Na UKSW przedstawiono wyniki procesu synodalnego w Ameryce Łacińskiej

Synodalne syntezy końcowe Kościoła latynoamerykańskiego były przedmiotem sesji zorganizowanej w Warszawie 24 listopada przez Instytut Papieża Jana Pawła II, Katedrę Misjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) i Naukowe Koło Misjologów UKSW. Prelegentami byli polscy misjonarze, pracujący w Ameryce Łacińskiej i pracownicy naukowi tej uczelni. Punktem wyjścia do rozważań był dokument posynodalny biskupów tego kontynentu „Ku Kościołowi synodalnemu w wyjściu na peryferie. Refleksje i propozycje duszpasterskie, wychodząc od Pierwszego Zgromadzenia Kościelnego Ameryki Łacińskiej i Karaibów”, opracowany w Mieście Meksyku 27 listopada 2021.

Po powitaniu uczestników i krótkim wprowadzeniu do obrad przez ks. prof. dr Jarosława Różańskiego – kierownika Zakładu Dialogu Religijnego UKSW – o wyzwaniach dla Kościoła w tej części świata opowiedział inny profesor tej uczelni ks. dr hab. Tomasz Szyszka SVD. Zwrócił uwagę, że dokument sprzed roku opiera się na trzech głównych elementach: być uczniami-misjonarzami, nawrócenie i kairos, a więc odczytywanie znaków czasu.

Biskupi latynoscy zaakcentowali szczególnie takie zagadnienia jak: docenianie i roli ludzi młodych, wspieranie szerszego niż dotychczas udziału kobiet w życiu Kościoła, ochrona godności życia od poczęcia do naturalnej śmierci, poprawa i wzmocnienie formacji seminarzystów jako jednego z elementów walki z klerykalizmem oraz obrona ubogich i wykluczonych. Mówca przypomniał, że uchwalenie i ogłoszenie dokumentu ze stolicy Meksyku poprzedziło Synodalne Zgromadzenie Ogólne, w którym w latach 2020-21 wzieło udział ok. 70 tys. osób z tego regionu. 31 października opracowanie to przekazano Franciszkowi w Watykanie i w ten sposób zakończył się formalnie proces przedsynodalny w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.

Wskazania i wyzwania tego procesu w Argentynie przedstawili o. mgr Jacek Twaróg OFM – rektor Polskiej Misji Katolickiej w tym kraju i ks. mgr Leszek Wilman SVD, posługujący jako misjonarz w prowincji Misiones na północy kraju. Obaj podkreślali wielkie zaangażowanie ludu Bożego na tym terenie w prace zespołów synodalnych, zwracając przy tym uwagę na pewne cechy szczególne różnych regionów tego rozległego kraju.

Ks. Wilman wskazał np. na specyfikę Misiones jako prowincji najbardziej zróżnicowanej narodowościowo, etnicznie i religijnie spośród 23 prowincji argentyńskich, toteż szczególnego znaczenia nabierają w tamtejszym Kościele lokalnym sprawy ekumenizmu oraz dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego. Jako ciekawostkę wymienił też fakt, iż w rejonie miasta Wanda, założonego na przełomie XIX i XX w. przez osadników z Polski, jedno z miejscowych plemion indiańskich, dzięki działalności pracujących tam misjonarzy z naszego kraju, w całości przyjęło chrzest.

Podobne świadectwa, dotyczące zarówno tematyki podejmowanych zagadnień, jak i zainteresowania procesem synodalnym, przedstawili inni polscy misjonarze, posługujący w Boliwii (bp Stanisław Dowlaszewicz OFMConv), Ekwadorze, Paragwaju, Peru i na Kubie. Jako szczególną specyfikę tych krajów (poza Kubą) podkreślano udział ludności tubylczej – Indian w procesie synodalnym. W największym stopniu dało to o sobie znać w Paragwaju, o czym wspomniał w swym wystąpieniu ks. dr Henryk Gąska SVD z uniwersytetów w Asunción i Itapua.

Wszyscy mówcy podkreślali nie tylko duże zainteresowanie, ale nieraz wręcz entuzjazm miejscowych wiernych w podejmowaniu tematów i dyskusji synodalnych, zastanawiając się jednocześnie, co zrobić, aby ów entuzjazm utrzymać jak najdłużej wśród ludzi znanych ze swego „słomianego zapału”, a także aby zwiększyć liczbę miejscowych powołań kapłańskich i zakonnych.