Czystość, ubóstwo i posłuszeństwo – zmartwychwstanka, s. Katarzyna, złożyła śluby wieczyste

W Kętach na Podbeskidziu, w miejscu, gdzie 133 lata temu bł. Matka Celina Borzęcka otworzyła na ziemiach polskich dom zakonny zmartwychwstanek, swe wieczyste śluby zakonne złożyła 15 sierpnia br. s. Katarzyna Czerniak CR z Koziegłów. Uroczystość odbyła się w kęckim kościele parafialnym śś. Małgorzaty i Katarzyny, gdzie znajdują się doczesne szczątki założycielek Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego. Na znak złożonych ślubów profeska otrzymała paschalny krzyż z wyrytą myślą przewodnią Zgromadzenia: „Przez krzyż i śmierć do zmartwychwstania i chwały”.

Śluby od siostry przyjęła w czasie liturgii, koncelebrowanej przez ks. Damiana Stachowiaka CR ze Wzgórza Miłosierdzia w Stryszawie, matka generalna sióstr zmartwychwstanek s. Dorota Zygmunt CR. Podczas obrzędu złożenia profesji wieczystej s. Katarzyna ponowiła gotowość dobrowolnego powierzenia się Bogu. Odczytała własnoręcznie napisany akt ślubów wieczystych. Po Mszy modliła się przy sarkofagu w świątyni, w którym pochowane zostały założycielki zmartwychwstanek.

W uroczystościach, obok przełożonej generalnej, udział wzięły też inne siostry: przełożona prowincji s. Aurelia Adamczyk CR, mistrzyni s. Anna M. Lewandowska CR oraz inne, które towarzyszyły profesce podczas lat nowicjatu i postulatu. Nie zabrakło przedstawicieli najbliższej rodziny, na czele z mamą Marią i tatą Grzegorzem. Przed Eucharystią, w pobliskiej kaplicy klasztornej rodzice udzielili córce błogosławieństwa.

Specjalne błogosławieństwo na czas ślubów zakonnych przesłał także papież Franciszek. Odczytał je celebrans ks. Stachowiak, który wygłosił kazanie.

Zakonnica podczas Mszy św. w kęckim kościele śś. Małgorzaty i Katarzyny ślubowała czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Jak przyznała, jej droga powołania zakonnego to odpowiedź na powołanie Zmartwychwstałego Pana.

Dziękując na koniec wszystkim przypomniała słowa bł. Celiny Borzęckiej CR o tym, że „Miłość jest oddaniem bez względu na siebie” oraz trwaniem w codziennej wierności swemu Oblubieńcowi.

„Tę Miłość głoszą Siostry Zmartwychwstanki wszędzie tam, gdzie są: gdzie zrozpaczony człowiek woła o nadzieję, smutny – o miłość, a wątpiący w sens życia i umierania – o wiarę. Są one dla świata uśmiechem Zmartwychwstałego Pana i zwiastunkami Jego radości. Niosą iskrę Miłości, którą złożył On w ludzkie serca. Niosą tak, by każdy człowiek usłyszał Dobrą Nowinę, że Pan zmartwychwstał i żyje!” – zaznaczyła.

„Pamiętam, jak ponad 9 lat temu po raz pierwszy modliłam się w tym kościele, gdzieś tam w ostatniej ławce. Nie przypuszczałam wtedy, że dziś ponownie stanę przed tym ołtarzem, aby złożyć na nim Zmartwychwstałemu Panu swoje życie. Bądź uwielbiony Panie za dar mojego życia i paschalnego powołania.
Z sercem pełnym wdzięczności pragnę podziękować wszystkim, którzy wspierali mnie na tej drodze” – powiedziała na koniec uroczystej liturgii. s. Katarzyna.

Wraz z księdzem zmartwychwstańcem modlili się: kapelan kęckiej wspólnoty sióstr zmartwychwstanek ks. Bronisław Zarański CR, proboszcz rodzinnej parafii s. Katarzyny w Koziegłowach ks. Robert Nemś i ks. Kamil Jurek, wikariusz kęckiej parafii.

W Kętach znajduje się wybudowany przez założycielki zgromadzenia klasztor. Tutaj od początku odbywa się formacja zakonna w nowicjacie oraz istnieje dzieło apostolskie, zwane kiedyś ochronką, a obecnie funkcjonujące jako przedszkole im. błogosławionej Matki Celiny Borzęckiej.

Domy Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego znajdują się w Polsce, na Białorusi, we Włoszech, Wielkiej Brytanii, w Stanach Zjednoczonych, w Kanadzie, w Argentynie, Australii i Tanzanii. W Polsce pracuje obecnie kilkaset sióstr zmartwychwstanek.

Celina z Chludzińskich Borzęcka urodziła się 29 października 1833 r. na kresach dawnej Rzeczypospolitej w Antowilu, blisko Orszy (obecnie Białoruś). W 1853 r. poślubiła Józefa Borzęckiego i zamieszkała w Obremszczyźnie koło Grodna. Urodziła czworo dzieci, z których dwoje zmarło w wieku dziecięcym. Po śmierci męża, w 1875 r. wyjechała z dwiema córkami do Rzymu. Tu poznała generała zmartwychwstańców ks. Piotra Semenenkę. Pod jego wpływem postanowiła wraz z córką Jadwigą założyć żeńską gałąź tego zgromadzenia. 6 stycznia 1891 r. zmartwychwstanki zostały zatwierdzone jako zgromadzenie kontemplacyjno-czynne, którego zadaniem było nauczanie i chrześcijańskie wychowanie dziewcząt.

W 1891 r. Celina otworzyła w Kętach pierwszy dom zakonny na ziemiach polskich. W 1896 r. rozpoczęła pracę apostolską w Bułgarii, następnie w Częstochowie i Warszawie, a w 1900 r. w Stanach Zjednoczonych. Zmarła w Krakowie 26 października 1913 r

Proces beatyfikacyjny matki Celiny rozpoczęto z inicjatywy papieża Piusa XII w Rzymie w 1944 r. Dekret o heroiczności cnót podpisał Jan Paweł II w 1982 r. W 2002 r. w Krakowie przeprowadzono proces dotyczący domniemanego uzdrowienia prawnuka matki Celiny. 10 kwietnia 2002 r. kard. Franciszek Macharski dokonał zamknięcia dochodzenia kanonicznego w tej sprawie i dokumentacja została przekazana Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.16 grudnia 2006 r. Benedykt XVI podpisał dekret zatwierdzający uzdrowienie dokonane za przyczyną matki Celiny.

Beatyfikacja matki Celiny Borzęckiej odbyła się 27 października 2007 w bazylice św. Jana na Lateranie. Dokonał jej w imieniu papieża ówczesny prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. José Saraiva Martins.

Zmartwychwstanki swoje posłannictwo pełnią przez modlitwę i prace apostolskie, m.in. wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży, katechizację, pracę parafialną, pracę w szpitalu, działalność charytatywną i misyjną.