Ingres abp. Wojdy do katedry białostockiej

Ks. Tadeusz Wojda przyjął 10 czerwca święcenia biskupie i objął posługę arcybiskupa metropolity białostockiego. – Głoszenie Ewangelii jest wciąż potrzebne jak deszcz dla ziemi, bez którego nic nie może wzrastać. Podobnie bez Ewangelii wiara nie może wzrastać. Zawołanie «Aby była głoszona Ewangelia», będzie wytyczać moje drogi działania – mówił nowy arcybiskup metropolita białostocki Tadeusz Wojda na zakończenie uroczystości święceń i ingresu do archikatedry.

– Choć tu, w archidiecezji białostockiej Kościół jest już utwierdzony, ma swoją historię i tradycję, to jednak głoszenie Ewangelii jest wciąż potrzebne jak deszcz, bez którego nic nie może wzrastać. Bez Ewangelii wiara nie może wzrastać. To zawołanie będzie wytyczać moje drogi działania, które będę chciał zawsze omawiać z moimi najbliższymi współpracownikami. Dziś wszystkim z serca chcę złożyć ogromne wyrazy wdzięczności – podkreślał abp Wojda.

„Usłyszeliśmy dziś słowa: «Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości». Dzisiejsza celebracja była przepełniona obecnością Ducha Świętego. Wzywaliśmy go wspólnie, aby napełnił nas swoimi darami. Wzywałem Go i ja osobiście, aby udzielił mi wielorakiej mądrości do podjęcia nowej misji, jaka mi została powierzona przez papieża Franciszka, misji pasterza archidiecezji białostockiej. Otoczony waszą modlitwą i obecnością, pragnę wyrazić moją głęboką wdzięczność Ojcu Świętemu za zaufanie, jakim mnie obdarzył posyłając do tego ludu“ – mówił dalej.

Kolejne słowa Arcybiskupa wierni przyjęli salwą oklasków: „Kiedy na krótko przed przyjazdem do Białegostoku miałem okazje koncelebrować z nim Mszę św. w Domu św. Marty, Ojciec Święty powiedział do mnie: «Idź ze spokojem. Tam ludzie są dobrzy, przyjmą Cię z radością». I kontynuował: „Od pierwszej chwili mojego pobytu na Ziemi Białostockiej rozumiałem, że te słowa są prawdziwe, że tutejszy lud jest naprawdę dobry, że ma wielkie serce i pragnie przyjąć swego nowego pasterza. Za to wszystko jestem ogromnie wdzięczny“.

Wszystkim zgromadzonym na uroczystości dziękował za obecność i modlitwę. Zwrócił się również z prośbą o modlitwę, aby jego posługiwanie w archidiecezji białostockiej było służbą na wzór Jezusa Chrystusa, który z odwagą i bez lęku przemierzał Palestynę, z dobrym słowem o Bogu Ojcu docierając do wszystkich ludzi.

W homilii kard. Fernando Filoni, prefekt kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, główny szafarz sakramentu święceń podkreślał, że żaden biskup nie wyczerpuje swojego mandatu jedynie w Kościele lokalnym, który powierza mu Papież. „Każdy biskup jest biskupem dla całego Kościoła i dla całej ludzkości. Właśnie dlatego ojcostwo biskupa jest otwarte na najwyższy wymiar i pełnię misyjności. Dlatego też – mówił zwracając się do abp. nominata – Twoje powołanie misyjne nie tylko nie zmniejsza się, ale się otwiera na wymiar uniwersalny, który będziesz mógł przekazywać wiernym Tobie powierzonym”.

Kardynał wskazywał, że biskup musi się modlić za wszystkich: „Biskup jest człowiekiem modlitwy i jako człowiek Boży ma przejawiać pobożność i promować godność każdego człowieka. Ale najważniejszą sprawą, pozostającą w centrem wszystkiego jest to, że biskup ma się ciągle wpatrywać w «pośrednika między Bogiem a ludźmi, w człowieka, Chrystusa Jezusa, który wydał siebie samego na okup za wszystkich». Ta łączność z Chrystusem zawsze ma być dla Ciebie całkowita i hojna”.

Nawiązując do uroczystości Trójcy Świętej życzył nowo wyświęconemu arcybiskupowi, aby wspólnota osób na wzór samego Boga była dla niego programem dla Kościoła diecezjalnego. „Niech ona będzie komunią osób, która w modlitwie i w uświęceniu spotyka się z Chrystusem i daje Mu świadectwo. Bądź dla niej pasterzem hojnym i pokornym, który bierze na siebie potrzeby wiernych; pogłębia zaufanie między kapłanami i zakonnikami, wspiera współpracę i dzielenie się z bliźnimi. Nie zniechęcaj się trudnościami. Mocą twojej posługi niech będzie sam Chrystus, który Cię powołuje i konsekruje“ – mówił kardynał.

„A wy, drodzy bracia i siostry Białegostoku, módlcie się zawsze i kochajcie Waszego nowego Pasterza. Niech Maryja, Królowa Polski, Matka Miłosierdzia, chroni Ciebie i Twój Kościół“ – zakończył kadr. Filoni.

Czytaj także: Homilia kard. Fernando Filoniego

Uroczystą liturgię rozpoczęła procesja wejścia z domu arcybiskupów białostockich do głównych drzwi archikatedry, następnie przez nawę główną świątyni do ołtarza. Obok arcybiskupa nominata podążali asystujący mu prezbiterzy: pallotyn ks. Krzysztof Wojda – rodzony brat Arcybiskupa oraz ks. prał. Józef Wiśniewski, prepozyt Kolegiackiej Kapituły Krypniańskiej i proboszcz parafii pw. Ducha Świętego w Białymstoku.

Przewodniczącym liturgii i głównym szafarzem święceń był kard. Fernando Filoni, prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Współkonsekratorami byli abp Edward Ozorowski, arcybiskup senior archidiecezji białostockiej i abp Henryk Hoser, biskup warszawsko-praski.

Główny szafarz święceń kard. Fernando Filoni używał w czasie liturgii pastorału, wraz z którym do Białegostoku przybył w 1945 r. arcybiskup metropolita wileński Romuald Jałbrzykowski.

Po hymnie do Ducha Świętego, ks. prał. Józef Wiśniewski, prepozyt Kapituły Krypniańskiej zwrócił się z prośbą do głównego szafarza, kard. Fernando Filoniego o udzielenie święceń biskupich ks. Tadeuszowi Wojdzie SAC. Następnie bp Henryk Ciereszko odczytał bullę papieża Franciszka zawierającą nominację biskupią.

Następnie miały miejsce obrzędy święceń biskupich poprzedzone odśpiewaniem Litanii do Wszystkich Świętych. Nowo wyświęconemu biskupowi została przekazana księga Ewangelii oraz nałożone zostały insygnia biskupie: pierścień i mitra oraz wręczony mu został pastorał, a nowy arcybiskup białostocki zajął miejsce na swojej katedrze.

Po objęciu przez biskupa katedry wyrazy czci i szacunku, tzw. homagium złożyli mu jego najbliżsi współpracownicy: biskup pomocniczy, przedstawiciele duchowieństwa (prepozyci Kapituł, pracownicy Kurii, proboszczów, wikariuszy, księży emerytów, księży zakonnych, diakon, przedstawicielki żeńskich zgromadzeń zakonnych) i wierni świeccy.

Od tego momentu, abp Wojda objął przewodnictwo w liturgii.

Po Komunii św. zgromadzenie liturgiczne odśpiewało uroczysty hymn „Ciebie, Boga, wysławiamy”. W tym czasie nowo wyświęcony arcybiskup przeszedł przez środek katedry i udzielił wszystkim swojego pierwszego pasterskiego błogosławieństwa. Na zakończenie podpisane zostały dokumenty świadczące o kanonicznym objęciu archidiecezji przez nowego Pasterza.

List gratulacyjny od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odczytał jego kapelan ks. Zbigniew Kras. List od Prezydium Konferencji Episkopatu Polski odczytał bp Artur Miziński, sekretarz KEP.

Życzenia nowemu Metropolicie Białostockiemu złożyli abp senior Edward Ozorowski oraz ks. Józef Lasak, pierwszy radca generalny (wicegenerał) Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. W imieniu kolegów z roku i rodziny życzenia składał ks. prof. Jacek Nowak, a w imieniu kapłanów i diakonów Archidiecezji Białostockiej ks. Radosław Kimsza. Życzenia złożyli również przedstawiciele osób konsekrowanych, wiernych świeckich oraz abp Jakub, prawosławny biskup białostocki i gdański oraz przedstawiciele kościołów protestanckich z Białegostoku.

Na białostockie uroczystości przybyło ponad 30 biskupów z całej Polski wraz z kard. Henrykiem Gulbinowiczem i nuncjuszem apostolskim abp. Salvatore Pennacchio oraz hierarchowie z Watykanu, m.in.: abp Konrad Krajewski, jałmużnik papieski, abp Jan Romeo Pawłowski, papieski delegat ds. nuncjatur oraz abp Protase Rugambwa Prosper Iholana, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Byli również obecni biskupi z Mińska i Grodna na Białorusi oraz nuncjusze apostolscy z Rwandy i Papui Nowej Gwinei.

Liczną grupę przybyłych na ceremonię stanowili goście z Watykanu, w tym ponad 30 współpracowników abp. Wojdy z Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Wraz z najbliższą rodziną Księdza Arcybiskupa do Białegostoku dotarła grupa ponad 50 osób z rodzinnej parafii Brzeziny w diecezji kieleckiej.

Wśród duchownych było około 350 księży koncelebrujących Mszę św., Kapituła Metropolitalna i kapituły kolegiackie, pracownicy kurii, księża profesorowie Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku oraz księża pallotyni i inni księża przybyli z Polski i z zagranicy.

Białostocką archikatedrę oraz plac znajdujący się przed nią wypełniło kilka tysięcy wiernych, a wśród nich siostry zakonne, parlamentarzyści, dyplomaci, przedstawiciele władz wojewódzkich, miejskich i samorządowych, rektorzy białostockich wyższych uczelni, służby mundurowe, bractwa kurkowe, przedstawiciele wspólnot i ruchów oraz wielu innych środowisk miasta.