Kraków: wielkopostne pielgrzymowanie do kościołów stacyjnych

W tym roku po raz drugi w archidiecezji krakowskiej wierni będą mogli modlić się w czasie Wielkiego Postu w kościołach stacyjnych. To nawiązanie do rzymskiej tradycji duchowych przygotowań do świąt Zmartwychwstania Pańskiego.

Pielgrzymowanie rozpocznie się od Mszy świętej celebrowanej przez metropolitę krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego w Środę Popielcową w Katedrze na Wawelu, a zakończy Eucharystią w sobotę przed niedzielą palmową w kościele św. Floriana. W tym okresie poza niedzielami wierni zaproszeni są do udziału we Mszy św. wieczornej, każdego dnia w innym kościele Krakowa. Liturgii będzie przewodniczył kard.  Stanisław Dziwisz lub jeden z biskupów pomocniczych czy seniorów archidiecezji krakowskiej.

Jako świątynie stacyjne zostały wybrane w Krakowie kościoły o długiej historii, jak katedra na Wawelu, kościół św. Krzyża czy Najświętszego Salwatora i kościoły nowe, które na duszpasterskiej mapie Krakowa zajmują szczególne miejsce. Świątynie usytuowane są we wszystkich dzielnicach miasta, a żadna z nich nie jest wyborem przypadkowym. Na przykład bazylika Mariacka została wybrana jako analogia do Bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie. Znaczenie mają również względy topograficzne.

Duchowość liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech zasadniczych elementów. Pierwszym jest wymiar pokutny, dzięki któremu możemy głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. „Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana” – tłumaczy ks. Stanisław Szczepaniec.

Drugim celem Liturgii stacyjnej jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”. Całe miasto staje się jakby Kościołem Boga, gdyż w każdej jego części wierni gromadzą się na liturgii pokutnej. „Sieć stacyjna” obejmuje wszystkie dzielnice Krakowa.

Ważny jest również trzeci aspekt Liturgii stacyjnej. Jest nim przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła partykularnego.

Zwyczaj nawiedzania kościołów stacyjnych wywodzi się z pierwszych wieków chrześcijaństwa, kiedy to w Rzymie podczas Wielkiego Postu wierni pod przewodnictwem papieża zbierali się każdego dnia w innym kościele, związanym z kultem męczenników. Starożytna tradycja została po kilku wiekach przerwy odnowiona w Rzymie dzięki św. Janowi Pawłowi II.

W Polsce wielkopostne pielgrzymowanie do kościołów stacyjnych odbywa się w archidiecezji łódzkiej, poznańskiej, archidiecezji warszawskiej i diecezji warszawsko-praskiej.