Edykt bp. Jacka Jezierskiego w sprawie procesu beatyfikacyjnego Aleksandry Gabrysiak

Rok: 2024
Autor: bp Jacek Jezierski

W ubiegłym roku postulator lek. med. Aleksandry Gabrysiak zwrócił się do mnie o wszczęcie kanonicznej procedury beatyfikacyjnej tej wiernej świeckiej. Popierając tę petycję, zgodnie z przepisami prawa, jestem zobowiązany do ujawnienia Diecezjanom, a także w środowisku pozadiecezjalnym, w którym ona prowadziła działalność. Dlatego ogłaszam poniższy EDYKT.

Aleksandra Gabrysiak, ur. 16 kwietnia 1942 roku w Radzyminie (diecezja warszawsko-praska), była lekarką i opiekunką chorych oraz działaczką społeczną. Cierpiała na nieuleczalną chorobę, która utrudniała możliwości jej swobodnego poruszania się. W 1968 roku ukończyła studia na Akademii Medycznej w Gdańsku. Przez studia i pracę była związana z Gdańskiem, Tczewem, Gniewem, a od 1975 roku też z Elblągiem. Tu ostatecznie zamieszkała.

Aleksandra Gabrysiak była osobą religijną, w zasadzie każdego dnia uczestniczyła we Mszy świętej i przystępowała do Komunii świętej. Systematycznie korzystała z sakramentu pokuty. W 1973 roku wstąpiła do świeckiego instytutu życia konsekrowanego, w którym złożyła wieczystą profesję w 1976 roku. Więź z Jezusem stanowiła dla niej źródło inspiracji dla głębszego życia duchowego i apostolskiego.

W 1974 roku A. Gabrysiak adoptowała porzuconą w gdyńskim szpitalu dziewczynkę, Marię. Ta decyzja znacząco wpłynęła na jej życie.

W Elblągu angażowała się w działalność świeckich katolików, skupionych w Klubie Inteligencji Katolickiej. Prowadziła działalność społeczną i charytatywną przez pracę z małżonkami i rodzinami, osobami uzależnionymi. Zajmowała się także samotnymi matkami oraz porzuconymi dziećmi, dla których starała się znaleźć nowy dom. Przyczyniła się do powstania Domu Samotnej Matki w Elblągu. Pomagała w Domu dla Bezdomnych w Elblągu, prowadzonym przez siostry albertynki. Okazywała też pomoc osadzonym w Areszcie Śledczym w Elblągu. Niosła pomoc osobom terminalnie chorym w hospicjum w Elblągu.

Aleksandra Gabrysiak została zamordowana wraz z przysposobioną córką, Marią w dniu 6 lutego 1993 roku, przez swojego podopiecznego we własnym mieszkaniu w Elblągu (diecezja elbląska).

Pogrzeb miał miejsce w Elblągu dnia 15 lutego 1993 roku na cmentarzu w Elblągu. Stał się publiczną manifestacją wiary.

Aleksandra Gabrysiak była radykalną chrześcijanką. W życiu codziennym kierowała się żywą wiarą i orędziem Ewangelii. Wypełniała z pasją i ofiarnością powołanie lekarskie. Była bardzo wrażliwa na cierpienie chorych, ale też na osoby z uzależnieniami, a także na osoby funkcjonujące na marginesie społeczeństwa.

Aleksandra Gabrysiak pozostała w żywej pamięci wielu osób, zwłaszcza z kręgu medycznego, także w środowiskach szpitali i Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku. Dla wielu osób z tych środowisk jest ona wzorem wypełniania chrześcijańskiej posługi wobec chorych i cierpiących.

Zgromadzony przez lata materiał, jak i pozytywne głosy, szczególnie spośród trójmiejskiego środowiska medycznego, umocniły mój osąd. Podczas Mszy świętej sprawowanej w Hospicjum w Elblągu (05.02.2023r.), w przededniu trzydziestej rocznicy morderstwa Aleksandry Gabrysiak, publicznie ogłosiłem zamiar poprowadzenia przez diecezję elbląską procesu beatyfikacyjnego tej wiernej świeckiej. Jako kanonicznego powoda wskazałem biskupa elbląskiego.

Zgodnie z wymogami prawa kanonicznego zwróciłem się do Konferencji Episkopatu Polski o wotum o stosowności wszczęcia procesu beatyfikacyjnego Aleksandry Gabrysiak. Księża Biskupi obecni na 396. Zebraniu Plenarnym KEP wyrazili pozytywną opinię (Uchwała KEP nr 25/396/2023). Zwróciłem się również do Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych z prośbą o sprawdzenie, czy ze strony Stolicy Apostolskiej nie ma przeszkód, by rozpocząć procedurę. Pismem z 30 kwietnia 2024 roku (Prot.N. 3732-1/24) watykańska Dykasteria udzieliła zgody. Dlatego w myśl art. 43 Instrukcji Sanctorum Mater z 17 maja 2007 roku niniejszym EDYKTEM zwracam się z prośbą do wszystkich, Świeckich, Konsekrowanych i Duchownych, którzy posiadają jakąkolwiek wiedzę, dokumenty, pisma, listy, pamiątki lub wiadomości w tej sprawie zarówno pozytywne, jak i negatywne – by w terminie do 31 lipca 2024 roku przekazali je do Kurii Diecezjalnej Elbląskiej (ul. Świętego Ducha 11; 82-300 Elbląg, z dopiskiem „beatyfikacja”).

Po sporządzeniu poświadczonej kopii dokumenty będą zwrócone właścicielom.

Edykt wydany w Elblągu, dnia 06 czerwca 2024 roku, w XXV rocznicę apostolskiej wizyty Papieża św. Jana Pawła II w diecezji elbląskiej.

+Jacek Jezierski

Biskup Elbląski

ks. Zdzisław M. Bieg

Kanclerz Kurii

No 392/BE/2024