Abp Budzik: Musimy wszyscy, biskupi i księża, zrobić sobie rachunek sumienia

Msza św. krzyżma w archikatedrze lubelskiej, sprawowana pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika, z udziałem biskupów: Artura Mizińskiego, Mieczysława Cisło, Józefa Wróbla i Adama Baba, zgromadziła kilkuset księży, którzy odnowili przyrzeczenia kapłańskie.

– Wszyscy wspominamy ów dzień, w którym Duch Święty nas namaścił, spoczął na nas i posłał nas, abyśmy podjęli zbawczą misję Jezusa Chrystusa, abyśmy szli między ludzi i rozdawali Jego Słowo, Ciało i przebaczenie, a przede wszystkim, abyśmy się z miłością pochylali nad każdym człowiekiem, w duchu pokornej służby, tak jak Jezus się pochylił, aby umyć nogi Apostołom – powiedział abp Budzik. Jak podkreślił, Chrystus w tym geście nie ominął nikogo, ani Piotra, który się Go zaparł, ani Judasza który Go zdradził.

– Oznacza to dla nas, że adresatami służby kapłańskiej są dosłownie wszyscy, niezależnie od tego z jaką opcją polityczną sympatyzują, jakie funkcje pełnią, który szczebel społecznej hierarchii zajmują. Adresatami są również ci, którzy reagują na naszą służbę obojętnością czy nawet otwartą wrogością – powiedział do kapłanów.

Homilia abp Stanisława Budzika była kapłańskim rachunkiem sumienia. W Wielki Czwartek metropolita zadał biskupom i księżom osobiste pytania: Czy w moim życiu dokonało się spotkanie z Jezusem i z Jego krzyżem; czy On rzeczywiście zawładnął całym moim życiem; czy pasją mojego kapłańskiego życia stała się sprawa człowieka, dla której Syn Boży oddał swoje życie na krzyżu? Nawiązując do roku duszpasterskiego, który przebiega pod hasłem wiary w Kościół, hierarcha podkreślił, że „wiara w Kościół Chrystusowy zobowiązuje biskupów i kapłanów do rachunku sumienia”.

– Musimy się zapytać, czy naszą postawą przy ołtarzu, w kancelarii, w szkole, w codziennym życiu, dajemy świadectwo tego, że Chrystus żyje w swoim Kościele. Czy jesteśmy obrazem Chrystusa dla ubogich i potrzebujących, czy doświadczają oni naszej solidarności i potrzebnej pomocy? Czy drzwi Kościoła są otwarte dla żyjących na jego obrzeżach, obojętnych, a nawet krytykujących go; czy wychodzimy im naprzeciw? Czy jesteśmy gotowi podzielić się z nimi naszą radością, naszą nadzieją? Musimy wszyscy zrobić sobie rachunek sumienia: biskupi i kapłani, bo to nas Duch Święty poświęcił, namaścił i powołał, abyśmy nieśli Dobrą Nowinę ubogim, więźniom ogłaszali wolność, niewidomym przejrzenie, abyśmy odwoływali rok łaski od Pana – nauczał abp Budzik.

Chociaż „łódź Kościoła jest miotana falami, a walcząca z burzą załoga słabnie i popełnia błędy”, to przecież „Chrystus założył Kościół, On w nim żyje i działa, Jego słowo jest głoszone w Kościele, a sakramenty przez Niego ustanowione są niewyczerpanym źródłem łaski i miłosierdzia”. – Mimo trudności zewnętrznych i wewnętrznych łódź Kościoła prowadzi nas do celu, przewiezie nas bezpiecznie na drugi brzeg, do portu zbawienia – zapewnił arcybiskup.

Jak podkreślił, „warunkiem owocnej ewangelizacji jest wspólnota wierzących skupiona wokół kapłana, wspólnota kapłanów skupiona wokół biskupa i papieża”. – Przyszłość i świętość Kościoła zależy od postawy każdego z nas; zależy od tego, czy dokona się w naszym życiu spotkanie z Chrystusem – powiedział hierarcha i wezwał kapłanów do modlitwy za siebie nawzajem.

– Módlmy się, aby słabości i trudy, z jakimi się zmagamy, te zewnętrzne i wewnętrzne, nie pozbawiały nas radości powołania, nie pomniejszały entuzjazmu z jakim powinniśmy pełnić naszą misję i służbę. Liczy na nas ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan, liczy na nas wspólnota Chrystusowego Kościoła, w której mamy zadanie nie do zastąpienia – wezwał abp Budzik. Każdego kapłana zawierzył Maryi, prosząc o Jej wstawiennictwo. – Niech Maryja Matka kapłanów i Matka Kościoła nauczy nas jak trwać przy Chrystusie z Jej wiernością; niech będzie dla nas wzorem apostolskiego pośpiechu w niesieniu Boga siostrom i braciom; niech nas nauczy pięknej miłości, aby nasz Kościół lokalny, kroczący drogą synodu, stawał się domem i szkołą komunii – zaapelował abp Budzik.