Zmarł ostatni biskup – uczestnik 4 sesji Vaticanum II

W wieku 98 lat zmarł 18 stycznia w swej rodzinnej miejscowości Villadequinta w hiszpańskiej Galicji bp Eloy Tato Losada – “ostatni żyjący biskup, który uczestniczył w czterech sesjach Soboru Watykańskiego II”, podała diecezja Astorga, na której terenie mieszkał. W swym długim życiu wiele lat spędził jako misjonarz w Kolumbii, gdzie m.in. stał na czele wikariatu apostolskiego San Jorge (1960-69) a w latach 1969-94 był pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji Magangué. Jako biskup-senior wrócił w swe strony rodzinne i tu zmarł.

“Wraz don Eloyem odszedł od nas ostatni żyjący biskup, który uczestniczył w czterech sesjach Soboru Watykańskiego II. Odszedł od nas człowiek Boży, głębokiej wiary, charytatywny, radosny i pokojowy (…), wielkoduszny i ubogi, który nie brał niczego dla siebie” – stwierdza nota informacyjno-wspomnieniowa diecezji.

Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona 21 bm. w kościele św. Rity w miejscowości O Barco de Valdeorras (koło Ourense w Galicji), po czym zostanie on pochowany na cmentarzu w Villadequinta.

Eloy Tato Losada urodził się w tym miasteczku 6 września 1923 jako najmłodszy z 5 braci. Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1946, mając niespełna 23 lata. Przez 6 lat posługiwał duszpastersko w galicyjskiej części diecezji Astorga. Odczuwał jednak powołanie misyjny, toteż 8 października 1952 wstąpił do Seminarium Misyjnego w Burgos i w rok później przeszedł ostatecznie do Hiszpańskiego Instytutu Misji Zagranicznych (IEME). Wyjechał następnie do pracy w wikariacie apostolskim San Jorge w Kolumbii, gdzie m.in. był profesorem i od 1956 rektorem miejscowego wyższego seminarium duchownego.

3 maja 1960 św. Jan XXIII powołał go na przełożonego tego wikariatu i biskupa – o. Eloy miał wówczas zaledwie 36 lat i był najmłodszym biskupem na świecie. Sakrę przyjął w katedrze w Astordze 25 lipca tegoż roku. W 6 lat później – 25 kwietnia 1969 św. Paweł VI mianował go pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji Magangué, którą kierował ponad 25 lat, do 31 maja 1994, gdy ustąpił ze względu na stan zdrowia. Wrócił wówczas do swego rodzinnego miasteczka Villadequinta, “gdzie pomagał w pracy duszpasterskiej na tym terenie z wielkodusznością, radością i spokojem, którymi zawsze się odznaczał” ~ stwierdziła diecezja Astorga.

Zmarł 18 stycznia o godz. 21.30 w szpitalu w O Barco, do którego trafił krótko przedtem.