Bp Jezierski: ekumenizm to nie tylko debaty ale przede wszystkim sposób myślenia

Ekumenizm to nie tylko wspólne działania, debaty, ustalenia. To przede wszystkim sposób wrażliwości i sposób myślenia – zaznacza w komentarzu dla KAI bp Jacek Jezierski. Przewodniczący Zespołu KEP ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną odnosi się też do niedawnych słów prawosławnego arcybiskupa Abla, że w Polsce brakuje wspólnych działań w ramach ekumenizmu praktycznego, czemu towarzyszy stagnacja w debatach doktrynalnych.

Pod hasłem „Trwajcie w mojej miłości, a przyniesiecie obfity owoc“ zaczerpniętym z Ewangelii św. Jana, od 18 do 25 stycznia br. obchodzony jest Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.

Publikujemy komentarz bp. Jacka Jezierskiego:

W tym roku dni modlitw o jedność chrześcijan posiadają nietypowy charakter. W związku z epidemią zaplanowano mniej nabożeństw ekumenicznych i zrezygnowano ze spotkań. Nie zwalnia nas to jednak z obowiązku indywidualnej modlitwy o jedność podzielonych chrześcijan. Ekumenizm duchowy leży bowiem u podstaw innych form i zaangażowań ekumenicznych.

Po zatrzymaniu epidemii i powrocie do zwyczajnych form życia społecznego ruszy na nowo działalność ekumeniczna w wielu płaszczyznach: naukowej, dialogów międzykościelnych, nabożeństw ekumenicznych oraz wspólnych działań. Większość z nas pragnie powrotu do wypracowanych już wspólnie form. Zapewne też ukształtują się nowe sposoby komunikacji ekumenicznej (zdalne, elektroniczne).

Musimy nieustannie odczytywać znaki czasu. Prawosławny abp Abel funkcjonuje w ważnym centrum ekumenii, jakim jest Lublin. To bardzo żywe środowisko. Jednak Ksiądz Arcybiskup mówi o impasie ekumenizmu w Polsce. Być może tak jest. Ale trzeba też pamiętać, że w ostatnim czasie odeszli ważni dla ekumenii: abp Jeremiasz (2017), bp Jan Szarek (2020), ks. Wacław Hryniewicz (2020) i inni. Oni dawali nowe impulsy, a często też prowokowali do działania. Naturalnie w kręgu polskiej ekumenii powinny powstawać nowe uzgodnienia. Przypomnę, że jesienią ubiegłego roku został podpisany wspólny dokument, dotyczący cmentarzy. Wydaje mi się, że jest to początek wspólnej refleksji w tym obszarze w sytuacji schyłku wielowiekowej judeochrześcijańskiej tradycji grobów ziemnych.

***