Ekumeniczne nieszpory u prawosławnych

W sobotę, 21 stycznia prawosławna cerkiew pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Gdańsku-Wrzeszczu gościła uczestników Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Podczas Wielkich Nieszporów modlili się wyznawcy prawosławia, katolicy i protestanci. Kazanie wygłosił bp Wiesław Szlachetka.

Na czele wspólnoty Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Gdańsku stoi ksiądz protojerej Dariusz Jóźwik, proboszcz cerkwi konkatedralnej. To właśnie w tej świątyni podczas Wielkich Nieszporów modlili się o jedność: bp Wiesław Szlachetka, bp Marcin Hintz z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, duchowni katoliccy, protestanccy, siostry brygidki i klerycy Gdańskiego Seminarium Duchownego, wyznawcy prawosławia i innych religii chrześcijańskich.

Homilię wygłosił biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej. Hierarcha nawiązał do fragmentu Ewangelii zawierającego kazanie na górze. – Pan Jezus aż osiem razy wypowiada słowo „błogosławieni”. Jest ono przekładem aramejskiego słowa, które znaczy „prawdziwie szczęśliwi”. Bez Bożego światła nie wiemy do końca, co jest dla nas prawdziwym szczęściem, a co prawdziwym nieszczęściem – stwierdził kaznodzieja. Zwrócił uwagę, że niektórzy, idąc za epikurejską zasadą „carpe diem” uważają, że trzeba wyciągać z życia co się da, czasem za wszelką cenę i kosztem innych. Inni zaś są przekonani, że pragnienie szczęścia prowadzi do cierpienia. Jeszcze inni dowodzą, że szczęście uda się osiągnąć, gdy wyeliminuje się to wszystko, co sprzeciwia się szczęściu. Natomiast Jezus przypomina, że prawdziwym szczęściem jest Boże królestwo. – To królestwo, o przyjście którego zawsze prosimy w Modlitwie Pańskiej. Za tym królestwem tęskni serce każdego człowieka, nawet to, które w Boga nie wierzy. Ta Ewangelia jest o nas i dla nas. Dlatego warto ją przyjąć całym sercem, całym umysłem i całą mocą. Łączy nas to samo pragnienie serca, ten sam ofiarowany nam plan Bożego Królestwa, ta sama droga do jego przyjęcia. Boże spraw, abyśmy byli jedno – zakończył bp Szlachetka.

Bogatą prawosławną liturgię uświetnił parafialny chór, który po nieszporach wykonał kilka prawosławnych kolęd.