Abp Guzdek do osób konsekrowanych: wasze życie ma wartość bezcenną, bo nadprzyrodzoną

„O waszym życiu rzadko słyszymy w mediach. Trudno doszukać się informacji o waszej posłudze najbardziej potrzebującym na pierwszych stronach internetowych witryn i gazet. To oblicze Kościoła nie krzyczy, nie obnosi się i nie czeka na pochwały, ale ma wartość bezcenną, nadprzyrodzoną” – mówił do osób życia konsekrowanego abp Józef Guzdek, życząc im dużo sił i inwencji, by służyć Bogu i Kościołowi, gdyż „życie ma o tyle sens, o ile jest służbą”.

Symbolem Dnia Życia Konsekrowanego, które papież Jan Paweł II ustanowił w Święto Ofiarowania Pańskiego, jest światło świec zwanych gromnicznymi, które wierni przynoszą dziś do kościołów, aby zostały poświęcone. Dlatego też liturgię w białostockiej katedrze rozpoczął obrzęd poświęcenia świec przez abp. Józefa Guzdka. Następnie w precesji do ołtarza z zapalonymi świecami, celebransów poprzedzały osoby konsekrowane.

W homilii abp Guzdek, odwołując się do słów Ewangelii opisującej scenę, gdy Józef i Maryja, zgodnie z Prawem, przynieśli Jezusa do świątyni, aby ofiarować Go Bogu, podkreślił, że zarówno starzec Symeon, jak i prorokini Anna sławili Boga, gdyż rozpoznali w Dzieciątku zapowiadanego Mesjasza, Maryja zaś i Józef, słuchając ich słów, pełni zdumienia zastanawiali się nad misją swojego Syna.

„Wiele razy w naszym życiu zdarza się doświadczyć spotkań lub dostrzec takich ludzi, których postawą jesteśmy zdumieni i zachwyceni. Nierzadko bywamy zdziwieni logiką ich myślenia i postępowania, wówczas stawiamy sobie pytania: «Dlaczego ktoś dokonał takiego, a nie innego wyboru? Dlaczego podjął działania, które wiążą się z wyrzeczeniem, ofiarą i cierpieniem? Co sprawiło, że przelewał krew, a nawet złożył swoje życie na ołtarzu wolności? Dlaczego wyjechał w dalekie kraje, aby głosić Ewangelię i bezinteresownie służyć ludziom biednym, chorym i wyzyskiwanym?»” – zauważył.

Przypomniał, że dziś, w Dzień Życia Konsekrowanego, Kościół zwraca uwagę na osoby, które odpowiedziały na wezwanie Chrystusa, składając śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa; które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom, często udając się tam, gdzie inni nie docierają.

Wyjaśniał, że osoby konsekrowane rezygnują z zakładania rodziny, by pełnić służbę Bogu i ludziom; składając ślub ubóstwa, polegają na Bożej Opatrzności, a ich ślub posłuszeństwa jest „sprzeciwem wobec tych, którzy oceniają wartość człowieka przez pryzmat jego wpływu na losy innych ludzi i otoczenia. Jest naśladowaniem Jezusa, który na pierwszym miejscu postawił posłuszeństwo woli Ojca”.

„Wybory dokonywane przez osoby konsekrowane budzą nie tylko zdumienie, ale także szacunek i wdzięczność. I to nie tylko ze względu na te heroiczne decyzje z przeszłości, jak ofiarowanie życia przez o. Maksymiliana Kolbe z zakonu św. Franciszka za współwięźnia w Auschwitz, czy podjęcie posługi wśród trędowatych na Madagaskarze przez jezuitę, o. Jana Beyzyma. Także dziś nie brakuje osób całkowicie oddanych służbie Bogu i człowiekowi. Każdego dnia dostrzegamy wiele dzieł i czynów bezinteresownej miłości – wystarczy rozejrzeć się w środowisku, w którym żyjemy!” – stwierdził abp Guzdek.

Zwracając się do osób konsekrowanych dziękował im za ich cichą, bezinteresowną posługę, którą świadczą mieszkańcom Podlasia. „Jest ona potwierdzeniem tego, że Kościół realizuje na co dzień przykazanie miłości Boga i bliźniego. O waszym życiu rzadko słyszymy w mediach. Trudno doszukać się informacji o waszej posłudze najbardziej potrzebującym na pierwszych stronach internetowych witryn i gazet. To oblicze Kościoła nie krzyczy, nie obnosi się i nie czeka na pochwały, ale ma wartość bezcenną, nadprzyrodzoną” – podkreślał.

„Niech dzisiejsza modlitwa i przykład życia osób konsekrowanych staną się dla nas powodem zdumienia, zachwytu i wdzięczności za to, że ukazują nam prawdziwe oblicze bezinteresownej miłości i wolności od zniewolenia przez różne propozycje otaczającego nas świata. Uczmy się od nich dyspozycyjności w pełnieniu woli Bożej. Dziś dziękując Bogu za dar powołań, dziękując tym, którzy na ten dar odpowiedzieli, prośmy też o nowe – liczne i święte – powołania do życia w duchu czystości, ubóstwa i posłuszeństwa” – zachęcał hierarcha.

„Życzmy sobie nawzajem, aby i nasze życie było zgodne z przykazaniem miłości Boga i bliźniego. Obyśmy, jako chrześcijanie, byli niosącymi nadzieję we współczesnym świecie” – zakończył.

Po homilii siostry zakonne, zakonnicy oraz pozostałe osoby konsekrowane wobec arcybiskupa metropolity odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.

Mszę św. koncelebrował m.in. bp Henryk Ciereszko, ks. kan. Radosław Kimsza, delegat biskupi ds. życia konsekrowanego w archidiecezji białostockiej oraz księża zakonni.

„Myślę, że dla wszystkich osób konsekrowanych ten dzień jest wspaniałą okazją do nowego zachwytu nad Bożym powołaniem złożonym w naszych sercach. Jest także okazją do odnowionej wdzięczności oraz do podjęcia nowej, bezwarunkowej gotowości bycia autentycznym świadkiem pierwszej miłości” – mówi s. s. Adriana Gronkiewicz MSF, kustosz Sanktuarium bł. Bolesławy Lament.

„Dla mnie osobiście ten dzień jest zawsze bardzo serdecznym aktem Jezusowej miłości i mojej – choć pełnej życiowych pogubień, to jednak ciągle odnawianej i odbudowywanej przez Pana Jezusa, bardzo szczerej wierności” – zaznacza, i dodaje: „Jestem siostrą misjonarką Świętej Rodziny od 1967 roku. Przez te wszystkie lata, nieraz pośród trudności i wewnętrznych rozterek, Pan Jezus dawał mi pewność wiary, że «nadzieja zawieść nie może». Ta obietnica od ponad 55 lat jest moim największym skarbem i realną pasją mojego życia. Ogromnie cieszę się, że w obecnie przeżywanym jubileuszu papież Franciszek przekazuje tę obietnicę jako rękojmię całemu Kościołowi”.

W archidiecezji białostockiej posługują 142 siostry z 15 wspólnot zakonnych oraz 28 księży zakonnych i 5 braci, którzy angażują się w dzieło ewangelizacji i posługę miłosierdzia. Siostry prowadzą przedszkola i szkoły, Rodzinny Dom Dziecka, Pogotowie Opiekuńcze, Dom Matki i Dziecka, ośrodek socjoterapii i świetlice dla dzieci. Wspierają także lokalny Kościół przez modlitwę, katechezę szkolną, posługę w parafiach i instytucjach diecezjalnych. Księża i bracia ze wspólnot zakonnych i życia apostolskiego są zaangażowani w duszpasterstwo parafialne, prowadzą rekolekcje, formację misyjną oraz działalność oświatową i wychowawczą: księża werbiści prowadzą parafię oraz dom misyjno-rekolekcyjny w Kleosinie. Księża salezjanie w Różanymstoku, oprócz parafii-sanktuarium, prowadzą placówkę opiekuńczo-wychowawczą o charakterze resocjalizacyjnym dla młodzieży niedostosowanej społecznie, a księża jezuici parafię na peryferiach Białegostoku. Od kilku lat w archidiecezji posługują także z międzynarodowego zgromadzenia Księża Misjonarze Matki Bożej Pocieszenia. W ewangelizację włączają się czynnie także członkinie instytutów świeckich i dziewice konsekrowane.