Zarzecze: śp. ks. prałat dr Franciszek Płonka spoczął w rodzinnej ziemi

Śp. ks. prałat Franciszek Płonka – współtwórca duszpasterstwa rodzin diecezji bielsko-żywieckiej, wieloletni duszpasterz akademicki w Krakowie, niestrudzony obrońca życia, inicjator licznych przedsięwzięć formacyjnych – spoczął 4 sierpnia br. na cmentarzu parafialnym w rodzinnym Zarzeczu koło Żywca. Nad trumną z ciałem zasłużonego kapłana, który przeżył niespełna 83 lata, modliły się rzesze wiernych i księży pod przewodnictwem biskupa Romana Pindla.

Trumnę odprowadzili liczni wierni – najbliższa rodzina, księża z diecezji bielsko-żywieckiej i archidiecezji krakowskiej, w tym przedstawiciele świata naukowego. Zagrała orkiestra strażacka, a w świątyni zaśpiewali górale, solista wykonał arię operową.

Bratanek zmarłego kapłana, dziękując za pomoc w zorganizowaniu uroczystości pogrzebowych, wspomniał, że jego stryjek zmarł z brewiarzem w ręku. „Z Bogiem żył i z Bogiem umarł, dlatego modlimy się o jego wieczne szczęście. Ufam, że On dla niego będzie tym wiecznym szczęściem” – powiedział wzruszony ks. Jakub Płonka z diecezji gliwickiej.

Bp Pindel zwrócił uwagę na początku liturgii, że Bóg obdarzył śp. ks. Płonkę wieloma darami, a jego wieloraka posługa duszpasterska na terenie dwóch diecezji rodzi naturalną postawę dziękczynienia. Zauważył zarazem, że pogrzeb wypada w liturgiczne wspomnienie św. Jana Vianney’a, patrona proboszczów i wszystkich kapłanów.

W kazaniu ks. prałat Stanisław Maślanka przypomniał, że Franciszek Płonka – jego kolega z żywieckiego liceum i krakowskiego seminarium – za swego patrona miał św. Franciszka Salezego – „kapłana, który był wszystkim dla wszystkich”. „Nieraz składając życzenia księdzu Franciszkowi, mówiłem mu: ty jesteś takim wszystkim dla wszystkich. Faktycznie był wszystkim dla wszystkich” – wspominał.

Zauważył, że święcenia kapłańskie w 1965 roku były dla jego zmarłego kolegi początkiem wzrastania w powołaniu w nowej roli pośrednika między Bogiem i człowiekiem. Według kaznodziei, ks. Franciszek starał się poznać naukę Bożą i służył tym ludziom. „Franiu, byłeś prawdziwym kapłanem, dziękujemy ci, że byłeś taki” – powtórzył.

Biskup Roman wyraził nadzieję, że wielu młodych kapłanów będzie pamiętało o świadectwie, jakie śp. ks. Franciszek złożył swym życiem.

Śp. ks. Płonka urodził się 7 stycznia 1941 roku w Zarzeczu. Przyjął święcenia kapłańskie w Katedrze Wawelskiej 11 kwietnia 1965 r. z rąk arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły, który wysłał młodego kapłana na specjalistyczne studia do szwajcarskiego Fryburga. W Krakowie przez 20 lat prowadził duszpasterstwo akademickie przy kościele pw. św. Anny.

W momencie powstania diecezji bielsko-żywieckiej w 1992 roku ks. Franciszek zaangażował się w budowę od podstaw struktur duszpasterstwa rodzin. W pierwszych miesiącach istnienia nowej jednostki administracyjnej Kościoła doprowadził do powołania Studium Teologii Rodziny. Dzięki staraniom kapłana powstał również Diecezjalny Dom Matki i Dziecka w Lipniku i inne rodzinne inicjatywy. Dbał o stałą działalność formacyjną w ramach kierowanego przez niego duszpasterstwa, inicjował liczne warsztaty, konferencje, sesje naukowe i publikacje o tematyce prorodzinnej.

Podjął także liczne dzieła charytatywne i formacyjne w ramach pomocy rodzinom, takie jak: Diecezjalny Fundusz Obrony Życia, Adopcja Miłości, Diecezjalny Ośrodek Wspierania Rodziny, spotkania małżeńskie, Diecezjalna Poradnia Rodzinna, Dzieło Duchowej Adopcji, „Krucjata Modlitwa w Obronie Poczętych”, okno życia.

Przez lata pełnił w diecezji bielsko-żywieckiej posługę egzorcysty. Był ojcem duchownym bielsko-żywieckich prezbiterów, duszpasterzem służby zdrowia. Przeszedł na emeryturę 7 lat temu. Zmarł 29 lipca. Był kapłanem przez 58 lat.