Diecezja radomska: obchody Dnia Życia Konsekrowanego

Do radomskiej katedry 1 lutego przybyły siostry i bracia zakonni z okazji obchodzonego 2 lutego Światowego Dnia Życia Konsekrowanego. W przededniu tego wydarzenia Mszy Świętej w radomskiej katedrze przewodniczył biskup Marek Solarczyk, który także wygłosił homilię. Pasterz Kościoła radomskiego modlił się również w klasztorze sióstr klarysek w Skaryszewie koło Radomia – to jedyny zakon klauzurowy w diecezji radomskiej.

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego ustanowiony został przez papieża Jana Pawła II, jako dzień wdzięczności za obecność osób konsekrowanych w Kościele i na świecie. Z tej racji w radomskiej katedrze dziękowano Bogu za dar życia konsekrowanego i modlono się o powołania. Witając zgromadzonych ojciec Juniper Ostrowski, diecezjalny referent ds. Życia Konsekrowanego mówił, że gromadzimy się „w tej szczególnej świątyni, aby podziękować dobremu Bogu za dar życia konsekrowanego”. Mówił również, że pragniemy w „szczególny sposób dzielić się naszą radością za ten dar powołania na różnych stanowiskach naszego posługiwania o różnym charyzmacie”.

– Pragniemy dziękować Bogu za to, że nas słabych, grzesznych Pan Bóg powołał do życia konsekrowanego. Pragniemy również prosić o dalszą siłę i moc wykonywaniu naszej posługi na różnych miejscach, gdzie nas Bóg postawi – mówił o. Ostrowski.

Homilię wygłosił bp Marek Solarczyk. – Chcemy z ufnością powiedzieć, że nawet jeżeli wokół są fale, ciemności i wydaje się, że trudno znaleźć kierunek, warto odnowić wiarę w to, że jest Chrystus, który tą łodzią kieruje, daje jej bezpieczeństwo, daje jej tych, którzy do niej przyjdą, aby dalej popłynąć, aby Boże dzieło się wypełniło. Niech ten akt odnowienia ślubów i przyrzeczeń zakonnych, który za chwilę się wypełni, niesie w sobie wdzięczność, zaufanie, ale i radość z tego, że jesteśmy w dziele Boga, jesteśmy we wspólnocie ludzi Boga i zawierzamy dzieła, które z Nim przyniosą owoce Boga – powiedział pasterz Kościoła radomskiego.

W imieniu zgromadzonych głos zabrała na koniec liturgii s. Elżbieta Chodkiewicz ze Zgromadzenia Sióstr Służek NMP z Mariówki. – Dziś przeżywamy dzień wielkiej wdzięczności. Cały Kościół dziękuje Bogu za dar życia konsekrowanego. To dziękczynienie wpisuje się w rok Jubileuszowy 2025, który z woli papieża Franciszka przeżywamy pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Misja i wspólnoty osób konsekrowanych – jak mówi św. Jan Paweł II w „Vita consecrata” – są miejscami nadziei. Podejmowane dzieła ewangelizacyjne, dzieła miłosierdzia, codzienna modlitwa przyczyniają się do budowania cywilizacji miłości, której tak bardzo potrzebują nasze rodziny, wspólnoty, nasza ojczyzna i świat – mówiła s. Elżbieta.

We wspólnej modlitwie uczestniczył ks. Adam Maj, filipin z Radomia, który powiedział, że dzisiejszy dzień jest „sposobem odnowienia naszej tożsamości, naszego powołania i jednocześnie potwierdzenia, że chcemy być aktywni, wierni naszemu powołaniu do bycia w sercu Kościoła”.

Ojciec Tymoteusz, cysters z Wąchocka dodaje, że Dzień Życia Konsekrowanego jest „zanurzeniem się w miłosierdziu i miłości Boga”. – To również zapatrzenie się w tajemnicę, jaką jest powołanie życia monastycznego i zakonnego. To dzień wyjątkowy, który pokazuje, że jesteśmy obecni w Kościele i w świecie – zauważył zakonnik.

Z kolei ojciec Łukasz Wójcik reprezentował redemptorystów ze Skarżyska-Kamiennej. Kamiennego. – Ten dzień przeżywamy w sposób szczególny. Jesteśmy widzialnym znakiem obecności Chrystusa na ziemi. Cieszę się, że odnawiamy dzisiaj swoje śluby zakonne – powiedział redemptorysta.

Z racji trwającego Roku Jubileuszowego, w parafiach, gdzie posługują osoby życia konsekrowanego, podczas jednej z głównych Mszy św. zostanie zorganizowany 2 lutego, uroczysty obrzęd odnowienia ślubów i przyrzeczeń zakonnych.

O poranku biskup Marek Solarczyk udał się do Skaryszewa, aby modlić się tam z siostrami klaryskami. – Dziękuję Bogu za każdą z was, dziękuję za owoce, które poprzez waszą posługę i oddanie Chrystusowie oraz wierność charyzmatowi, ofiarowujecie dla całej wspólnoty naszej diecezji – powiedział biskup Solarczyk.

Siostra Paulina Kaczmarek do zakonu klarysek wstąpiła 20 lat temu. Światowy Dzień Życia Konsekrowanego jest dla niej „odnowieniem miłości do Boga”. – W pewnym sensie, można to porównać do odnowienia przyrzeczeń małżeńskich, kiedy my tego dnia, odnawiamy swoje śluby, więc jest to moje powtórne powiedzenie „tak” Jezusowi. Jest to powtórne przypomnienie, że będę zawsze wierna, będę z Tobą. Jest to takie utwierdzenie się w nadziei, w ufności, że On jest przy mnie i mnie prowadzi – powiedziała klaryska ze Skaryszewa.

Dodała, że Światowy Dzień Życia Konsekrowanego jest również przypomnieniem o sensie jej powołania, o tym, kim jest, dlaczego Bóg ją powołał, jakie jest jej życiowe zadanie, czego od niej Stwórca oczekuje. – I to jest też dobra okazja do tego, żeby na nowo, z nowym zapałem, podjąć tę misję, którą mi zlecił i z większą radością też służyć Jemu i tym, do których mnie powołuje przez formę mojego życia kontemplacyjnego, szczególnie przez modlitwę – podkreśliła zakonnica.

Klasztor klarysek w Skaryszewie powstał z fundacji krakowskiej. W 1996 r. ówczesny biskup radomski Edward Materski przekazał siostrom plac i budynek w stanie surowym. Rok później metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski poświęcił nowy klasztor. Pierwsza kapituła wyborcza odbyła się w marcu 1998 r. Pierwszą ksienią (przełożoną) została s. Zofia Tracz. To dzięki skaryszewskiej fundacji, po blisko ośmiu wiekach siostry klaryski powróciły w miejsce, w którym rozpoczęła się historia ich zakonu na ziemiach polskich – do Sandomierza.