Zakończyło się Miasteczko Modlitewne

Mszą św. w sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie zakończyło się Miasteczko Modlitewne. Ponad setka młodych z całej Polski modliła się przy sarkofagu dziewicy i męczennicy. 2 sierpnia przypada 120. rocznica urodzin bł. Karoliny.

Przed Mszą wykonano akatyst autorstwa ks. Wiesława Ciermięgi. Powstał on z okazji rocznicy urodzin bł. Karoliny. Mówi on o Jej życiu, odwadze i męczeńskiej śmierci.
Wielu młodych ludzi zdecydowało się na rekolekcje, bo chcieli być u bł. Karoliny.
– Od bł. Karoliny można czerpać wiele różnych wzorców i wartości. Pokazuje nam, że chodząc do szkoły, mając domowe obowiązki, można dawać świadectwo swoim rówieśnikom. Ja jestem zafascynowana bł. Karoliną, chciałam ją bardziej poznać. Dużo czytam książek, bo kiedy zginęła była w moim wieku – opowiadają młodzi.

Miasteczko zgromadziło ok. 120 osób. Przyjechali oni z różnych rejonów kraju. Były też dwie osoby mieszkające w Hiszpanii.

– Nie miałam raczej chęci, by tutaj przyjechać, ale wyznaczono mi pewne zadania do wykonania. Dziś mogę powiedzieć, że poczułam tutaj spokój, odpoczęłam, zbliżyłam się do samej siebie. To miejsce ukojenia, mały skrawek nieba – opowiada uczestniczka. Podczas Miasteczka był czas na modlitwę, integrację, zabawę. Uczestnicy chwalili atmosferę.
– Pomagaliśmy sobie od samego początku do końca. To miejsce ma wyjątkowy klimat dzięki bł. Karolinie, która tutaj żyje między ludźmi. Dobrze się tutaj czuliśmy. Nauczyłam się prostoty życia, że nie trzeba niczego udawać – mówi jedna z dziewcząt.

Młodzieży towarzyszyło hasło „Ducha Masz? Chcesz?”. Miasteczko Modlitewne to inicjatywa Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. W ramach rekolekcji były spotkania m.in. z biskupem Leszkiem Leszkiewiczem, a także z Anną Golędziowską, która przedstawiła uczestnikom swoją drogę pojednania z Bogiem. Młodzi byli na piechotę w Radłowie, czyli w miejscu chrztu bł. Karoliny. Uczestnicy nocowali w szkole w Zabawie i w namiotach rozłożonych na terenie przy sanktuarium bł. Karoliny.

Karolina Kózkówna urodziła się 2 sierpnia 1898 r. w wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda. Mimo młodego wieku i braku specjalistycznego wykształcenia prowadziła bardzo aktywne działania na rzecz społeczności lokalnej. Była animatorką i liderką życia religijnego. Należała do stowarzyszeń religijnych, angażowała się w tworzenie i formowanie nowej wspólnoty parafialnej powstałej z połączenia dwóch miejscowości, gdy została utworzona nowa parafia w Zabawie.

Uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej. Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę.

Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”. Zginęła heroicznie, broniąc swej godności i honoru 18 listopada 1914 r., gdy została zaatakowana przez carskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował. Jan Paweł II beatyfikował Karolinę Kózkównę 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie.