Zmarł ks. Witold Kiedrowski – legenda polskiej emigracji

Ks. infułat Witold Kiedrowski, legendarna postać polskiej emigracji we Francji, zmarł 20 stycznia w Paryżu. Ks. Kiedrowski, kapłan diecezji pelplińskiej, obchodziłby w kwietniu br. setne urodziny.

Poinformował o tym bp pelpliński Jan Bernard Szlaga. Biskup prosił diecezjan na antenie diecezjalnego Radia Głos w Pelplinie o modlitwę za ks. Kiedrowskiego, o którym powiedział: „to wielka legenda polskiej emigracji, odznaczony wielkimi odznaczeniami francuskimi, polskimi, wojskowymi i kościelnymi, był protonotariuszem apostolskim”.

Jak dodał, nieoficjalnie dowiedział się, że pogrzeb ks. Witolda Kiedrowskiego ma się odbyć w Polsce.

Ks. Witold Kiedrowski, kapłan diecezji pelplińskiej, urodził się 16 kwietnia 1912 r. w Buku na Pomorzu jako syn Jana i Antoniny z Wilamowskich. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa chełmińskiego Stanisława Wojciecha Okoniewskiego 15 czerwca 1935 r. w katedrze w Pelplinie. Studia teologiczne, z prawa kanonicznego i socjologii odbył w Seminarium Duchownym w Pelplinie, na Uniwersytecie Lwowskim i w Instytucie Katolickim w Paryżu.

W latach 1935-39 był wikariuszem i katechetą w Toruniu i Wąbrzeźnie. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie był żołnierzem Armii Krajowej w latach 1940-1942. Aresztowany przez gestapo, został skazany na karę śmierci, która nie została wykonana. Przetrzymywany był w warszawskiej katowni gestapo w Alei Szucha i na Pawiaku, skąd trafił do obozów koncentracyjnych: Majdanek, Birkenau, Ohrdruf S3 i Buchenwald. Spędził w nich trzy ostatnie lata wojny. Z narażeniem życia niósł tam pomoc chorym współwięźniom i wielu uratował życie.

W 1945 r. został kapelanem-oficerem łącznikowym III Armii USA w Europie. Organizował też opiekę duszpasterską dla Polaków na terenie Niemiec w latach 1945-1947. Od 1947 r. mieszkał we Francji. Był organizatorem, kierownikiem i wykładowcą Niższego Polskim Seminarium Duchownym w Paryżu, a także kierownikiem Rady Polonii Amerykańskiej, działającej w Europie. Należał do grona inicjatorów i organizatorów pomocy humanitarnej dla Polski w okresie stanu wojennego.

W latach 1960-1995 wygłosił w Sekcji Polskiej Radio France Internationale (RFI) około 3,5 tys. pogadanek radiowych oraz odczytów dla Francuzów o sytuacji w Polsce. Publikował także artykuły we francuskich pismach polonijnych, m.in. w „Polsce Wiernej” (Paryż), „Narodowcu” (Lens) i „Głosie Katolickim” (Paryż). Napisał wspomnieniową książkę „Na drogach życia”. W 2009 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Legii Honorowej.

Był generałem Wojska Polskiego w stanie spoczynku, prezesem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów we Francji i kapelanem sióstr nazaretanek w Paryżu, a także tamtejszego Polskiego Stowarzyszenia Suwerennego Zakonu Kawalerów Maltańskich.

Zmarł w Paryżu 20 stycznia.