Kard. Suharyo: Indonezja z niecierpliwością oczekuje papieża

Niewielka społeczność katolicka w  muzułmańskim kraju z niecierpliwością oczekuje na przybycie Franciszka – stwierdził kard. Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo, arcybiskup metropolita stolicy Indonezji, Dżakarty w rozmowie z portalem Vatican News. We wrześniu papież Franciszek wyruszy w podróż apostolską przez kilka krajów: Indonezję, Papuę Nową Gwineę, Timor Wschodni i Singapur.

Społeczność katolicka w Indonezji stanowi niewielki procent populacji, ale katolicy są żywą i dobrze zintegrowaną społecznością. Kraj ten, z największą liczbą muzułmanów na świecie, jest domem dla wielu religii i kultur, a wolność religijna jest w nim uznawana i respektowana.

Kardynał wyjaśnił, w jaki sposób islam w Indonezji różni się od islamu w innych krajach.  „W Indonezji istnieją dwie główne organizacje islamskie, Muhammadiyah i Nahdlatul Ulama, z których obie są otwarte i tolerancyjne” – zaznaczył kardynał i zwrócił uwagę, że choć katolicy stanowią mniejszość, nie są dyskryminowani i udaje im się zajmować ważne stanowiska. „W Indonezji normalne jest posiadanie w rodzinie członków wyznających różne religie, to rzeczywistość niewyobrażalna w innych krajach. Są księża i zakonnicy, którzy pochodzą z rodzin muzułmańskich, buddyjskich i hinduskich” – zaznaczył kard. Suharyo.

Indonezja była kolonizowana przez ponad 350 lat, a uzyskanie niepodległości nie było łatwym zadaniem. „Niepodległość nie była dla nas prezentem od kolonialistów, ale wynikiem długiej walki z udziałem wszystkich członków narodu, wszystkich grup etnicznych i wszystkich religii” – stwierdził kardynał. Wskazał na Pancasilę, oficjalną i fundamentalną ideologię założycielską niepodległej Indonezji, która obejmuje pięć podstawowych zasad leżących u podstaw konstytucji: pierwsza to „wiara w jedynego Boga” podkreślająca wspólnotę wyznawców religii monoteistycznych, druga to „sprawiedliwość i humanizm”, trzecia to „jedność Indonezji”, czwarta to „reprezentatywny rząd”, demokracja kierująca się wewnętrzną mądrością w jednomyślności wynikającej z porozumienia przedstawicieli”, a piąta to „sprawiedliwość społeczna dla całego narodu indonezyjskiego”.

Od 3 do 6 września będzie przebywał w Dżakarcie, od 6 do 9 w Port Moresby i Vanimo, od 9 do 11 w Dili, a od 11 do 13 września w Singapurze. Będzie to najdłuższa podróż zagraniczna pontyfikatu papieża Bergoglio. Pierwszym etapem będzie Indonezja, gdzie mieszka ok. 8 milionów katolików.

Kard. Suharyo porównuje historię niepodległości narodu indonezyjskiego do wyzwolenia ludu Izraela z Egiptu w Starym Testamencie. „Niepodległość jednak nigdy nie jest pozbawiona wyzwań. Niektóre z nich mają związek z nierówną dystrybucją dobrobytu, zarówno na Jawie, jak i poza nią, z ponadnarodowymi wpływami islamu, z obecnością grup, które wciąż chcą ustanowić państwo islamskie, i wreszcie z gospodarką, która dyskryminuje najsłabszych” – powiedział kardynał.

Papież Franciszek ogłosił 2024 r. Rokiem Modlitwy i arcybiskup Dżakarty przypomina, że modlitwa jest integralną częścią wspólnoty i jest bardzo odczuwalna przez wspólnotę katolicką w jego kraju, zwłaszcza odmawianie Różańca i wspominanie zmarłych.

„Bardzo doceniamy różne inicjatywy papieża Franciszka, Watykanu i Kościoła w ogóle. Na poziomie krajowym Konferencja Episkopatu Indonezji co roku proponuje krajowy temat duszpasterski. Następnie każda diecezja, zainspirowana tym tematem, wybiera temat duszpasterski, dostosowany do kontekstu każdej diecezji, który zwykle trwa jeden rok” – powiedział kard. Suharyo.

Odnośnie do wrześniowej wizyty Franciszka kardynał zwrócił uwagę, że „społeczność katolicka jest wobec niej bardzo entuzjastyczna, podobnie jak Wielki Imam Meczetu Niepodległości w Dżakarcie, który jako jeden z pierwszych ogłosił rychłą wizytę papieża”. Przypomniał, że relacje między Watykanem a Indonezją mają długą historię.

„Watykan jest jednym z pięciu państw, które uznały proklamację niepodległości Indonezji. Mówię społeczności katolickiej, że fizyczna obecność papieża Franciszka jest bardzo ważna i zawsze zachęcam ich, aby starali się pogłębić swoją wiedzę na temat jego nauk, które przekazał nam poprzez różne encykliki i adhortacje apostolskie, takie jak `Laudato si’, `Fratelli tutti`” – powiedział arcybiskup Dżakarty.