Pod stodołą w Jedwabnem w 1941r. Niemcy nie strzelali do Żydów – wynika z dotychczasowego śledztwa IPN.

Podczas konferencji w Warszawie wyniki swojego śledztwa zaprezentował prokurator IPN Radosław Ignatiew. Przyznał, że stoi przed nim o tyle trudne zadanie, że świadkowie składają sprzeczne relacje. – Ich pamięć została „zanieczyszczona” książką Tomasza Grossa, publikacjami prasowymi oraz uprzedzeniami światopoglądowymi i rasowymi – zauważył prokurator.
Leon Kieres, prezes IPN, zapytany o udział Niemców w zabójstwie jedwabieńskich Żydów, odpowiedział, że zebrany podczas śledztwa materiał dowodowy wskazuje na to, że poza ośmioma żandarmami nie było w lipcu 1941 r. w miasteczku żadnych „niemieckich formacji mundurowych”. Wskazuje na to ekspertyza łusek od karabinów: mauser, mosin i MG 42 znalezionych w stodole, w której w lipcu 1941 spalono żydowskich mieszkańców miasteczka, oraz w grobie, w których pochowano zwłoki.
Ignatiew ustalił również ostateczną liczbę zamordowanych: w pierwszym grobie ok. 300-400 zwłok, w drugim: 30-50. Do tego należy jeszcze dodać 33 osoby zidentyfikowane na podstawie tzw. „gruzu kostnego” w stodole. Podsumowanie daje maksymalną liczbę bliską 500 osobom, która jest o ponad połowę mniejsza, niż sugerował to w swojej książce Tomasz Gross.
IPN chce już w kwietniu 2002 r. wydać I tom „Białej księgi” z dokumentami na temat Jedwabnego.
Zabójstwo jedwabieńskich Żydów stało się głośne po opublikowaniu w 2000 r. przez Tomasza Grossa książki „Sąsiedzi”, w której autor stwierdził, że zbrodni na 1600 Żydach dokonali polscy mieszkańcy miasteczka.

Pod stodołą w Jedwabnem w 1941r. Niemcy nie strzelali do Żydów – wynika z dotychczasowego śledztwa IPN.

Podczas konferencji w Warszawie wyniki swojego śledztwa zaprezentował prokurator IPN Radosław Ignetiew. Przyznał, że stoi przed nim o tyle trudne zadanie, że świadkowie składają sprzeczne relacje. – Ich pamięć została „zanieczyszczona” książką Tomasza Grossa, publikacjami prasowymi oraz uprzedzeniami światopoglądowymi i rasowymi – zauważył prokurator.
Leon Kieres, prezes IPN, zapytany o udział Niemców w zabójstwie jedwabieńskich Żydów, odpowiedział, że zebrany podczas śledztwa materiał dowodowy wskazuje na to, że poza ośmioma żandarmami nie było w lipcu 1941 r. w miasteczku żadnych „niemieckich formacji mundurowych”. Wskazuje na to ekspertyza łusek od karabinów: mauser, mosin i MG 42 znalezionych w stodole, w której w lipcu 1941 spalono żydowskich mieszkańców miasteczka, oraz w grobie, w których pochowano zwłoki.
Ignatiew ustalił również ostateczną liczbę zamordowanych: w pierwszym grobie ok. 300-400 zwłok, w drugim: 30-50. Do tego należy jeszcze dodać 33 osoby zidentyfikowane na podstawie tzw. „gruzu kostnego” w stodole. Podsumowanie daje maksymalną liczbę bliską 500 osobom, która jest o ponad połowę mniejsza, niż sugerował to w swojej książce Tomasz Gross.
IPN chce już w kwietniu 2002 r. wydać I tom „Białej księgi” z dokumentami na temat Jedwabnego.
Zabójstwo jedwabieńskich Żydów stało się głośne po opublikowaniu w 2000 r. przez Tomasza Grossa książki „Sąsiedzi”, w której autor stwierdził, że zbrodni na 1600 Żydach dokonali polscy mieszkańcy miasteczka.