Katowice: obłóczyny alumnów Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego

Sześciu alumnów III roku przyjęło w sobotni poranek sutanny – widoczny symbol ich drogi formacji. – Nie sutanna jest najważniejsza, a Jezus ‒ mówił do alumnów ks. Marek Panek, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach.

Czy chcesz otrzymać strój duchowny, zewnętrzny znak całkowitego oddania się Bogu? Na pytanie rektora „chcę” odpowiedziało sześciu alumnów. W czasie obłóczyn towarzyszyli im najbliżsi oraz proboszczowie parafii pochodzenia.

Mszy św. w seminaryjnej kaplicy przewodniczył ks. Marek Panek, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego. – Lśniąco białe odzienie Jezusa oznaczające świętość, która może pochodzić tylko od Boga, odgrywa w dzisiejszej Ewangelii pewną rolę. Nie jest to z pewnością rola główna – powiedział ks. Panek, nawiązując do odczytanego fragmentu w liturgii Słowa o przemienieniu na Górze Tabor. – Podobnie jak w naszym życiu, odzienie jest czymś mającym pewną rolę do spełnienia, ale przesadne koncentrowanie się na nim jest raczej cechą wyróżniającą typ ludzi, do których, jak sądzę, księża niekoniecznie powinni należeć – mówił.

Dodał, że dzisiejszego dna nie sutanna jest najważniejsza, a Jezus. – W homilii towarzyszącej obrzędowi obłóczyn tematyka ubrania, odzienia, którym przecież jest sutanna, też nie zajmuje centralnego miejsca. Jest ono zawsze zarezerwowane dla Jezusa. Jego słuchajcie! W Niego się wpatrujcie, Jego naśladujcie, niezależnie od tego, w co jesteście ubrani – przypomniał rektor.

Nawiązując do bieli symbolizującej świętość, przypomniał, że tu na ziemi nasze odzienie nigdy nie będzie tak lśniąco białe, jak to przemienionego Jezusa. – Ale może nasz strój będzie mimo wszystko kojarzył się innym z pomocą, umocnieniem, ze wsparciem? Bo, jak zwraca uwagę ks. Krzysztof Wons, ludzie częściej niż za ładne kazanie czy pobożnie odprawioną Mszę św. dziękują za rozmowę – przypomniał ks. Panek. Życzył alumnom, aby ich strój duchowny, dzisiaj przyjęty, był zawsze zestrojony z człowieczeństwem i coraz bardziej upodabniał ich do Jezusa.

W ubraniu sutanny alumnom pomagali proboszczowie parafii pochodzenia. Dziękując za uroczystość, kleryk Mateusz Raczek przypomniał w imieniu całego rocznika, że przyjęty strój ma charakter znaku „Tego, którego kochamy i głosimy”. – Ten strój nie ukrywa naszych słabości, ale okrywa je niczym bandaż ranę, by mogła się uleczyć. Mamy świadomość, że sutanna jest znakiem mocno złożonej rzeczywistości – mówił. – Dziękujemy za kolejny wyraz zaufania, którym obdarzył nas Kościół – dodał w imieniu swoim i pozostałych kolegów rocznikowych.