Kard. Nycz na inauguracji roku akademickiego w AKW: jesteście nadzieją Kościoła

Mszą św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza, metropolity warszawskiego, rozpoczęła się uroczysta inauguracja nowego roku akademickiego Akademii Katolickiej w Warszawie. „Jesteście nadzieją Kościoła. Jesteście w stanie zrozumieć to nowe pokolenie, szybkie, zrywające z tradycją. Nie wolno tych ludzi zostawić” – mówił kard. Nycz do pracowników naukowych i studentów.

W kazaniu kard. Kazimierz Nycz podkreślił, że dzisiejsza uroczystość rozpoczynająca się Mszą świętą jest po to, by z Bożym błogosławieństwem i pomocą rozpocząć nowy rok akademicki: „Ta Akademia jest darem dla Kościoła warszawskiego i ościennych diecezji, bo korzystają z niej i seminaria duchowne i katolicy świeccy, którzy w różnych formach studiów przygotowują się do tego, by w swoich parafiach, wspólnotach i diecezjach budować Kościół, który jest mistycznym Ciałem Chrystusa. Gromadzi nas tu i troska i odpowiedzialność za Kościół, które dziś są wezwaniem i zadaniem ogromnie ważnym”.

Nawiązując do inauguracji w innych warszawskich uczelniach, hierarcha zauważył, że prawie wszędzie tematem otwierającego wykładu była sztuczna inteligencja: „Mówiono o tym i z wielkimi nadziejami i z poważną obawą. Ale wszyscy, którzy patrzyli na to z pewnej perspektywy nowego narzędzia, podkreślali potrzebę duchowego punktu odniesienia. Refleksji nad tym, co to nowe narzędzie może dać. Pomyślałem, że w tym stawianiu pytań po co, dlaczego, co zrobić by to rzeczywiście było narzędzie służące człowiekowi w pełni, ogromną rolę powinna spełnić uczelnia katolicka, filozofia i teologia, jako miejsce namysłu nad pytaniami metanaukowymi”.

Odnosząc się do liturgii słowa i fragmentu Ewangelii o wizycie Jezusa w domu Łazarza, Marii i Marty, kard. Nycz podkreślił konieczność równowagi między kontemplacją i działaniem, podając jako przykład postać niedawno wyniesionego na ołtarze nastolatka, Carlo Acutisa, którego pasja i umiejętności związane z działalnością Internecie służyły ewangelizacji.

– Jesteście nadzieją Kościoła. Jesteście w stanie zrozumieć to nowe pokolenie, szybkie, zrywające z tradycją. Nie wolno tych ludzi zostawić, musimy wykorzystując narzędzia, jakie daje nam świat współczesny, głosić temu pokoleniu. Te studia są dlatego takie ważne. Nie mówcie nigdy, że się nie da. Że jest trudne, bo jest trudne. Że zawsze tak było, bo tak mówią tylko ci, co w życiu mało osiągają, albo nic. Uwierzcie w wyzwania nowych czasów. Studia w AKW mają temu służyć, by was wszystkich przygotować do głoszenia Ewangelii także w ten nowy sposób – zakończył kard. Nycz.

W uroczystości udział wzięli biskupi okolicznych diecezji, władze uczelni i seminariów duchownych związanych z Akademią Katolicką w Warszawie, przedstawiciele innych warszawskich uczelni, studenci.

Po Mszy tradycyjnie odśpiewano „Gaude Mater Polonia”.

Rektor AKW, ks. prof. Krzysztof Pawlina, w przemówieniu porównał życie akademickie do podróży pociągiem: „Dla wielu pracowników wakacje to czas, kiedy przygotowujemy nasze wagony do kolejnego etapu drogi, prowadzimy remonty, zamawiamy nowy sprzęt, ustalamy plany zajęć. Co jakiś czas wytyczamy nowe kierunki i budujemy nowe trasy. Studenci są w tym obrazie pasażerami. Wchodzą na pokład naszych uczelni, przebędą kilka etapów i wysiądą na wybranej przez siebie stacji, aby znaleźć w życiu własne miejsce. My zaś jesteśmy odpowiedzialni za to, by pociąg był gotowy do drogi, by podróż przebiegła bezpiecznie. Ważną kwestią jest jakość tej podróży. Co o niej decyduje?”.

Snując refleksję ks. Pawlina zachęcił do nauczenia wyglądania przez okno: „Niektórym wydaje się, że podróż służy wyłącznie temu, aby dotrzeć z punktu A do punktu B. W pociągach często można zaobserwować, jak ludzie zaraz po zajęciu miejsc rozkładają na stolikach laptopy, smartfony, ci bardziej tradycyjni przeglądają książki bądź słuchają muzyki. Zapewne wielu z nas robi to samo. Czas podróży wykorzystujemy na załatwienie bieżących spraw, szczególnie jeśli codziennie podróżujemy tą samą trasą. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że pogrążeni w tym wszystkim nie zauważymy świata za oknem. Przenikać nas będzie wyłącznie świat zdefiniowany przez lekturę, Internet, ale nie rzeczywistość, która nas mija. Zadaniem uczelni jest nie tylko opisywanie świata, ale zaintrygowanie nim, zaproszenie do obserwacji, podziwu i odkrywania rzeczy nowych”.

Kolejną zachętą było stawanie się dla innych drogowskazem: „Rozpędzony świat może nas znużyć, przebodźcować, zrelatywizować. Student – jeśli jest mądry i pokorny – przyjmie wskazówki swoich nauczycieli. Wskazówki aksjologiczne, empiryczne, egzystencjalne. Będą one jak drogowskazy, za którymi warto podążać. Czas studiów to czas budowania tożsamości i dokonywania wyborów, które ukształtują przyszłe życie. Ważne jest, aby nie zmarnować tej szansy już na początku. Bo człowiek bez tożsamości staje się człowiekiem zabłąkanym”.

Ostatnia rada dotyczyła rozkochania ludzi w ciszy: „W pociągach coraz większą popularnością cieszą się tzw. strefy ciszy. Być może dla wielu osób znalezienie się w niej to jedyny moment, kiedy mogą na chwilę oderwać się od rozmów, od bodźców zewnętrznych. Cisza jest twórcza, refleksyjna, czasem niepokojąca. Zdarza się, że od niej uciekamy. Nie jest łatwo nauczyć ciszy”.

Zwracając się do wykładowców i pracowników naukowych, ks. Pawlina zaapelował, by byli dla ludzi przewodnikami w stronę piękna i mądrości.

Rektor AKW wyraził radość, że po sukcesie studiów licencjackich z edukacji muzycznej z muzyką kościelną, przygotowywane są studia magisterskie na tym kierunku: „We współpracy z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie chcemy w najbliższej przyszłości uruchomić podyplomowe studia, które pozwolą nam zgłębić szczególny aspekt piękna, a mianowicie kościelną architekturę, sztukę, malarstwo. Razem z muzyką tworzą one jeden z odblasków, którymi możemy się kierować, próbując zrozumieć piękno Boga”.

Po immartykulacji studentów wykład inauguracyjny na temat „Biblioteka jako wszechświat” wygłosił dr Tomasz Makowski, dyrektor Biblioteki Narodowej.