Zakończył się diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego kard. Hozjusza

Diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego kard. Stanisława Hozjusza – biskupa warmińskiego od 1551 do 1579 r. – zakończył się we wtorek w Olsztynie. Uroczystość miała miejsce w seminarium „Hosianum”, które zostało założone przez Sługę Bożego.

Uroczyste podpisanie ostatnich dokumentów i zalakowanie protokołu dla rzymskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odbyło się w kaplicy seminaryjnej w obecności metropolity warmińskiego abp. Wojciecha Ziemby, biskupa Juliana Wojtkowskiego – promotora sprawiedliwości i ks. Lucjana Świto – delegata księdza arcybiskupa oraz postulatora ks. Jana Górnego.
Uroczystość połączona była z dniem modlitwy o świętość kapłanów w archidiecezji warmińskiej.
Diecezjalny proces beatyfikacyjny kard. Stanisława Hozjusza ma długą historię. Pierwsze starania o beatyfikację rozpoczęły się już w latach międzywojennych. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości polski episkopat występując do Stolicy Świętej o zgodę, zadanie to zlecił biskupowi płockiemu, a następnie biskupowi chełmińskiemu. Ten – uzyskując zgodę Piusa XI – pierwszym postulatorem mianował 23 sierpnia 1936 r. ojca Wojciecha Topolińskiego OFM franciszkanina konwentualnego.
Rok później postulator zwrócił się do Świętej Kongregacji z prośbą, aby proces informacyjny o sławie świętości został przeprowadzony w diecezji krakowskiej, natomiast proces nad pismami Hozjusza został dokonany w Rzymie, na co papież Pius XI wyraził zgodę 10 marca 1937 r. Na skutek zawieruchy II wojny światowej proces został przerwany.
Po wojnie, 6 kwietnia 1968 r., Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński, na mocy specjalnego upoważnienia ze Stolicy Świętej zdecydował, aby akta sprawy beatyfikacyjnej rozpoczętej w diecezji chełmińskiej zostały przekazane do diecezji warmińskiej.
W 1971 r. Stolica Święta biorąc pod uwagę, że Sługa Boży przez 28 lat był biskupem warmińskim oraz że sprawa jest historyczna, w dniu 16 listopada 1973 r. wyraziła zgodę na prowadzenie sprawy w diecezji warmińskiej.
16 września 1975 r. w bazylice katedralnej we Fromborku został zaprzysiężony diecezjalny trybunał beatyfikacyjny.
Trybunał w związku z procesem o sławie świętości i braku publicznego kultu przesłuchał 20 świadków. Komisja Historyczna zajęła się zbieraniem drukowanych pism kard. Hozjusza, a także jego oryginalnych listów rozproszonych po całej Europie. 11 marca 1985 r. wszystkie zebrane pisma Sługi Bożego Stanisława Hozjusza zostały złożone w Kongregacji do Spraw Świętych.
Proces beatyfikacyjny został przyspieszony za sprawą nowego metropolity warmińskiego, abp. Wojciecha Ziemby. Trybunał uzupełnił i uporządkował zebraną dokumentację dotyczącą Sługi Bożego, która na uroczystej sesji w dniu 12 czerwca 2007 r. została zamknięta i zapieczętowana. Po odesłaniu jej do Rzymu i dołączeniu złożonych wcześniej w Kongregacji do Spraw Świętych pism i listów kard. Hozjusza, rozpocznie się drugi etap beatyfikacyjny – rzymski.
Ten etap rozpoczyna się ustanowieniem tzw. postulatora rzymskiego. Jego pierwszym zadaniem jest zwrócenie się do Kongregacji do Spraw Świętych z prośbą otwarcia dokumentacji o Słudze Bożym. Następnie Kongregacja bada legalność akt procesowych i wyznacza relatora, pod którego kierunkiem jest pisana tzw. positio, czyli przedłożenie o życiu, cnotach, męczeństwie i sławie świętości Sługi Bożego.
Po jej opracowaniu watykańskie komisje teologiczna i historyczna, rozpoczną studium zebranej dokumentacji. Jeżeli opinia komisji będzie przychylna, akta sprawy przekazane zostaną do Komisji Kardynałów, którzy jeszcze raz rozpoznają całą sprawę. Jeśli ich opinia będzie pozytywna, papież wyda dekret o heroiczności cnót wyznawcy.
Do beatyfikacji wyznawcy potrzeby jest cud stwierdzony przez Stolicę Apostolską, a dokonany przez pośrednictwo Sługi Bożego Stanisława Kardynała Hozjusza.
Decyzję o ogłoszeniu Sługi Bożego błogosławionym podejmie wyłącznie Ojciec Święty.