Zakończenie roku pracy formacyjnej w ełckim WSD

„Kiedy spotykamy się w ostatni dzień roku akademickiego, to przede wszystkim po to, by podziękować Panu Bogu za wszystko, co wam w tym roku dał. Za każde Jego wezwanie, które w tym czasie usłyszeliście, za każde Jego „exit”, które powiedział do was, jak kiedyś do Abrama i za każdą pozytywną na nie odpowiedź” – mówił bp Adrian Galbas, do przełożonych i seminarzystów, podczas Mszy św., na zakończenie roku formacyjnego w WSD.

Spotkanie było okazją do podziękowania Panu Bogu za dar roku akademickiego, jak również za ośmioletnią pracę Rektora WSD – ks. dr. Antoniego Skowrońskiego, który odchodzi z pełnionej funkcji i zostaje mianowany proboszczem Konkatedry pw. św. Aleksandra w Suwałkach. Od lipca na czele wspólnoty seminaryjnej będzie stał ks. dr Marcin Sieńkowski.

W homilii skierowanej do młodych adeptów kapłaństwa bp Galbas podkreślił: „Wakacje nie są przerwą w formacji seminaryjnej. Przeciwnie: są jej sprawdzianem. Są sprawdzianem tego na ile jesteś już wewnątrzsterowalny, na ile potrafisz wybrać to, co niepopularne, ciasną bramę i wąską drogę, po której coraz mniej ludzi chce chodzić, ale ty chcesz, bo wiesz, że to jest droga, która niezmiennie prowadzi do życia.”

Nawiązując do pierwszego czytania z dnia dzisiejszego, które opowiada o Abramie i Locie, o ich wyborach i wzajemnych relacjach, hierarcha podkreślił zasadność życiowych, braterskich decyzji oraz zwrócił uwagę na decyzyjność innych względem nas samych: „Czasem jest tak, że to, czego sami nie wybraliśmy, to, co nam zrobiono, to, co za nas zdecydowano, może być ziemią łaski. Decyzje, które wobec ciebie podjęto, nawet jeśli nie są po twojej myśli, albo jeśli się wobec nich buntujesz, mogą być dla ciebie źródłem łaski. Tylko przebij się przez pozorny ich nieurodzaj, przez poczucie przegranej. Spróbuj schować na bok urażone ambicje i przestań rozdrapywać rany (…)”.

Opierając się na słowach Ewangelii bp Galbas zwrócił również uwagę na szacunek do „pereł”, które niejako konstytuują naszą codzienność: „Tyle przecież dostajemy. Każdego dnia otrzymujemy kolejną perłę Słowa Bożego, perłę Komunii Świętej, perłę Bożej łaski, a jakże często nie potrafimy jej docenić, uszanować. Niszczymy to wszystko, jak dzikie, rozpasane i nieumyte zwierzęta (…)” – mówił. „Czasem jesteśmy jak te psy z dzisiejszej Ewangelii (…)” – dodał.

Powołanie do istnienia WSD w Ełku miało miejsce w Wielki Czwartek 16 kwietnia 1992 r. Nastąpiło to zaledwie w trzy tygodnie od daty erekcji nowej diecezji w Ełku. W tym roku w ełckim seminarium swoją formację intelektualno-duchową kształtowało 19 kleryków. W ciągu 29 lat seminarium wychowało i wykształciło ponad 160 kapłanów. Od kilku lat istnieje Wspólnota Przyjaciół Seminarium, licząca 360 członków, która wspiera WSD duchowo i materialnie.