Abp Jędraszewski otworzył proces beatyfikacyjny Jánosa Esterházyego

Abp Marek Jędraszewski po uzyskaniu zgody Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych powołał w poniedziałek Trybunał do przeprowadzenia procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Jánosa Esterházyego, świeckiego i ojca rodziny, działacza mniejszości węgierskiej w Czechosłowacji prześladowanego przez władze komunistyczne. W uroczystości wzięła udział m.in. rodzina Sługi Bożego oraz liczna delegacja z Węgier.

Z prośbą o rozpoczęcie i przeprowadzenie procesu zwrócił się do metropolity krakowskiego i członków Trybunału postulator procesu o. Paweł Cebula OFM Conv. On też przedstawił zgromadzonym postać Sługi Bożego.

Janos Esterházy był działaczem węgierskich organizacji funkcjonujących na terenie Słowacji, która po rozpadzie Austro-Węgier, w listopadzie 1918, weszła w skład Czechosłowacji, podczas gdy przez setki lat stanowiła część Korony św. Stefana jako Górne Węgry. W związku z tym, jej terytorium zamieszkiwała ludność węgierska.

Esterházy aktywnie działał na rzecz praw ludności węgierskiej, został przewodniczącym konserwatywnej Węgierskiej Partii i posłem do parlamentu Czechosłowacji. Korzystając ze swoich znajomości i koligacji rodzinnych – był synem węgierskiego arystokraty i Elżbiety, córki hrabiego Stanisława Tarnowskiego – pomagał Polakom, którzy przedzierali się przez Słowację, by przez Węgry i Rumunię udać się na zachód, gdzie tworzyło się Wojsko Polskie.

Za czyn pomocy polskim uchodźcom w czasie II wojny światowej został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego orderem Polonia Restituta. Przez cały okres trwania wojny, udzielał również pomocy Słowakom i Żydom, a w 1942 r. głosował w słowackim parlamencie przeciwko ich deportacji do obozów koncentracyjnych.

Esterházy został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagrów. Po trzech latach katorgi, odesłano go do Czechosłowacji, ponieważ tamtejszy rząd skazał go na karę śmierci za współpracę z Niemcami. Na skutek nacisków opinii publicznej, wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie o zaostrzonym rygorze w Mírovie, gdzie na skutek wycieńczenia i chorób zmarł w 1957 r. Jego ciało wrzucono do zbiorowej mogiły.

– Kluczem do męki, śmierci i cierpienia Jánosa Esterházyego są jego własne słowa: „Naszym znakiem jest krzyż”. Krzyż Chrystusa zwycięskiego i zmartwychwstałego jest kluczem, który pomaga zrozumieć całe życie, a szczególnie ostatni etap: uwięzienie w łagrze i cierpienie spowodowanych chorobą w więzieniach – powiedział o. Paweł Cebula.

Postulator zwrócił uwagę na cztery aspekty duchowości Esterházyego: pragnienie poddania się woli Bożej, umiłowanie obecnego w Eucharystii Chrystusa, obcowanie duchowe ze świętymi, a także kult Najświętszej Maryi Panny. – Niech one pomogą nam odczytywać to, co Bóg chce powiedzieć przez swojego sługę i pomogą również wszystkim, którzy zamykają się przed poznaniem prawdy o Jánosu – dodał.

„Powołując ten Trybunał, pragniemy pokazać Jánosa Esterházyego jako wielkiego, nieznanego jeszcze, żołnierza wielkiej sprawy Bożej. Przez jego życie, w trudnych i dramatycznych czasach I połowy XX wieku, chcemy pokazać żywotność Kościołów w Polsce, na Węgrzech, na Słowacji i w Czechach” – podkreślił z kolei abp Marek Jędraszewski.

W uroczystości wzięła udział córka Jánosa Esterházego, Alice Esterhazy-Malfatti, która w liście skierowanym do zebranych podkreśliła, że życie jej ojca zbudowane było na miłości. Dodała, że Sługa Boży ogromną miłością darzył cztery narody: polski, słowacki, czeski i węgierski.

Na zakończenie listu wyraziła nadzieję, że Chrystus obecny był w życiu i męczeństwie jej ojca. Podziękowała arcybiskupowi za podjęcie trudu procesu beatyfikacyjnego, który pokazuje, że konsolidację między narodami: polskim, węgierskim, słowackim i czeskim trzeba budować na Chrystusowym fundamencie.

List przesłał również kard. Dominik Duka, metropolita praski i prymas Czech. Zapewnił w nim o duchowej łączności z uczestnikami wydarzenia i podkreślił, że postawa, jaką János Esterházy prezentował w więzieniu, to wzór chrześcijańskiego życia i postępowania.

Do 30 kwietnia br. można przekazać Kurii Arcybiskupiej w Krakowie wszystkie dokumenty, pisma i wiadomości dotyczące Sługi Bożego Jánosa Esterházyego.