Zakończyła się konserwacja jasnogórskiego obrazu

Zakończyła się doroczna konserwacja jasnogórskiego obrazu Matki Bożej. Cudowny Wizerunek jest w dobrym stanie, ale wymagał kilku drobnych zabiegów renowacyjnych – takie są wyniki badań relikwii.

Konserwacja przeprowadzana była w dniach 20-22 marca, pod okiem prof. Wojciecha Kurpika, który od 26 lat czuwa nad stanem technicznym jasnogórskiego obrazu. Ojcowie paulini zwracają się z apelem do pielgrzymów, by nie robili zdjęć przy użyciu aparatów z lampami błyskowymi, gdyż jest to bardzo szkodliwe dla obrazu.
Tradycyjnie prace renowacyjne prowadzone były w Wielkim Tygodniu. W nocy w Niedzielę Palmową, cudowny Wizerunek wyniesiony został do specjalnie przygotowanych pomieszczeń i tam poddany został szczegółowym, „milimetr po milimetrze”, oględzinom. Dokonywał ich prof. Wojciech Kurpik, który od 26 lat zajmuje się konserwacją obrazu.
Jak poinformował o. Melchior Królik, z ramienia zakonu paulinów odpowiedzialny za bezpieczeństwo i stan techniczny ikony, obecne prace konserwatorskie polegają przede wszystkim na dokładnym „odsłuchowym badaniu obrazu”, każde niepokojące „odspojenie” czy rozwarstwienie podlega natychmiastowej interwencji, poprzez wstrzyknięcie odpowiedniego płynu. Prace przy obrazie to głównie profilaktyka, wyprzedzanie ewentualnych negatywnych zjawisk – twierdzi ojciec kustosz. Jego zdaniem obraz wymaga stałej troski, aby nie pojawiło się jakieś gwałtowne zagrożenie. „Takiego groźnego niebezpieczeństwa obecnie nie ma, ale wizerunek wymagał kilku drobnych zabiegów renowacyjnych” – powiedział o. Królik.
Zakonnik zwrócił się z apelem do nawiedzających Jasną Górę pielgrzymów, by nie wykonywali zdjęć przy użyciu aparatów z lampami błyskowymi. – Jest to bardzo szkodliwe dla obrazu, bo wysusza go, dlatego proszę, by do tych zakazów się dostosować – stwierdził paulin.
Tradycyjnie w czasie konserwacji nastąpiła również zmiana sukienek, które zdobią cudowny obraz Matki Bożej. Zwyczaj przyozdabiania obrazu istniał od początku jego przybycia na Jasną Górę.
Początkowo klejnoty przymocowywane były bezpośrednio do deski wizerunku. Po restauracji w roku 1430 został on przyozdobiony w złote i srebrne blachy oraz korony. Od połowy XVII wieku obraz ubierany jest w sukienki wykonane z cennych tkanin. Są one haftowane złotem i ozdobione klejnotami. Aktualnie obraz posiada siedem sukienek, z których każda nosi inną nazwę. Najcenniejsze to: diamentowa i rubinowa. Zdobią je zabytkowe klejnoty, których pochodzenie datuje się na XV-XX w. Obecnie obraz zdobi sukienka rubinowa, nazywana także sukienką wierności.
Stanem jasnogórskiej ikony początkowo zajmowała się nadzwyczajna komisja ds. konserwacji i zachowania cudownego obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Powołał ją w marcu 1979 r. ówczesny generał zakonu o. Józef Płatek. Komisja złożona z kilkunastu osób wyłoniła stałą grupę roboczą, która z kolei powołała na konserwatora wykonawcę prof. Wojciecha Kurpika z Warszawy.
Początkowo konserwacji dokonywano dwa, a obecnie raz w roku. Owocem tej pracy jest osiągnięcie zadowalającego stanu ikony. W pierwszym okresie prac konserwatorskich dokonywano kilkadziesiąt interwencji celem zlikwidowania groźnych rozwarstwień. Od kilku lat takie sytuacje zdarzają się sporadycznie.
Obraz Matki Bożej, namalowany na drewnianej tablicy, zalicza się do ikon bizantyjskich. Przedstawia Najświętszą Maryję Pannę w postaci stojącej z Dzieciątkiem Jezus na ręku. Obraz sprowadził z Rusi do Częstochowy w 1382 r. książę Władysław Opolczyk, oddając go pod opiekę paulinów. Jest to jedna z najcenniejszych relikwii Polaków.