa została przegłosowana przez Senat.

Trzy miesiące wcześniej, w lutym 2010 roku, kard. Bergoglio skrytykował decyzję sędzi, która nakazała urzędowi stanu cywilnego – wbrew obowiązującym normom prawa – wyznaczenie terminu na rejestrację związku homoseksualnego.

W swym oświadczeniu purpurat podkreślił, że decyzja sędzi Eleny Liberatori jest sprzeczna z argentyńskim ustawodawstwem, które określa małżeństwo, jako związek cywilny zawarty wyłącznie między kobietą a mężczyzną. Zwrócił uwagę, iż władza wykonawcza powinna gwarantować poszanowanie prawa. Dziwi się więc postawie burmistrza, który zapowiedział, iż nie odwoła się od decyzji sędzi. „Złożenie apelacji jest obowiązkiem przedstawiciela władzy wykonawczej” – stwierdził metropolita Buenos Aires.

Kilka tygodni temu kard. Bergoglio ostrzegł przed „codzienną przemocą pieniądza z jej diabelskimi następstwami narkomanii i korupcji, jak też handlem ludźmi i dziećmi, wraz z materialną i moralną nędzą”.

Kościół i prześladowania
„Kościół zawsze był, jest i będzie prześladowany – a to w takiej mierze, w jakiej jest wierny Ewangelii” – mówił kard. Bergoglio w kwietniu 2007 roku, na rozpoczęcie sesji plenarnej episkopatu Argentyny. Arcybiskup Buenos Aires stwierdził, że prześladowanie może być czasem otwarte i bezpośrednie, a kiedy indziej bardziej ukryte.

Zdaniem hierarchy, światu przeszkadza świadectwo dawane Ewangelii i dlatego prześladuje tych chrześcijan, którzy są jej naprawdę wierni. „Tam, gdzie chodzi o prawdę, Kościół nie może ulegać pokusie kompromisów, bo wówczas jego działalność będzie bezowocna” – przestrzegł kard. Bergoglio.

***

Christoph Casetti „Katechizm najprościej. Nauczanie Kościoła katolickiego wyjaśnione przystępnie i krótko.”

Książka ta zawdzięcza swoje powstanie młodzieży poszukującej przejrzystego oraz systematycznego wykładu wiary. W swoim układzie wzoruje się na klasycznej strukturze katechizmu, omawiając wyznanie wiary, sakramenty, Dekalog i Ojcze nasz, do których dodano rozdziały na temat znaku krzyża, Biblii, Zdrowaś, Maryjo oraz świętowania roku liturgicznego.
Jej zadaniem jest służenie pomocą przy rozmowach na tematy religijne w rodzinach. Rodzice są pierwszymi, którzy przepowiadają Ewangelię swoim dzieciom. Chcąc przy tym dać świadectwo własnej wiary, muszą przynajmniej pobieżnie umieć ją wyjaśnić i uzasadnić, choć nie zawsze łatwo udzielić właściwej odpowiedzi na ciekawskie pytania młodszych pociech czy też odeprzeć krytyczne zarzuty młodzieży.
Nasza wiara jest w gruncie rzeczy nieskomplikowana, lecz w przeciągu upływu stuleci rozwinęła się i wiele pokoleń wyrażało ją, korzystając z języka własnej epoki. Zamiarem autora było przybliżenie jej podstawowych treści współczesnemu człowiekowi. Stanowiło to spore wyzwanie ze względu na niewielką objętość niniejszej publikacji. Kogo jej lektura nie usatysfakcjonuje lub też jeśli poczuje niedosyt, niech sięgnie do Katechizmu Kościoła Katolickiego opublikowanego
w 1994 roku.
Monsignore Christoph Casetti jest wikariuszem biskupim odpowiedzialnym za sprawy pastoralne (przepowiadanie i katechezę szczególnie w małżeństwie i rodzinie), a także kanonikiem diecezji Chur. Wychował się w Zurychu. Po studiach
fi lozofi cznych oraz teologicznych w Rzymie, Paryżu oraz Münster przyjął w 1974 roku święcenia kapłańskie. Jest członkie m Międzynarodowej Rady ds. Katechezy przy Kongregacji ds. Duchowieństwa w Rzymie.

Kup książkę