Bp Kaleta do lektorów i szafarzy: Głosicie misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa

Nadzwyczajni szafarze Eucharystii i lektorzy, niosąc Jezusa chorym oraz odczytując Słowo Boże w liturgii, w sposób szczególny głoszą misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – mówił bp Andrzej Kaleta podczas diecezjalnego dnia skupienia w sanktuarium św. Brata Alberta w Busku-Zdroju.

W homilii podkreślił ich ważną rolę w Kościele. – Nadzwyczajni szafarze i lektorzy, przejęci troską o duchowe dobro ludu Bożego, zanoszą Chleb Eucharystyczny do domów i odczytują Słowo Boże podczas liturgii – zaznaczył. Wskazał na ich dyskrecję oraz świadectwo, które dają nie tylko w zgromadzeniach liturgicznych, ale także w swoich rodzinach i miejscach pracy. – Świadczą o Chrystusie wobec najbliższych, jako budowniczowie swoich domów, gdzie zgoda i miłość stają się codziennym prawem. W swoich środowiskach zawodowych pokazują wierność Ewangelii, krzyżowi i Kościołowi – dodał.

Biskup zachęcał do odwagi w wierze oraz konsekwentnego życia chrześcijańskiego. – Jesteście wezwani do tego, by przepajać duchem Ewangelii wszelkie przejawy ludzkiej działalności. Niejasne, lękliwe postępowanie może sprawić, że ktoś słaby w wierze oddali się od Chrystusa, za którego On oddał swoje życie – przestrzegał, apelując o odważne przyznawanie się do Chrystusa w każdej sytuacji.

Nawiązując do liturgii słowa, przypomniał przypowieść o faryzeuszu i celniku, zwracając uwagę na „zaskakującą ocenę Jezusa”. – Dla Chrystusa liczy się nie tylko forma zewnętrzna, ale przede wszystkim wewnętrzna pokora, szczera skrucha za grzechy i pragnienie nawrócenia – podkreślał. Mówił także o trudach procesu nawrócenia, które polega na oddaniu Bogu serca przemienionego miłością. – Każdy powinien zadać sobie pytanie: za kogo siebie uważam? – dodał.

Biskup zaznaczył, że podstawowym zadaniem każdego ochrzczonego jest głębokie życie chrześcijańskie, co wymaga osobistego nawrócenia. – Uczeń Chrystusa jest wezwany do codziennego wzrastania w wierze, do radykalizmu w postępowaniu i do dawania świadectwa – mówił.

Na zakończenie życzył wszystkim lektorom i szafarzom „zakorzenienia w Bogu, w Jego miłości oraz zapału do świadczenia o Chrystusie swoim życiem”.