Zmarł ks. dr Tadeusz Śliwa, najstarszy kapłan archidiecezji przemyskiej

W wieku 98 lat zmarł najstarszy kapłan archidiecezji przemyskiej ks. dr Tadeusz Śliwa, wieloletni wykładowca i profesor w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu oraz duszpasterz w Domu Pomocy Społecznej na Bakończycach w Przemyślu. „Odszedł wybitny Profesor, gorliwy Kapłan i dobry Człowiek” – czytamy na stronie archidiecezji przemyskiej.

Ks. Tadeusz Śliwa zmarł 17 czerwca. Pogrzeb odbędzie się w środę, 19 czerwca w jego rodzinnej parafii pw. św. Józefa w Wysokiej Strzyżowskiej (diecezja rzeszowska).

Zmarłego kapłana pożegnało też Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu, którego ks. Śliwa był honorowym członkiem. „(…)znakomity uczony, oddany kapłan i bardzo prawy człowiek” – można przeczytać na stronie TPN na Facebooku.

Ks. Tadeusz Śliwa urodził się 11 listopada 1925 r. w Wysokiej Strzyżowskiej jako syn Stanisława i Bronisławy. Podczas okupacji włączył się w działalność konspiracyjną w szeregach Armii Krajowej. W 1941 r. rozpoczął naukę w trzyletnim Gimnazjum Kupieckim w Strzyżowie, a w czerwcu 1944 r. złożył egzamin maturalny, po którym pracował w miejscowej Składnicy Kółek Rolniczych.

W 1947 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Franciszka Bardy 22 czerwca 1952 r. w przemyskiej katedrze. Po nich był wikariuszem w Raniżowie (1952-1953) i Hyżnem (1953-1956). W 1956 r. rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Zwieńczył doktoratem je w maju 1962 r.. W tym samym roku otrzymał stopień magistra nauk humanistycznych.

Po powrocie do diecezji pracował jako wikariusz w Trześniowie (1963-1964) i Rzeszowie-Staromieściu (1964-1965), a w 1965 r. rozpoczął wykłady z historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu (początkowo w charakterze zastępcy chorego ks. dra Juliana Atamana). Do 2000 r. oprócz historii i patrologii wykładał też metodykę pracy naukowej oraz prowadził seminarium naukowe.

W latach dziewięćdziesiątych wykładał na kursie magistranckim dzieje Kościoła Wschodniego na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1969 – 1971 przebywał na urlopie naukowym w Rzymie. Należał do kilku organizacji o charakterze naukowym: Towarzystwa Naukowego KUL, Instytutu Geografii Historycznej Kościoła KUL, Rady Naukowej Instytutu Ekumenicznego KUL, Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. W latach 1972 – 1982 był dyrektorem biblioteki seminaryjnej, a od 1976 do 1979 r. biblioteki diecezjalnej.

Angażował się nie tylko w pracę naukową, ale również duszpasterską i charytatywną. Przez wiele lat pełnił posługę kapelana Sióstr Albertynek oraz w Zakładzie Opieki Leczniczej w Przemyślu.  Nowe zabudowania klasztorne przy ul. Jasińskiego w Przemyślu powstały dzięki wydatnej pomocy księdza Śliwy, który na ten cel przeprowadził w diecezji przemyskiej kwestę. Posługiwał wśród chorych, opuszczonych i nieszczęśliwych, a przy wejściu do jego domu zawsze mogli znaleźć pomoc materialną ludzie proszący o jałmużnę.