Abp Depo: dziękujemy za dar pasterskiej służby bp. Kubiny i bp. Bareły

Pragniemy przywołać w pamięci Kościoła zmarłych pasterzy, bp. Teodora Kubinę i bp. Stefana Barełę, do których w tajemnicy świętych obcowania dołączył dwa miesiące temu abp Stanisław Nowak – mówił w homilii abp Wacław Depo, który wieczorem 12 lutego przewodniczył Mszy św. w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie, z okazji 71. rocznicy śmierci pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny w latach 1925-1951 i 38. rocznicy śmierci Stefana Bareły trzeciego ordynariusza diecezji częstochowskiej w latach 1964-1984.

Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m.in. ks. prał. Włodzimierz Kowalik, proboszcz parafii archikatedralnej, ks. prał. Stanisław Gębka, ks. dr Mariusz Trojanowski, sekretarz arcybiskupa metropolity częstochowskiego. W Eucharystii uczestniczyła również rodzina bp. Stefana Bareły. Śpiewy wykonał chór Basilica Cantans.

– Nasi zmarli pasterze nie tylko spożywali Ciało i Krew Pańską, ale obficie karmili pokolenie wiernych powierzonych ich apostolskiej trosce, aby każdy, kto uwierzył Chrystusowi żył z Nim i w Nim na wieki – mówił na początku Mszy św. abp Depo.

W homilii metropolita częstochowski przypomniał, że „każde ludzkie istnienie, które bierze swój początek z Boga. O tej tajemnicy przekonuje nas psalm 139, że nietajna jest nasza istota, kiedy w ukryciu powstawaliśmy utkani pod sercem matki i dni nasze zostały określone, chociaż żaden z nich jeszcze nie istniał”.

– Każde ludzkie istnienie ma swoje punkty graniczne życia, początku i kresu. Dlatego pragniemy przywołać w pamięci Kościoła zmarłych pasterzy, bp. Teodora i bp. Stefan, do których w tajemnicy świętych obcowania dołączył dwa miesiące temu abp Stanisław Nowak – podkreślił.

Arcybiskup wskazał, że „w świetle Księgi Mądrości zdobywamy przeświadczenie wiary, że wspólnota z Bogiem zapoczątkowana tu na ziemi jest życiem sięgającym poza granice śmierci”. – Jesteśmy napełnieni nadzieją, która przeprowadza nas w dar nieśmiertelności, która jest sposobem istnienia samego Boga. Śmierć bowiem jest bramą, przez którą przechodzimy do innego życia, które może dać nam wszystkim tylko Bóg jako Stwórca i Pan życia i śmierci – mówił arcybiskup.

Metropolita częstochowski zaznaczył, że z kolei w Ewangelii św. Jana słyszymy słowa wielkiej obietnicy: „Kto spożywa ten Chleb będzie żył na wieki”. Kontynuując zacytował słowa św. Ambrożego z Mediolanu: „Jeśli się do Niego zbliżysz, żyć będziesz. To jest Chleb życia. Kto pożywa życie nie może umrzeć. Jakże mógłby umrzeć ten, którego pokarmem jest życie? Jakże mógłby utracić siły ten, co ma w sobie życiodajną moc? Przystąpcie don i nasyćcie się, bo On jest chlebem życia”.

– W Ewangelii św. Jana usłyszeliśmy słowa ostrzeżenia Jezusa: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym» – dodał abp Depo.

– Trzeba realistycznie stwierdzić, że ci którzy lekceważą słowa Chrystusa narażają się na dramatyczne niebezpieczeństwo utraty życia wiecznego, potępienie i oddalenie od Boga na wieczność. Eucharystia, sakrament obecności Boga w świecie nam to bardzo wyraźnie unaocznia – zaznaczył.

Tajemnicę potępienia abp Depo nazwał za teologiem o. Jackiem Salijem: „Bóg na zawsze utracony przez wolność człowieka”. – Życie wieczne i zmartwychwstanie w dniu ostatecznym oznacza wypełnienie zamysłu Boga Ojca pełnego miłosierdzia, jest przeznaczone dla tych, którzy spożywają Ciało Chrystusa i piją Jego Krew i w ten sposób stają się uczestnikami, już dzisiaj, życia wiecznego – podkreślił abp Depo.

Metropolita częstochowski zakończył słowami św. Ambrożego z Mediolanu: „Uwierzcie słowom Chrystusa, abyście mogli żyć”.

Po Mszy św. odbyły się modlitwy przy sarkofagu bp. Teodora Kubiny oraz w krypcie biskupów częstochowskich.

Bp Teodor Kubina był pierwszym biskupem częstochowskim po utworzeniu diecezji w 1925 r.. Był w 1926 r. założycielem tygodnika „Niedziela”. W swoim nauczaniu, zgodnie z biskupim zawołaniem „Misereor super turbam” („Żal mi ludu”) wiele miejsca poświęcał sprawom społecznym, szczególnie działalności Akcji Katolickiej.

Pierwszy biskup częstochowski bardzo często w swoich listach pasterskich, homiliach, przemówieniach, szczególnie z racji kongresów eucharystycznych w diecezji częstochowskiej, dostrzegał bardzo trudną sytuację ludzi pracy. W swoim nauczaniu wiele miejsca poświęcał sprawom społecznym, rozwijając teologię społeczną, w której centrum znalazła się Eucharystia jako sakrament miłości społecznej. Wiele miejsca poświęcił sprawom ludzi pracy. Uczynił tak m.in. w przemówieniu „Chrystus Robotnik”, które wygłosił w Sosnowcu w czasie jednego z Kongresów Eucharystycznych. Swoje nauczanie opierał na fundamencie doktryny społecznej Kościoła, zwłaszcza na encyklikach społecznych: Rerum novarum (1891 r.) Leona XIII i Quadragesimo anno (1931 r.) Piusa XI. Główne tezy swojej myśli społecznej wypowiedział w książce Akcja katolicka a akcja społeczna (1930 r.), uważanej za opus vitae tego biskupa społecznika.

Obejmując szczególną troską robotników sezonowych na uchodźstwie z terenów diecezji częstochowskiej, upominał się dla nich o dostęp do świątyń i do prasy katolickiej. Dbał o to, by docierała do nich „Niedziela”. W 1931 r. bp Kubina otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zmarł 13 lutego 1951 r.

Trzeci biskup ordynariusz diecezji częstochowskiej Stefan Bareła urodził się 24 czerwca 1916 r. w miejscowości Zapolice, w ziemi radomszczańskiej. Świecenia kapłańskie otrzymał 25 marca 1944 r. 9 grudnia 1960 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej. Jako motto swoje biskupiej posługi obrał słowa: „Veritati et Caritati” (Prawdzie i Miłości). W latach 1964-84 był ordynariuszem diecezji częstochowskiej.

Bp Stefan Bareła należał do grona najbliższych współpracowników św. Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego. To właśnie bp. Barełę wspominał papież w swojej książce „Wstańcie, chodźmy!”.

Jako ordynariusz diecezji częstochowskiej bp Bareła m.in. brał udział w trzech sesjach II Soboru Watykańskiego. Powołał do istnienia Diecezjalne Studium Dokumentów Soborowych (dziś Instytut Teologiczny w Częstochowie). Zwołał też II Synod Diecezji Częstochowskiej pod hasłem „Chrystus Światłem – Maryja Wzorem”. Rozpoczął dzieło budowy Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.

Odważnie bronił dostępu do Jasnej Góry dla pielgrzymów, który władze komunistyczne chciały ograniczyć, a nawet zlikwidować, budując specjalne tunele i przejścia podziemne oddzielające Aleje Najświętszej Maryi Panny od Jasnej Góry.

Bp Bareła wznowił wydawanie tygodnika katolickiego „Niedziela”. Wiele uczynił także dla duszpasterstwa akademickiego, organizując dla studentów spotkania w domu biskupim, w tzw. „Piwnicy”. Utworzył kilkadziesiąt parafii. Zmarł 12 lutego 1984 r.