Z Kamerunu do Angoli

Dziś Benedykt XVI kończy wizytę w Kamerunie i zacznie pielgrzymować po Angoli. Wczoraj spotkał się z muzułmanami i odwiedził chorych.

Dziś Papież zakończy swą wizytę w Kamerunie i uda się do Angoli. Po Mszy św. w kaplicy nuncjatury apostolskiej w Jaunde o godz. 7.00 uda się na lotnisko Nsimalen, gdzie o godz. 10.00 odbędzie się ceremonia pożegnania, w czasie której wygłosi przemówienie. Pół godziny później papieski samolot odleci do Angoli.

O godz. 12.45, po pokonaniu 1422 km, wyląduje on na lotnisku im. 4 Lutego w Luandzie. Odbędzie się tam ceremonia powitania, w czasie której Ojciec Święty wygłosi przemówienie.

O godz. 17.00 papież złoży kurtuazyjną wizytę szefowi państwa w Pałacu Prezydenckim. Po rozmowie z prezydentem wygłosi przemówienie do przedstawicieli władz i korpusu dyplomatycznego.

Dzień zakończy się o godz. 19.00 spotkaniem Benedykta XVI z biskupami Angoli oraz Wysp Świętego Tomasza i Książęcej w nuncjaturze apostolskiej. Papież wygłosi do nich przemówienie, po czym razem zjedzą kolację.

Wczoraj – Kamerun

Spotkania z muzułmanami i chorymi, Msza św. połączona z wręczeniem przedstawicielom episkopatów dokumentu roboczego II Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów dla Afryki i spotkanie z członkami Rady Specjalnej Synodu wypełniły trzeci dzień pobytu Benedykta XVI w Afryce.

Spotkanie z muzułmanami

Rano papież spotkał się z przedstawicielami muzułmanów w nuncjaturze apostolskiej w Jaunde. Swoje krótkie przemówienie papież poświęcił znaczeniu religii w rozumieniu kultury i świata oraz w budowaniu pokojowego współistnienia wszystkich ludzi. Z uznaniem mówił o Kameruńskim Stowarzyszeniu na rzecz Dialogu Międzyreligijnego, które pokazuje, jak bardzo taki dialog zwiększa zrozumienie wzajemne i przyczynia się do budowy trwałego i sprawiedliwego ładu politycznego.

Benedykt XVI podkreślił, że „prawdziwa religia poszerza widnokrąg zrozumienia ludzkiego i staje się podstawą każdej prawdziwie ludzkiej kultury”. Odrzuca ona „wszelkie formy przemocy i totalitaryzmu: gdy chodzi o zasady nie tylko wiary, lecz także prawego rozumu”.

Papież zachęcił „drogich przyjaciół” muzułmanów, aby robili wszystko, by „społeczeństwo przenikały wartości, które uwznioślają kulturę ludzką” i aby „wzywali inne osoby do udziału w budowaniu cywilizacji miłości”. „Oby entuzjastyczna współpraca muzułmanów, katolików i innych chrześcijan w Kamerunie, mogła być dla innych krajów afrykańskich świetlanym wskaźnikiem ogromnego potencjału zaangażowania międzyreligijnego na rzecz pokoju, sprawiedliwości i dobra wspólnego!” – zaapelował Benedykt XVI.

Msza św. na stadionie Amadou Ahidjo

Przed południem Ojciec Święty odprawił Mszę św. na stadionie noszącym imię pierwszego prezydenta kraju, Amadou Ahidjo. Na jej zakończenie przekazał 35 przewodniczącym krajowych i regionalnych konferencji biskupich Afryki i wysp Oceanu Indyjskiego „Instrumentum laboris”, dokument roboczy II Zgromadzenia Specjalnego dla Afryki Synodu Biskupów, który będzie obradował w październiku tego roku w Watykanie.

Dziesiątki tysięcy wiernych, w tym prezydent Kamerunu, Paul Biya z małżonką, przybyły na stadion. Obecni byli przedstawiciele najwyższych władz państwowych i lokalnych oraz ok. 120 kardynałów i biskupów, a także setki księży. Liturgii towarzyszył śpiew 600-osobowego chóru.

Na trybunach stadionu pomieściło się jedynie 50 tys. wiernych, pozostali uczestniczyli w Mszy św. dzięki telebimom. Papieska Msza św. została odprawiona przy ołtarzu w kształcie barki, która symbolizowała obchodzony obecnie przez Kościół Rok św. Pawła. Osłaniający miejsce celebry dach, wsparty był na 12 kolumnach symbolizujących 12 apostołów.

Z gorącym, typowym dla Czarnego Kontynentu entuzjazmem przywitano Ojca Świętego. W imieniu zgromadzonych słowa do papieża skierował metropolita stolicy Kamerunu, a jednocześnie przewodniczący tamtejszego episkopatu, abp Simon-Victor Tonyé Bakot. Przypomniał, że Afryka jest kolebką ludzkości, kontynentem na którym schronił się Jezus uciekając przed terrorem Heroda i w ten sposób wpisała się w dzieje zbawienia. Przewodniczący kameruńskiego episkopatu przywołał też wysiłek ewangelizacyjny misjonarzy, w tym niemieckich pallotynów, którzy pierwsi przynieśli tam słowo Boże. Ojciec Święty ze swej strony ofiarował na ręce abp. Bakota ozdobny kielich. Liturgii towarzyszyła tradycyjna muzyka afrykańska. Nie brakowało też innych elementów tamtejszej kultury. Jednym z nich była taneczna procesja, w której wniesiono Ewangeliarz.

Homilię Benedykt XVI poświęcił afrykańskiej rodzinie stawiając jej za wzór św. Józefa. Zaapelował do ojców i matek, aby „przekazali swym dzieciom wartości humanistyczne i duchowe”, które „przygotują ich dzieci do życia w miłości i poszanowaniu Boga”. Papież przestrzegł przed „tyranią materializmu”, która nie troszczy się wcale o najuboższych. „Cała Afryka, a Kamerun w szczególności naraża się na niebezpieczeństwa, jeśli nie uzna Prawdziwego Dawcy Życia! Bracia i siostry w Kamerunie i całej Afryce, którzy otrzymaliście od Boga tak wiele ludzkich cnót, zatroszczcie się o swe dusze! Nie dajcie się zniewolić egoistycznym iluzjom i fałszywym ideałom!” – zaapelował z mocą papież.

Benedykt XVI zwrócił uwagę na sytuację współczesnej rodziny mówiąc, że w całej Afryce, podobnie jak na innych kontynentach, rodzina przeżywa kryzys. „Jednak wierność Bogu pozwoli go przezwyciężyć” – zapewnił Ojciec Święty.

Zaapelował o ochronę każdego życia ludzkiego podkreślając, że jest to „zgodne zarówno z Pismem Świętym, jak i najmądrzejszymi tradycjami kontynentu. „Każda osoba musi żyć! Śmierć nie może zwyciężać nad życiem! Śmierć nigdy nie będzie miała ostatniego słowa!” – wezwał papież. Zapewnił Kameruńczyków o swojej modlitwie, aby „zasmakowali radości przynależenia do Boga teraz i na wieki wieków”.

Modlitwę wiernych wygłoszono w kilku językach – po angielsku, francusku, hiszpańsku, swahili, lingala i ewondo. W intencjach podkreślono szczególnie problemy, z którymi borykają się kraje afrykańskie. Modlono się za ofiary wojen domowych, głodu, malarii i AIDS. Wspomniano również ludzi, którzy cierpią na skutek migracji i kryzysu finansowego. Wymienieni zostali także rządzący państwami, aby Duch Boży dał im odwagę do działania na rzecz pojednania, sprawiedliwości i pokoju. „Boże, który zmiłowałeś się nad swoim ludem w niewoli, wysłuchaj krzyku Afrykanów” – brzmiała jedna z intencji.

Na zakończenie Mszy św. Benedykt XVI zwrócił się do biskupów kontynentu afrykańskiego, którzy w październiku zbiorą się w Rzymie na II Specjalnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów dla Afryki. Papież przekazał im „Instrumentum laboris” – dokument roboczy, będący podstawą dyskusji uczestników synodu. Został on zredagowany po angielsku, francusku, portugalsku i włosku. Zawiera syntezę propozycji zgłoszonych do Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów przez poszczególne episkopaty, dykasterie kurii rzymskiej oraz zgromadzenia zakonne.

Spotkanie z chorymi

Po południu Benedykt XVI przybył do Krajowego Centrum Rehabilitacji Niepełnosprawnych im. Kard. Paula-Emile’a Légera na spotkanie z chorymi. Papieża powitali: minister spraw społecznych Kamerunu Catherine Bakang Mbock i przewodniczący komisji ds. duszpasterstwa służby zdrowia tamtejszego episkopatu bp Joseph Djida. Przypomnieli oni historię tej placówki, a także postać jej założyciela i patrona – kanadyjskiego kardynała Paula-Emile’a Légera (1904-1991), który w 1968 r. zrezygnował z funkcji arcybiskupa Montrealu, aby pracować jako misjonarz w Kamerunie, szczególnie wśród chorych na trąd i niepełnosprawnych dzieci. Papież podarował kaplicy ośrodka mozaikę przedstawiającą Matkę Bożą z Dzieciątkiem, co zostało przyjęte entuzjastycznie – oklaskami i okrzykami – przez zgromadzonych.

W swoim przemówieniu Benedykt XVI podkreślił, że każdy cierpiący Afrykanin pomaga Chrystusowi nieść Jego krzyż. Zapewnił, że ludzie „obarczeni brzemieniem choroby i cierpienia” nie są w swym bólu sami, „gdyż sam Chrystus solidaryzuje się z tymi wszystkimi, którzy cierpią”.

Papież zauważył, że „w obliczu cierpienia, choroby i śmierci istnieje pokusa krzyczenia z bólu, jak uczynił to Hiob”. Nawet „Jezus krzyknął, tuż przed swą śmiercią”. Gdy wzmaga się męka, „niektórych ogarnia pokusa zwątpienia, czy Bóg rzeczywiście jest obecny w ich życiu” – przyznał Benedykt XVI. Tymczasem „w głębi naszej męki, naszego własnego buntu Chrystus proponuje nam swą miłującą obecność, nawet jeśli uważamy, że ciężko jest zrozumieć to, że jest On po naszej stronie. Dopiero ostateczne zwycięstwo Pana dowartościuje dla nas na nowo nieskończone znaczenie naszych doświadczeń”.

Ojciec Święty zachęcił, by z wiarą zatrzymywać wzrok na Ukrzyżowanym, „gdyż to od Niego pochodzi życie, pocieszenie i uzdrowienie. Nauczmy się spoglądać na Tego, który pragnie naszego dobra i umie osuszać łzy z naszych oczu. Nauczmy się oddawać się w Jego objęcia, jak małe dziecko w ramionach matki” – apelował papież.

Poprosił naukowców i lekarzy, aby nie tylko łagodzili ból cierpiących, ale także jako „obrońcy życia” ludzkiego, chronili je „od jego poczęcia aż po jego naturalny kres”. – Dla każdego człowieka poszanowanie życia jest prawem, a zarazem obowiązkiem, gdyż każde życie jest darem Boga – wyjaśnił Benedykt XVI.

Spotkanie z biskupami

Wieczorem w nuncjaturze apostolskiej odbyło się spotkanie papieża z członkami Rady Specjalnej Synodu Biskupów dla Afryki. Odnosząc się do tematu październikowego Zgromadzenia Specjalnego Synodu: „Kościół w Afryce w służbie pojednania, sprawiedliwości i pokoju”, Ojciec Święty zauważył, że kontynent ten doświadcza konfliktów, aktów przemocy, wojen i nienawiści. – Był on i jest nadal teatrem poważnych tragedii domagających się prawdziwego pojednania między ludami, grupami etnicznymi i poszczególnymi ludźmi. Dla nas chrześcijan owo pojednanie jest zakorzenione w miłości miłosiernej Boga Ojca i dokonuje się przez osobę Jezusa Chrystusa, który w Duchu Świętym ofiarował wszystkim łaskę pojednania. Jego konsekwencje ukażą się następnie w sprawiedliwości i pokoju, niezbędnych do budowy lepszego świata – wyjaśnił papież.

Wskazał, że „wojny lokalne czy regionalne, masakry i ludobójstwa dokonywane na tym kontynencie muszą dla nas stanowić szczególne wyzwanie. O ile jest prawdą, że w Jezusie Chrystusie należymy do tej samej rodziny i dzielimy to samo życie – gdyż w naszych żyłach płynie krew samego Chrystusa, który uczynił nas dziećmi Bożymi, członkami Bożej rodziny – to nie może być dłużej nienawiści, niesprawiedliwości i wojen między braćmi”.

Benedykt XVI przypomniał, że na I Zgromadzeniu Specjalnym Synodu Biskupów dla Afryki Kościół dokonał opcji preferencyjnej na rzecz ubogich. – Ukazał w ten sposób, że sytuacja dehumanizacji i ucisku dręcząca ludy afrykańskie nie jest niezmienna. Przeciwnie stawia każdego w obliczu wyzwania nawrócenia, świętości i konsekwencji życia – zaznaczył Ojciec Święty.

Nawrócenie się jest konieczne, aby Kościół w Afryce realizował posługę pojednania, sprawiedliwości i pokoju, zgodnie z programem życia, jaki nakreślił sam Chrystus: „Jesteście solą dla ziemi… jesteście światłem świata”. Aby tak się stało, „wierni muszą się nawrócić i pójść za Jezusem Chrystusem, stać się jego uczniami, aby być świadkami jego zbawczej mocy”.

– Powołanie chrześcijańskie polega na tym, by pozwolić, aby Chrystus nas wyzwolił. Przezwyciężył on grzech i śmierć i wszystkim ofiarowuje pełnię życia. W Panu Jezusie nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już mężczyzny ani kobiety. W swoim ciele pojednał on wszystkie ludy. Mocą Ducha Świętego kieruję do was wszystkich ten apel: „Chciejcie się pojednać”. Żadna różnica etniczna czy kulturowa, rasowa, płci czy religii nie może stać się między wami motywem sporu. Wszyscy jesteście dziećmi jednego Boga, naszego Ojca, który jest w niebie. Z tym przekonaniem możliwe będzie budowanie Afryki bardziej sprawiedliwej i pokojowej, zgodnie z uzasadnionymi oczekiwaniami wszystkich jej dzieci – stwierdził Benedykt XVI.