Bestwina: konserwatorzy zrekonstruowali głowę św. Katarzyny Aleksandryjskiej z późnorenesansowej polichromii

Rekonstrukcja głowy św. Katarzyny Aleksandryjskiej na doszczętnie zniszczonym malowidle, to efekt prac konserwatorów, którzy odtwarzają późnorenesansową polichromię z początku XVIII wieku w prezbiterium kościoła parafialnego w Bestwinie koło Bielska-Białej. Zakończył się kolejny etap tych działań. Zdaniem specjalistów, bestwińskie polichromie należą do najlepszych tego rodzaju dekoracji malarskich zachowanych na południu Polski.

Jak poinformował konserwator zabytków i sztuki sakralnej diecezji bielsko-żywieckiej ks. dr Szymon Tracz, po żmudnych badaniach artystyczno-stylistycznych zrekonstruowano głowę św. Katarzyny Aleksandryjskiej oraz krajobraz w północnej blendzie okiennej.

„Malowidło to było doszczętnie zniszczone przez wybicie otworu okiennego nad zakrystię. Rekonstrukcja była konieczna dla estetycznego połączenia dekoracji malarskiej na północnej ścianie prezbiterium. Odsłonięta postać św. Katarzyny jest wyjątkowo dobrze namalowana pod względem artystycznym. Ciekawym elementem jest także monochromatyczne zdobienie parapetu okiennego z motywem uskrzydlonej główki anielskiej” – wyjaśnił.

Konserwatorzy również odnowili postacie św. Stanisława biskupa i św. Kazimierza królewicza, znajdujące się po obu stronach blendy. „Wizerunek św. Kazimierza jest jednym z pierwszych świadectw ikonograficznych po jego kanonizacji w 1602 roku. Jeśli przyjmiemy, że polichromia powstała około 1608 roku, stanowi ona dowód bardzo wczesnego kultu św. Kazimierza na Podbeskidziu” – zauważył historyk sztuki. Wcześniej zrekonstruowano także postać św. Grzegorza Wielkiego przy sklepieniu tej części ściany.

Prace trwają również na południowej ścianie prezbiterium, gdzie odsłonięto postacie św. Floriana i św. Wacława oraz podjęto próbę rekonstrukcji polichromii zniszczonego glifu okiennego.

Pierwszą wzmiankę o bestwińskiej parafii można znaleźć w dokumencie „Liber rationis decinae sexennalis” z 1326 roku, który znajduje się w Bibliotece Watykańskiej. Około 1575 roku na miejscu drewnianego powstał kościół murowany. W 1622 roku otrzymał tytuł Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.