Zmarł o. Czesław Kozłowski SJ

W Gdyni w wieku 69 lat zmarł o. Czesław Kozłowski – znany duszpasterz, rekolekcjonista, ojciec duchowny, miłośnik podróży, autor albumów, poświęconych pielgrzymkom Jana Pawła II i pięknu przyrody.

Ojciec Czesław Kozłowski SJ urodził się w Wilnie w r. 1944. Maturę zdał w Gdańsku-Wrzeszczu a następnie wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu. Studia filozoficzne (z przerwą na dwuletnią służbę wojskową) odbył na jezuickim Wydziale Filozoficznym w Krakowie, teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym Bobolanum i doktorskie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Ukończył też psychologię na Uniwersytecie Warszawskim.

Święcenia prezbiteriatu o. Kozłowski przyjął w r. 1970. Uroczystą profesję złożył w r. 1981. Służył Kościołowi i zakonowi pełniąc szereg funkcji. Pracował jako wykładowca, ojciec duchowny scholastyków, rektor kolegium w Gdyni i Belarminum w Rzymie, superior, magister nowicjatu i instruktor trzeciej probacji. Udzielał się jako spowiednik i rekolekcjonista, prowadził rekolekcje ignacjańskie, tym samym był dla wielu mistrzem życia religijnego. Wiedza teologiczno-psychologiczna, ale przede wszystkim wielka wrażliwość na piękno człowieka, przyrody, jak też sztuki, sprawiały, że o. Kozłowski był dla wielu świeckich i duchownych towarzyszem i przewodnikiem w poszukiwaniu Boga „we wszystkim i ponad wszystkim”.
Zmarł w gdyńskim kolegium 23 września w 69. roku życia, 52. powołania zakonnego i 43. kapłaństwa. Pogrzeb o. Kozłowskiego odbędzie się 1 października o godz. 11.00 w kościele św. Stanisława Kostki w Gdyni.

Życiową pasją o. Kozłowskiego i zarazem sposobem głoszenia Dobrej Nowiny, była fotografia i podróże. Należał do Związku Polskich Fotografów Przyrody. Wydał kilka albumów, w tym z pielgrzymek bł. Jana Pawła II. Na jego blogu, w komentarzu do zdjęcia, czytamy: „Pan Bóg, nasz Stwórca, to taki doskonały artysta, który umie z naszego życia ułożyć piękną kompozycję, jeśli Mu tylko na to pozwolimy, to znaczy pozwolimy Mu to nasze życie układać tak, jak się Jemu podoba. W naszym życiu też mamy różne elementy, nie wszystkie piękne. Są też różne kolory, nie brak szarości i czerni.” Tak życzliwie, z miłością, patrzy Bóg na nas, na nasze życie takie, jakie jest. „A jak my patrzymy na nasze życie? Czy wierzymy w to, że Pan Bóg chce zrobić z naszego życia piękne dzieło?”