Wystawa w Wieliczce o Ławrze Kijowsko-Peczerskej

Wystawa fotograficzna „Ławra Kijowsko-Peczerska – święte miejsce Ukrainy” prezentowana jest w Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka do 31 sierpnia br.

Ławra Kijowsko-Peczerska to największy, a zarazem najważniejszy klasztor prawosławny na Ukrainie, będący jej bijącym duchowym sercem. Zajmuje powierzchnię 27 ha, na której stoi ok. 140 obiektów. Wystawa w wielickim muzeum prezentuje współczesne i dawne fotografie jej zabytków: panoramę Ławry, Cerkiew nadbramną Świętej Trójcy, Wielką Dzwonnicę, Sobór Zaśnięcia Matki Boskiej, drukarnię, Cerkiew Wszystkich Świętych, Cerkiew Zbawiciela na Berestowie, Cerkiew Trapezną pod wezwaniem św. Antoniego i Teodozego, oraz Ławrę Dolną (Bliskie i Dalekie Pieczary).

Wystawę można zwiedzać do 31 sierpnia 2015 r. w ekspozycji wielickiego Muzeum Żup Krakowskich na III poziomie kopalni soli (w ramach biletu do zwiedzania kopalni lub w ramach specjalnego zwiedzania, które planowane jest 23 sierpnia o godz. 15.45 (koszt 9 zł). Wystawa została udostępniona przez Narodowy Kijowsko-Peczerski Rezerwat Historyczno-Kulturowy.

Ławra Kijowsko-Peczerska powstała w 1051 roku wkrótce po przyjęciu przez kraj chrztu. Stanowi kolebkę ukraińskiej sztuki, literatury, narodowej historiografii i architektury sakralnej. Powstał tu pierwszy szpital i uniwersytet wschodniosłowiański – Akademia Kijowsko-Mohylańska, a założona w XVII w. drukarnia była najsłynniejszą w świecie prawosławnym.

Nazwa monastyru wywodzi się od słowa „peczera” czyli pieczara, gdyż tutejsza wspólnota zakonna, której przewodzili założyciele, święci Antoni i Teodozy, mieszkała w wydrążonych przez siebie celach – pieczarach. Dwa podziemne kompleksy monastyczne stały się potem miejscem pochówku i kultu 120 świętych peczerskich.

Ławra Kijowsko-Peczerska została wpisana na listę Dziedzictwa UNESCO w 1990 r. Warto przypomnieć, że na Liście tej znajduje się także Kopalnia Soli w Wieliczce od 1978 r. oraz Zamek Żupny od 2013 r.