Biskup włocławski Krzysztof Wętkowski modlił się za zmarłych biskupów i prezbiterów

Tradycyjnie już we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych sprawowana jest w bazylice katedralnej we Włocławku Msza Św. za zmarłych biskupów i prezbiterów. Tegoroczna Eucharystia, której przewodniczył biskup włocławski Krzysztof Wętkowski, zgromadziła liczne grono prezbiterów koncelebrujących Mszę Św., a także sióstr zakonnych i przedstawicieli wiernych świeckich. Po Eucharystii biskup włocławski zszedł do podziemnej krypty w katedrze, aby pomodlić się za swoich poprzedników.

– W tej nieuchronnej pogoni życia, czasu, naszych zajęć, obowiązków, gromadzimy się co roku w bazylice katedralnej, aby we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych modlić się, w sposób szczególny, za zmarłych biskupów włocławskich oraz prezbiterów naszej diecezji. Modlitwa ta jest przejawem naszej wiary, pamięci, wdzięczności wobec tych, którzy odeszli już do wieczności, a którzy z pokolenia na pokolenie przekazywali i głosili orędzie zbawienia  – powiedział w homilii ks. prał. Janusz Gręźlikowski, wikariusz generalny diecezji włocławskiej, podczas Mszy Św. sprawowanej we włocławskiej katedrze 2 listopada br., w Dzień Zaduszny. – Nasza modlitwa i obecność w tym miejscu pozwala nam też w zadumie i refleksji głębiej uświadomić sobie, jak wiele każdy z nas zawdzięcza zmarłym biskupom włocławskim, biskupom pomocniczym, księżom rektorom naszego seminarium, profesorom, moderatorom, wychowawcom, pracownikom kurii, sądu biskupiego, proboszczom, wikariuszom i innym kapłanom. Każdy z nas został przez nich szczodrze obdarowany udzielanymi sakramentami, świadectwem życia, przekazywaną wiedzą, czy sposobnymi aktami i decyzjami wpływającymi na nasze życie, życzliwą radą czy wsparciem – kontynuował homilista.

Kaznodzieja, odnosząc się do czytań mszalnych z formularza pierwszej Mszy Św. wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych, zwrócił uwagę, że Bóg nie zatrzymuje się na śmierci, bo Jezus pokonał śmierć przez zmartwychwstanie. – Wkraczamy dzisiaj w świat zmarłych, patrząc na nie przez pryzmat naszego miasta, do czego zachęca nas liturgia słowa. Pragniemy niejako ożywić to, co minęło, wspominając swoją pamięcią i myślami tych, co od nas odeszli. Ale jednocześnie nasi zmarli, których Bóg powołał na siebie, nie pozostają nam dłużni. I wkraczają w zabiegane, przepełnione gwarem codzienności i pośpiechu nasze życie, uświadamiając nam, że w chwale zmartwychwstania Chrystusa On jest naszą nadzieją i życiem wiecznym – powiedział ks. Gręźlikowski.