Bp Kaleta: dar życia konsekrowanego jest znakiem nadziei

Znakiem nadziei potwierdzającym skuteczność łaski Bożej jest dar życia konsekrowanego, bowiem święto Ofiarowania Pana Jezusa w Świątyni, zwane kiedyś Oczyszczeniem Najświętszej Maryi Panny, ma szczególny związek z życiem konsekrowanym  – mówił dzisiaj bp Andrzej Kaleta, przewodnicząc Mszy św. w kaplicy Królowej Ozdoby Karmelu, w klasztorze sióstr karmelitanek klauzurowych w Kielcach.

W homilii biskup przypomniał, że to św. Jan Paweł II podkreślił związek między Ofiarowaniem w Świątyni, a życiem konsekrowanym, ustalając na 2 lutego Dzień Życia Konsekrowanego. Nawiązując do genezy tego dnia bp Kaleta zwrócił m.in. uwagę na wymowne postaci Symeona i prorokini Anny, jako na „ikony” ofiarowania całego swego życia Bogu.

– Podobnie życie każdego zakonnika i siostry zakonnej ofiarowane Bogu spełnia się przez ciągłe przygotowanie na spotkanie z Nim poprzez oczyszczenie serca z tego, co je zajmuje i niepokoi. Jest to dzieło podejmowane wciąż na nowo w każdej chwili życia – mówił bp Andrzej Kaleta. – To właśnie w tej uporczywej pracy – żmudnej i trudnej, pokornej i codziennej – światło Boga samego powoli wzrasta i wypełnia konsekrowane serca – dodał.

Życie konsekrowane biskup nazwał „znakiem nadziei dla zagubionego współczesnego świata”,  jako wskazujące na „Tego, który jest w stanie zaspokoić każde niespokojne serce”. Życie konsekrowane, jak podkreślił, także  „wskazuje i pyta o miejsce Boga w życiu współczesnych ludzi”.

W swojej homilii bp Andrzej Kaleta odwoływał się ponadto do polskiej tradycji święta Ofiarowania Pańskiego „otulonego warstwą zwyczajów”, co zaznaczyło się m.in. w literaturze i malarstwie. Przywołał obraz Piotra Stachiewicza „Matka Boża Gromniczna”, który „przedstawia czułą opiekę Maryi nad zagubionymi i zasypanymi śniegiem niemal po dachy, dawnymi wioskami polskimi”. Ubrana ubogo Matka Boża z zapaloną gromnicą w ręku chroni ludzkie siedziby przed wilkami.

Bp Andrzej Kaleta przypomniał zarazem, że dzisiejsza liturgia prowadzi do Świątyni jerozolimskiej, gdzie zgodnie z Prawem Maryja i Józef, w 40 dni od narodzin Syna przybyli, aby ofiarować Go Panu.

Zdaniem bp. Kalety, w tym wydarzeniu uwidaczniają się dwa ofiarowania: pierwsze z nich to ofiarowanie się samego Chrystusa, który „od samego niemowlęctwa  zmierza ku temu, by ofiarować się za każdego z nas”, a w drugim ofiarowaniu „współdziała Matka Najświętsza”, która ofiaruje swego Syna Bogu jako „zapowiedź tego, co stanie się ponad trzydzieści lat później”.

– Biorąc dzisiaj do ręki zapaloną gromnicę, wyrażamy naszą nadzieję na życie wieczne i bardziej niż kiedykolwiek upodabniamy się do Syna Bożego, który jest „Światłością ze Światłości”, ukazującą ostateczny cel naszego życia – podkreślał.

Bp Andrzej Kaleta zachęcił wszystkich obecnych do modlitwy o powołania do życia konsekrowanego.