Zgromadzenia związane z Faustyną

*Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia*
Zgromadzenie założyła w 1862 r. matka Teresa Ewa z Sułkowskich Potocka, która metody pracy apostolskiej czerpała od matki Teresy Rondeau. Za duchową współzałożycielkę siostry uznały św. Faustynę Kowalską, która spędziła w zgromadzeniu 13 lat. Charyzmatem sióstr jest ratowanie zagubionych dusz przez współpracę ze zbawczym miłosierdziem.
Domy Miłosierdzia – placówki działalności apostolskiej zgromadzenia – od początku skupiały dziewczęta i kobiety, które z własnej woli pragnęły przemiany moralnej. W okresie międzywojennym Domy Miłosierdzia przekształcały się w zamknięte zakłady wychowawcze z programem nauczania w zakresie szkoły podstawowej i średnich szkół zawodowych. Dziewczęta kierowane były tam przez kuratoria, sądy dla nieletnich i osoby prywatne.
Ta forma prowadzenia dzieła apostolskiego utrzymała się do 1962 r., kiedy władze państwowe przejęły zakłady prowadzone przez zgromadzenie. Siostry zajęły się opieką nad dziećmi o obniżonej sprawności umysłowej i psychoruchowej, chorymi kobietami i samotnymi matkami. Pracę z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie prowadziły w świetlicy w Krakowie i Warszawie. Angażowały się również w szerzenie kultu Bożego Miłosierdzia.
Dziś zgromadzenie nadal zajmuje się resocjalizacją dziewcząt i kobiet, np. w Krakowie siostry prowadzą dom wychowawczy i szkołę zawodową dla dziewcząt. Katechizują też dzieci i młodzież w Białej, Gdańsku, Łodzi i Radomiu, pomagają więźniom oraz wydają bezpłatne posiłki ubogim. Ich zadaniem jest także głoszenie orędzia Miłosierdzia Bożego przekazanego przez św. Faustynę. Robią to w formie prelekcji, udziału w rekolekcjach, a także poprzez formację apostołów Miłosierdzia Bożego w Stowarzyszeniu „Faustinum”. Wydają też pismo pt. „Orędzie Miłosierdzia”.
Zgromadzenie liczy obecnie 430 siostry. Pracują one w 18 domach w Polsce i 5 za granicą (dwa w Rzymie i po jednym w Bostonie w USA, na Białorusi i od niedawna w Czechach). Dom generalny znajduje się w Warszawie, a nowicjat i dom formacyjny w Krakowie. Matką generalną jest s. Paulina Słomka.

*Siostry Jezusa Miłosiernego*
Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, popularnie zwane faustynkami, założył ks. Michał Sopoćko w 1947 roku. Podjął się on realizacji misji św. Faustyny Kowalskiej. Hasłem faustynek jest „Jezu, ufam Tobie!”, a charyzmatem wielbienie, głoszenie i wypraszanie Miłosierdzia Bożego.
Charyzmat wspólnoty określony został w „Dzienniczku” św. Faustyny Kowalskiej i konstytucjach sióstr: jest to wielbienie, głoszenie i wypraszanie Miłosierdzia Bożego poprzez modlitwę, zwłaszcza w Godzinie Miłosierdzia.
Siostry katechizują dzieci, opiekują się chorymi, starszymi, samotnymi i cierpiącymi na choroby nowotworowe. Pierwsze wyraźne natchnienie w sprawie nowego zgromadzenia św. Faustyna zanotowała w czerwcu 1935 r.: „Bóg żąda, aby było zgromadzenie takie, aby głosiło miłosierdzie Boga światu i wypraszało je dla świata” (Dz. 436).
Oprócz przynagleń do szybszego założenia nowej wspólnoty zakonnej, znalazło się także dokładniejsze sprecyzowanie jej celu i duchowości, wynikające ze słów Pana Jezusa: „Duch Mój będzie regułą życia waszego. Życie wasze ma być na Mnie wzorowane od żłóbka aż do skonania na krzyżu. Wniknij w tajemnice Moje i poznasz przepaść Miłosierdzia Mojego ku stworzeniom i niezgłębioną dobroć Moją i tę dasz poznać światu. Będziesz przez modlitwę pośredniczyć między ziemią a niebem”.
Sprawa założenia nowego zgromadzenia przerastała siły i możliwości św. Faustyny. Znalazła pomoc u swojego spowiednika, ks. Sopoćki. Przejął on realizację tego dzieła po jej śmierci. Opiekując się Sodalicją Mariańską Pań Akademiczek w Wilnie, ks. Sopoćko kształtował swe podopieczne duchowo właśnie pod kątem przyszłego zgromadzenia. Z tej właśnie grupy wyszła oczekiwana inicjatywa. 11 kwietnia 1942 r. pierwsze kandydatki złożyły śluby zakonne.
Po zakończeniu wojny w 1945 i 1946 r. siostry wyjechały z Wilna i osiedliły się na Ziemiach Zachodnich. Obecnie zgromadzenie liczy ponad 100 sióstr, w tym 80 w Polsce. Swoje domy ma także w Niemczech i Kanadzie, Brazylii, we Włoszech, na Litwie i Białorusi.