Przemówienie Benedykta XVI w katedrze Matki Bożej Miłosierdzia w Kotonu 18 listopada 2011 r.

Rok: 2011
Autor: Benedykt XVI

Księża Kardynałowie,

Księże Arcybiskupie i drodzy Bracia w biskupstwie,

Księże Rektorze katedry,

Drodzy Bracia i Siostry,

Starożytny hymn, „Te Deum”, który zaśpiewaliśmy wyraża nasze uwielbienie Boga po trzykroć świętego, który gromadzi nas w tej pięknej katedrze Matki Bożej Miłosierdzia. Z wdzięcznością oddajemy hołd spoczywającym tutaj dawnym arcybiskupom: Christophe’owi Adimou i Isidore’owi de Sousie. Byli oni dzielnymi robotnikami w Winnicy Pańskiej, a pamięć o nich jest wciąż żywa w sercach wielu katolików i Benińczyków. Obydwaj hierarchowie byli, każdy na swój sposób, pasterzami pełnymi gorliwości i miłosierdzia. Poświęcili się bez reszty służbie Ewangelii i ludowi Bożemu, zwłaszcza osobom najsłabszym. Wszyscy wiecie, że abp de Sousa był miłośnikiem prawdy i odegrał kluczową rolę w transformacji demokratycznej waszego kraju.

Kiedy wychwalamy Boga za cuda, którymi nieustannie napełnia ludzkość, zapraszam was do rozważania przez chwilę Jego nieskończonego miłosierdzia. Ta katedra opatrznościowo się do tego nadaje. Historia zbawienia, której kulminacją jest wcielenie Jezusa i znajduje swoje całkowite wypełnienie w misterium paschalnym, jest wspaniałym objawieniem miłosierdzia Bożego. W Synu objawił się „Ojciec miłosierdzia” (2 Kor 1, 3), który nieustannie wierny swojemu ojcostwu, „pochyla się nad każdym synem marnotrawnym, nad każdą ludzką nędzą, nade wszystko zaś nad nędzą moralną, nad grzechem” (Jan Paweł II, „Dives in misericordia”, 6). Boże miłosierdzie polega nie tylko na odpuszczeniu naszych grzechów; polega ono również na tym, że Bóg, nasz Ojciec prowadzi nas z powrotem, czasem nie bez bólu, smutku i strachu z naszej strony, drogą prawdy i światła, ponieważ nie chce, abyśmy się zatracili (por. Mt 18, 14; J 3, 16). Ten podwójny wyraz miłosierdzia Bożego pokazuje, jak bardzo Bóg jest wierny przymierzu zawartemu w chrzcie z każdym chrześcijaninem. Ponownie odczytując osobistą historię każdego człowieka i dzieje ewangelizacji naszych krajów, możemy powiedzieć za Psalmistą: „Na wieki będę opiewał łaski Pana” (Ps 89 [88], 2).

Dziewica Maryja doświadczyła w najwyższym stopniu tajemnicy Bożej miłości: Jego „miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją” (Łk 1, 50) – woła w swoim „Magnificat”. Poprzez swoje TAK dla Bożego wezwania przyczyniła się ona do objawienia Bożej miłości pośród ludzi. W tym sensie jest Matką Miłosierdzia poprzez udział w misji swego Syna; otrzymała przywilej, by mogła przychodzić nam z pomocą zawsze i wszędzie. „Poprzez wielorakie swoje wstawiennictwo ustawicznie zjednuje nam dary zbawienia wiecznego. Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny” („Lumen gentium”, 62). Pod osłoną jej miłosierdzia goją się rany serc złamanych, udaremniane są zasadzki Złego, a nieprzyjaciele jednają się ze sobą. W Maryi mamy nie tylko wzór doskonałości, ale także pomoc do osiągnięcia komunii z Bogiem oraz z naszymi braćmi i naszymi siostrami. Matka Miłosierdzia jest pewną przewodniczką uczniów swego Syna, którzy chcą służyć sprawiedliwości, pojednaniu i pokojowi. Z prostotą i macierzyńskim sercem wskazuje jedyne Światło i jedyną Prawdę: swego Syna, Jezusa Chrystusa, który prowadzi ludzkość ku swemu pełnemu urzeczywistnieniu w Jego Ojcu. Nie lękajmy się przyzywać z ufnością Tej, która nieustannie rozdaje swoim dzieciom Boże łaski:

Matko Miłosierdzia,
Bądź pozdrowiona, Matko Odkupiciela;
Bądź pozdrowiona, chwalebna Dziewico;
Bądź pozdrowiona, nasza Królowo!

Królowo Nadziei,
Ukaż nam oblicze swojego Boskiego Syna;
Prowadź nas drogami świętości;
Obdarz nas radością tych, którzy potrafią powiedzieć Bogu „tak”!

Królowo Pokoju,
Napełnij młodzież Afryki najszlachetniejszymi dążeniami;
Wypełnij serca spragnione sprawiedliwości, pokoju i pojednania;
Spełnij nadzieje dzieci cierpiących z powodu głodu i wojny!

Królowo Sprawiedliwości,
Wyjednaj nam miłość synowską i braterską;
Wyjednaj nam, abyśmy byli przyjaciółmi biednych i maluczkich;
Wyjednaj ducha braterstwa dla narodów ziemi!

O Matko Boża Afryki,
Wyjednaj u swojego Boskiego Syna uzdrowienie dla chorych, pocieszenie dla uciskanych, przebaczenie dla grzeszników;
Wstawiaj się za Afryką do swojego Boskiego Syna;
I wyjednaj zbawienie i pokój dla całej ludzkości!

Amen. tł. st (KAI)