Zmarł ks. prof. B. Miązek – poeta, krytyk literacki i historyk literatury polskiej

W wieku 83 lat zmarł ks. infułat Bonifacy Miązek – poeta, krytyk literacki i historyk literatury polskiej, profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego. Był kapłanem diecezji radomskiej, od lat mieszkającym w Wiedniu.

Ks. Bonifacy Miązek pochodził z Kolonii Szczerbackiej, niedaleko Końskich. W roku 1954 zdał maturę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Końskich, następnie studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1959 r. i przez 6 lat pracował jako wikary i nauczyciel religii w parafiach diecezji sandomierskiej.

Ze względu na jego kontakty z paryską „Kulturą” kapłanem zainteresował się Urząd Bezpieczeństwa. Aby uniknąć aresztowania, w październiku 1965 r. wyjechał na wycieczkę do Rzymu wraz z grupą księży, od których odłączył się w Wiedniu i poprosił tam o azyl polityczny. Odtąd na stałe mieszkał w stolicy Austrii. Przez wiele lat był wykładowcą literatury polskiej na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie promował 14 doktorów. Był autorem licznych prac naukowych w języku niemieckim i polskim oraz 5 tomów poezji, a także laureatem wielu prestiżowych nagród literackich.

Ks. Miązek był honorowym obywatelem miasta i gminy Końskie. Do jego najważniejszych osiągnięć historycznoliterackich należał, oprócz polskojęzycznych opracowań z zakresu literatury polskiej, cykl publikacji niemieckojęzycznych, obejmujących zasięgiem tematycznym niemal całokształt dziejów literatury polskiej. Był bezsprzecznie „ambasadorem kultury polskiej” poza granicami naszego kraju oraz znaną postacią w kulturalnych kręgach Wiednia, Londynu, Rzymu i Paryża.

Ks. infułat Miązek dwukrotnie otrzymał nagrodę literacką „Wiadomości”: w 1967 r. za tom poezji „Ziemia otwarta” oraz w 1971 r. za antologię poezji kapłańskiej „Słowa na pustyni”, do której wstęp napisał Karol Wojtyła. Był także laureatem Nagrody Kościelskich (1972). Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.