Zmarł pastor Wilbert Robertson – Indianin i założyciel kościołów w rezerwatach

Jedną z amerykańskich ofiar Covid-19 stał się 86-letni pastor Wilbert Roberston, pochodzący z rodziny indiańskiej, który założył sieć kościołów baptystycznych w rezerwatach dla Indian w Południowej i Północnej Dakocie.

Należący do plemienia Siouxów (gałąź Sisseton-Wapheton Oyate) Robertson nawrócił się na chrześcijaństwo w latach sześćdziesiątych, służąc w lotnictwie w bazie w Tajlandii, gdy trwała wojna wietnamska. Gdy miał 4 lata, podobnie jak wiele innych indiańskich dzieci, przymusowo zabrano go do szkoły w Fort Totten na terenie rezerwatu w Północnej Dakocie. W ramach rządowego programu wychowawczego zmuszano dzieci do nauki języka angielskiego i m.in. strzyżono je. Używanie języków indiańskich było karane. W Stanach Zjednoczonych działało wówczas 100 takich szkół. Ostatnią z nich zamknięto w 1973 r.

Po ukończeniu szkoły Robertson zaciągnął się do lotnictwa i brał udział w wojnach koreańskiej (1950-53) i wietnamskiej (1964-75). Tam stał się „nowo narodzonym” chrześcijaninem i tę swoją przemianę ukazał najpierw, pracując społecznie w kolonii dla trędowatych w Kambodży. Po powrocie w swe strony rodzinne w 1972 ukończył Seminarium Teologiczne Baptystów Środkowego Zachodu w Kansas City w stanie Missouri.

Zaczął głosić Ewangelię i zakładać kościoły dla Indian. Budował je wraz z żoną Judith, którą poślubił w 1961, niekiedy dosłownie „własnymi rekami”. Najbardziej znany z nich to First Baptist Church w Sisseton w Południowej Dakocie. Dwa inne podobne obiekty znajdują się na terenie rezerwatu Spirit Lake w Północnej Dakocie i Bethany Baptist nad jeziorem Traverse, na granicy stanów Minnesota i Południowa Dakota.

Robertson był nie tylko duszpasterzem, ale Indianie z plemienia Sisseton-Wapheton wybrali go na „sędziego plemienia” i ogłosili „regionalnym przywódcą”.

Wiadomość o jego śmierci 26 listopada w wyniku zakażenia się Covid-19 podał „New York Times” na podstawie rozmowy z jego córką Ruth Hopkins.