Życzenia Prymasa Polski abp. Józefa Kowalczyka dla kard. Stanisława Dziwisza

Prymas Polski abp Józef Kowalczyk przesłał na ręce metropolity krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza, obchodzącego dziś 50. rocznicę święceń kapłańskich, list z życzeniami. „Dziękuję za Twoje wysiłki dla dobra Kościoła, który jest w Polsce, za Twoje doświadczenie Kościoła powszechnego, którym ubogacasz polski Episkopat oraz za świadectwo Twojej niezachwianej wiary, ufnej nadziei i miłosiernej miłości” – napisał abp Kowalczyk.

Poniżej pełna treść listu Prymasa Polski:

Drogi Pasterzu Kościoła krakowskiego
Księże Kardynale Stanisławie
Złoty Jubilacie!

Gromadzi nas dzisiaj uroczyste poświęcenie kościoła górnego w Sanktuarium bł. Jana Pawła II, stanowiącego integralną strukturę Centrum „Nie lękajcie się!” na krakowskich Łagiewnikach. Szczerze pragnąłeś, aby to wydarzenie było połączone z jubileuszem 50-lecia Twoich święceń kapłańskich.

Centrum bł. Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” zostało powołane do istnienia przez Ciebie w dniu 2 stycznia 2006 r. i jest odpowiedzią Kościoła krakowskiego i całego Kościoła, który jest w Polsce, na słowa Ojca Świętego wypowiedziane w dniu inauguracji jego pontyfikatu w dniu 22 października 1978 r.: Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie bójcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie! Centrum upamiętnia to wielkie dziedzictwo pontyfikatu Papieża-Polaka i przekazuje Jego bogate nauczanie następnym pokoleniom.

Błogosławiony Jan Paweł II w 50. rocznicę swoich święceń kapłańskich napisał książkę pt. Dar i Tajemnica (Kraków 1996 r.). Znajdujemy w niej słowa, które w pełni odnoszą się do Ciebie, drogi Jubilacie: Powołanie jest tajemnicą Bożego wybrania: «Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i prze¬znaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał» (J 15,16). «I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron» (Hbr 5,4) (Jan Paweł II, Dar i Tajemnica).

Drogi Księże Kardynale Stanisławie!

Dokładnie przed półwieczem, w dniu 23 czerwca 1963 roku, w tajemnicę Chrystusowego kapłaństwa włączył Cię biskup pomocniczy krakowski Karol Wojtyła. Już po kilku latach zostałeś mianowany jego kapelanem. Pełniłeś funkcję osobistego sekretarza bł. Jana Pawła II od chwili jego wyboru na Stolicę Piotrową aż do ostatnich dni jego ziemskiego życia i posługiwania. Również sakrę biskupią przyjąłeś z rąk Papieża-Polaka, a teraz jesteś jego następcą na stolicy arcybiskupiej i metropolitalnej w Krakowie. Miałeś zatem w swoim życiu niezwykłą łaskę towarzyszenia bł. Janowi Pawłowi II i wspierania go swoją posługą od Krakowa poprzez Watykan aż do chwili jego przejścia do domu Ojca. Codziennie przebywałeś, pracowałeś z całym oddaniem i lojalnością oraz modliłeś się z człowiekiem świętym. Miałeś okazję uczyć się od niego dojrzałego człowieczeństwa, pięknego kapłaństwa i mądrego biskupiego posługiwania. A teraz, w Polsce, w Krakowie, jesteś nie tylko wiarygodnym świadkiem jego posługi, ale stałeś się „Kustoszem” przebogatej spuścizny bł. Jana Pawła II. Jej zachowywanie, pogłębianie, a także przekazywanie następnym pokoleniom traktujesz jako swój przywilej i obowiązek. Tę Twoją posługę postrzegamy jako kolejny wyraz Twojej troski i miłości do bł. Jana Pawła II.

Drogi Kardynale Stanisławie!

Jak niegdyś towarzyszyłeś bł. Janowi Pawłowi II w jego życiu i papieskiej posłudze, tak dziś możesz być pewnym, że on jest przy Tobie i wstawia się za Tobą u Boga i Jego najlepszej Matki.

Niech mi będzie wolno złożyć Tobie, metropolito krakowski, wyrazy uznania za Twoją pełną odpowiedzialności posługę dla dobra Kościoła krakowskiego, za Twoją troskę o jego dziedzictwo historyczne, a także teraźniejszość i przyszłość. Cieszą owoce Twojej duszpasterskiej działalności, cieszy szacunek, jakim otacza Cię duchowieństwo, wierni i ludzie dobrej woli. Dziękuję również za Twoje wysiłki dla dobra Kościoła, który jest w Polsce, za Twoje doświadczenie Kościoła powszechnego, którym ubogacasz polski Episkopat oraz za świadectwo Twojej niezachwianej wiary, ufnej nadziei i miłosiernej miłości.

Na ołtarzu eucharystycznym tej nowej świątyni składam cały dorobek Twojego kapłańskiego i biskupiego posługiwania w przekonaniu, że Pan czasu i wieczności przyjmie go jako ofiarę miłą sobie. Niech Chrystus Pan, Dobry i Wieczny Pasterz, za wstawiennictwem Matki Kościoła i bł. Jana Pawła II, hojnie wynagradza zasługi czcigodnego Jubilata, udziela duchowej pociechy oraz obficie obdarza darem swojego błogosławieństwa.

Z wyrazami głębokiego szacunku

† Józef Kowalczyk
Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński
Prymas Polski