Kard. B. Stella kończy 80 lat – 122 elektorów

W środę 18 sierpnia były dyplomata i emerytowany prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa kard. Beniamino Stella kończy 80 lat, tracąc tym samym prawo udziału w przyszłym konklawe. Obecnie liczba purpuratów-elektorów wynosi 122 na 219 członków Kolegium Kardynalskiego.

Jubilat urodził się 18 sierpnia 1941 w miejscowości Pieve di Soligo (prowincja Treviso w północno-wschodnich Włoszech), w diecezji Vittorio Veneto. Był drugim spośród 12 dzieci w rodzinie wiejskiej. Po ukończeniu nauki w diecezjalnym seminarium biskupim rozpoczął w 1960 studia w Rzymie – najpierw w Papieskim Wyższym Seminarium Duchownym, a następnie na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, uzyskując tam licencjat z filozofii, a następnie z teologii. 11 marca 1966 przyjął święcenia kapłańskie z rąk swego stryja, arcybiskupa Aquili – Costantino Stelli.

W październiku tegoż roku przewodniczący Papieskiej Akademii Kościelnej, kształcącej przyszłych dyplomatów watykańskich, abp Gino Paro, pochodzący z jego stron rodzinnych (Ponte di Piave), zachęcił neoprezbitera do podjęcia studiów na tej uczelni. Ks. Stella rozpoczął je za zgodą swego ówczesnego biskupa diecezjalnego – Albino Lucianiego, późniejszego papieża Jana Pawła I. Naukę w Akademii ukończył w 1970 dyplomem z prawa kanonicznego i doktoratem z prawa międzynarodowego (zagadnienie wolności religijnej w dokumentach ONZ).

W lutym 1970 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej od nuncjatury w Santo Domingo – stolicy Dominikany, skąd po 3 latach przeszedł na kolejne 3 lata do Kinszasy – stolicy ówczesnego Zairu (dziś Demokratycznej Republiki Konga). W 1976 powrócił do Watykanu, do Rady Spraw Publicznych Kościoła (obecnie Sekcja Stosunków z Państwami Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej), gdzie był bliskim współpracownikiem sekretarza stanu abp. Agostino Casarolego i podsekretarza abp. Achille Silvestriniego. Dwa lata później znów wyjechał za granicę, tym razem do nuncjatury na Malcie jako chargé d’affdaires tej placówki, którą kierował do 1983, pod nieobecność nuncjusza.

Od 1983 znów pracował w Radzie Spraw Publicznych Kościoła, na której czele stał wówczas abp A. Silvestrini. Zajmował się tam zwłaszcza sprawami Ameryki Łacińskiej.

W liturgiczne wspomnienie św. Piusa X – 21 sierpnia 1987 św. Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Republice Środkowoafrykańskiej, Kongu (Brazzaville) i Czadzie, a 5 września tegoż roku wyświęcił go w bazylice św. Piotra na arcybiskupa tytularnego. W czasie swej 5-letniej posługi w tych państwach dyplomata papieski poznał je dokładnie, Stolica Apostolska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Czadem, który papież odwiedził w 1990 roku. 15 grudnia 1992 abp Stella został mianowany nuncjuszem na Kubie i brał tam czynny udział w przygotowaniu i przebiegu historycznej wizyty Ojca Świętego w tym kraju w styczniu 1998. 11 lutego 1999 papież przeniósł go do Kolumbii, gdzie arcybiskup spędził 8 lat. Na tym stanowisku m.in. na zaproszenie Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM) uczestniczył w obradach V konferencji ogólnej tego gremium w Aparecidzie (Brazylia) w maju 2007 r.

13 października 2007 Benedykt XVI powołał doświadczonego dyplomatę na rektora jego dawnej Almae Matris – Papieskiej Akademii Kościelnej, „kuźni” kadr dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej. Stanowisko to abp Stella piastował prawie 6 lat – do 21 września 2013, gdy Franciszek mianował go prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa. Tenże papież na konsystorzu 22 lutego 2014 włączył abp. Stellę w skład Kolegium Kardynalskiego w kategorii kardynałów-diakonów, skąd po dalszych 6 latach – 1 maja 2020 przeszedł do grona kardynałów-biskupów. 11 czerwca br., w wieku prawie 80 lat, ustąpił z tego urzędu; obecnie zaś, kończąc 80 lat, utracił prawo udziału w konklawe.

Obecnie jest 97 kardynałów-nieelektorów, w tym 48 mianowanych przez Jana Pawła II, 27 – przez Benedykta XVI i 22 – przez Franciszka; a wśród 122 purpuratów, mających prawa wyborcze, 13 powołał do Kolegium Kardynalskiego Papież-Polak, 39 – jego następca i 70 – Franciszek.

Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Słowak Jozef Tomko (ur.11 III 1924), Mozambijczyk Alexandre José María dos Santos OFM (18 III 1924) i Angolczyk Alexandre do Nascimento (1 III 1925), najmłodszymi zaś Środkowoafrykańczyk Dieudonné Nzapalainga (ur. 14 III 1967), Portugalczyk José Tolentino Calaça de Mendonça (15 XII 1965) i Włoch Mauro Gambetti OFM Conv (27 X 1965). Najdłuższy staż w Kolegium mają obecnie trzej kardynałowie: Michael Michai Kitbunchu z Tajlandii, Alexandre do Nascimento z Angoli i Thomas Stafford Williams z Nowej Zelandii, mianowani 2 lutego 1983. Ponadto należy pamiętać, że Benedykta XVI mianował kardynałem Paweł VI dnia 27 VI 1977 a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001.