Na Jasną Górę dotarła 224. Piesza Pielgrzymka Kalwaryjsko-Lanckorońska

Nie mówią, że „przychodzą”, ale, że „wracają”. I tak od 224 lat. Na Jasną Górę dotarła Piesza Pielgrzymka Kalwaryjsko-Lanckorońska, a w niej 210 pątników. Najstarszy pielgrzym Józef miał 79 lat, a najmłodszy Mikołaj 2,5 roku. – Modliliśmy się za Ojczyznę, za rodziny, za rządzących – mówił Stanisław Kiepura, świecki przewodnik, który grupę poprowadził po raz 26., a jako pielgrzym szedł już 47 raz. Pątnicy przeszli prawie 200 kilometrów tzw. traktem królewskim m.in. przez Pilicę, Świętą Annę (Przyrów) i Gidle.

Za świadectwo wiary podziękował pielgrzymom o. Samuel Węgrzyn, wikary klasztoru i Sanktuarium Pasyjno – Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. – Wasze pielgrzymowanie to świadectwo, że można we współczesnym świecie budować życie z Bogiem i na Bogu. (…) Niech Maryja wszystkiemu, co tutaj przynosicie, nada smak, zapach i smak Obecności Chrystusa, by wasze życie pachniało niebem, Bogiem – życzył pątnikom zakonnik.

– To świadectwo pieszych pielgrzymów jest bardzo potrzebne. Widać zobojętnienie na sprawy wiary, wiara gaśnie w naszej Ojczyźnie, więc my modlimy się i za Polskę, i za rodziny, by w nich żar miłości do Boga nie gasł – mówił przewodnik Stanisław Kiepura. Charakterystyczną cechą Pielgrzymki Kalwaryjsko-Lanckorońskiej jest to, że prowadzą ją właśnie świeccy przewodnicy.

Sabina z Baczyny pielgrzymowała po raz czwarty. – Zachęciła mnie koleżanka i nie żałuję. Maryja nas wszystkich ogarnia troską i miłością, Ona naprawdę przyciąga – opowiadał pątniczka.

Piesze pielgrzymki z Lanckorony na Jasną Górę wyruszyły pod koniec XVIII w. Ze względu na wydarzenia takie jak Konfederacja Barska, Powstanie Kościuszkowskie i rozbiory Polski pielgrzymki te miały także silny rys patriotyczny, były też manifestacją religijno-narodowych uczuć.

W latach 60. XX wieku organizacji pielgrzymki podjęli się Bernardyni z Kalwarii Zebrzydowskiej. Pomimo zmiany miejsca rozpoczęcia pielgrzymki z Lanckorony na Kalwarię Zebrzydowską, bernardyni pozostali przy tradycji nazywania jej Lanckorońską.

Pielgrzymka łączy Duchową Stolicę Polski Jasną Górę z Kalwarią Zebrzydowską nazywaną Polską Jerozolimą. Jak zapewniają uczestnicy Pieszej Pielgrzymki Kalwaryjsko-Lanckorońska w drodze na Jasnej Górze modlą się także za tych wszystkich, którzy przyjeżdżają do kalwaryjskiego sanktuarium.

Kalwaria Zebrzydowska jest znanym miejscem pielgrzymek. Najcenniejszym zabytkiem sakralnym jest wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej w Kaplicy Zebrzydowskich. Tutaj też są odbywają imponujące inscenizacje Golgoty w okresie Wielkiego Tygodnia oraz niezwykle barwne misteria pasyjne w sierpniowy odpust Zaśnięcia i Wniebowzięcia NMP. Ufundowana w roku 1600 na pograniczu Beskidu Makowskiego i Pogórza Wielickiego przez Mikołaja Zebrzydowskiego Kalwaria stanowi wyjątkowy zabytek kultury.

Naturalny układ terenu wykorzystano tu jako scenerię dla symbolicznego przedstawienia poszczególnych stacji Męki Chrystusa. Zespół kaplic i kościołów odwzorowuje topografię Jerozolimy przekazaną na kartach Ewangelii.