Przmówienie Abp. Jeremiasza na VIII Zjeździe Gnieźnieńskim 12 marca 2010 r.

Rok: 2010
Autor: przemówienia zagranicznych biskupów

Eminencje, Ekscelencje, Panie Ministrze, Panie Wojewodo, Panie Marszałku, Panie Prezydencie m.Gniezna, Czcigodni Zebrani.

VIII Zjazd Gnieźnieński jest postrzegany przez wspólnotę Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej jako kontynuacja działań zmierzających do ukazania nieprzemijalności treści Ewangelii także we współczesnym świecie. Tym razem chodzi o świadectwo Ewangelii na najważniejszym obszarze życia społecznego, którym jest rodzina. Wyraźnie wyrażonym pragnieniem organizatorów Zjazdu jest wspólne zastanowienie się nad tym tak ważnym obszarem życia człowieka. Wspólne oznacza tu udział nie tylko przedstawicieli Kościołów chrześcijańskich ale także przedstawicieli judaizmu, islamu i innych religii oraz światopoglądów.

Jego Eminencji, ks. arcybiskupowi Henrykowi Muszyńskiemu, prymasowi Polski i wszystkim organizatorom Zjazdu, który rozpoczynamy/należy się nasza szczególna wdzięczność zarówno za wybór tematu jak i za program Zjazdu posiadający niezwykle jasno określoną ekumeniczną i demokratyczną metodę pracy.

Temat „Rodzina nadzieją Europy” jest tematem odważnym. Głosi bowiem nie tylko afirmację rodziny, ale jest wyzwaniem wobec wyzwań i postulatów tendencji politycznych, filozoficznych, etycznych i nawet ustawodawczych. Jest tematem niezwykle aktualnym. Jest chyba tak, że decyzje w zakresie pożądanego obrazu życia rodziny, mogą stać się kluczowe dla określenia dalszego rozwoju naszego kręgu kulturowego.

To centralne znaczenia życia rodziny zostało wyrażone w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu. Księgi NT nie znają słowa „rodzina” we współczesnym tego słowa znaczeniu. Słowo „rodzina” pojawia się w językach nowożytnych jako przekład słów οικος (nap. Dz 7,10; 11,14; 16,15; 18,8; lKor l,16; l Tym 3,4; 5,12), γενος (Dz 7,13; 13.26) , πατρια(Ef.3,15; dz.3,25) lub też zwrotu οι αυτου παντες (Dz 16,33).

Rodzina według KoI.3,18-4,1 to nie tylko mąż, żona i dzieci, ale też i słudzy – w tamtych czasach byli to często niewolnicy. Mamy tu więc wyraźnie zarysowany aspekt społeczny. W takim obrazie rodziny mamy też i wyraźną wypowiedź na temat praw człowieka. Była to wówczas wypowiedź niewątpliwie rewolucyjna.

W Rzym. 16,3-5 i w 1Kor.16,19 Apostoł Paweł prosi o przekazanie pozdrowień Pryscylli i Akwilli oraz „Kościołowi, który jest w ich domu”. Życie rodzinne jest więc ściśle związane z życiem Kościoła.

Już więc to pobieżne spojrzenie do ksiąg NT przypomina nam, że to co się dzieje w rodzinie i z rodziną nie jest obojętne ani dla Kościoła, ani dla społeczeństwa a więc i dla kondycji państwa. Pragnienie zrównania rodziny z innymi rodzajami związków międzyosobowych może być z punktu widzenia wielowiekowego doświadczenia ludzkości traktowane jako oderwana od rzeczywistości nieszkodliwa fantazja lub jako karykatura rodziny. W niektórych przy adkach nie może być traktowana inaczej niż jako grzech.

Wydaje się, że jasno sformułowany ogląd na to, czym jest rodzina jest nam wszystkim obecnie bardzo potrzebny. Ta potrzeba staje się tak ważną, że nie znosi dwuznaczności. Z życzeniem owocnej pracy tego Zjazdu Gnieźnieńskiego łączy się nadzieja, iż stanie się on nie tylko ważnym głosem w dyskusji, ale też, że nada tej dyskusji wyraźny kierunek.

Szczęść Boże Organizatorom i Wszystkim Uczestnikiem tego spotkania ludzi pragnących Dobra, Prawdy i Życia.