Bawaria żegna „swojego” papieża

Śmierć papieża emeryta Benedykta XVI okryła żałobą jego rodzinną Bawarię. Przewodnicząca parlamentu krajowego Ilse Aigner określiła zmarłego jako jedną z „najważniejszych osobistości Bawarii, Niemiec i świata”. Nawet po rezygnacji w 2013 roku cieszył się dużym uznaniem ludzi jako autor książek i „teolog z wielką wizją”, a „jego idee i analizy spotykały się z uwagą nawet tych, którzy się z nimi nie zgadzali”.

Przewodnicząca parlamentu podkreśliła też ciągłe związki Benedykta z jego stronami rodzinnymi. „Również z tego powodu cieszył się wielkim szacunkiem, zwłaszcza tu w Bawarii”, dodała.

„Opłakujemy naszego bawarskiego papieża. Śmierć Benedykta XVI bardzo mnie porusza, podobnie jak wielu ludzi w Bawarii i na całym świecie” – powiedział premier Markus Söder (CSU). Przyznał, że wraca myślami do wielu poruszających spotkań z Benedyktem. Wielu ludzi w ojczyźnie wspominać go będzie z wdzięcznością nie tylko jako papieża, ale także jako skromnego duszpasterza. Jego kilkudniowa wizyta w Bawarii w 2006 roku pozostanie na zawsze w pamięci.

Dla uczczenia pamięci zmarłego „papieża z Bawarii” premier zarządził żałobne oflagowanie wszystkich budynków publicznych w dniu śmierci 31 grudnia oraz 5 stycznia – w dniu pogrzebu Benedykta XVI.

„Opłakujemy stratę wiernego świadka Bożej miłości i wybitnego nauczyciela Kościoła, którego głoszenie promieniowało daleko poza granice archidiecezji już w czasie, gdy był arcybiskupem Monachium” – powiedział arcybiskup Monachium, kardynał Reinhard Marx. Dodał, że jego słowa przyciągnęły uwagę całego świata, także wśród członków innych religii, w polityce i społeczeństwie. „Jesteśmy głęboko wdzięczni za jego dziesięciolecia poświęcenia, doskonałą teologię i imponujące świadectwo życia i wiary. Jego spuścizna będzie nadal wywierać wpływ” – zapewnił hierarcha.

„Wielkiemu synowi naszej ojczyzny i naszej diecezji, przyjacielowi bawarskiego sposobu życia i kultury, myślicielowi z sercem” oddał hołd biskup diecezji Pasawa, Stefan Oster. Podkreślił, że intelektualna błyskotliwość Benedykta zjednoczyła się „w cudowny sposób” z „ufną wiarą dziecka”.

Wszystkie parafie w archidiecezji Monachium i Fryzyngi otrzymały polecenie, by przez najbliższe dni codziennie o godz. 16.00 przez kwadrans biły kościelne dzwony. Księgi kondolencyjne są dostępne w katedrach, ale także w Altötting i w miejscu urodzenia Ratzingera – Marktl am Inn. Uruchomiona została też możliwość cyfrowego składania kondolencji w rubryce „Vergelt’s Gott, Papst Benedikt XVI.” (Bóg zapłać, papieżu Benedykcie XVI) na stronie internetowej www.benedictusxvi.org. W całej Bawarii będą się też odbywać liczne nabożeństwa żałobne.

Benedykt XVI/ Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927 r. – w Wielką Sobotę – w bawarskim Marktl am Inn w diecezji Pasawy. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1951 r. we Fryzyndze, a 28 maja 1977 r. został arcybiskupem Monachium i Fryzyngi. 27 czerwca 1977 r. otrzymał kapelusz kardynalski. Od 25 listopada 1981 był prefektem Kongregacji Nauki Wiary i przewodniczącym Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Od 30 listopada 2002 r. był również dziekanem Kolegium Kardynalskiego w Kurii Rzymskiej. Wybrany na papieża 19 kwietnia 2005 r., jako pierwszy od kilkuset lat następca św. Piotra zrezygnował z urzędu papieskiego 28 lutego 2013 r.

Dzień urodzin Benedykta XVI rokrocznie świętowała jego rodzinna Bawaria. Tradycyjnie już o 4.15, godzinie urodzin Josepha Ratzingera, grupa mieszkańców Marktl am Inn spotykała się na porannym nabożeństwie w pokoju domu, w którym urodził się przyszły papież. Następnie w procesji ze światłami udawali się do kościoła św. Oswalda, gdzie odnawiali wyznanie wiary przy chrzcielnicy, w której 16 kwietnia 1927 r., w Wielką Sobotę, o godz. 8.30 ks. Josef Stangl ochrzcił w kilka godzin po urodzeniu najmłodszego syna miejscowego żandarma Josepha Ratzingera i jego żony Marii, nadając mu imiona Joseph Aloisius.

„Fakt, że byłem pierwszym ochrzczonym w nowej wodzie uważano za szczególny znak” – wspominał papież Ratzinger w swojej autobiografii „Moje życie” i podkreślił, że zawsze z wdzięcznością myśli o tym, iż jego życie od początku było zanurzone w tajemnicy Wielkanocy.