Nigdy wcześniej uczestnicy Synodu Biskupów w Rzymie nie byli tak zróżnicowani

Papież Franciszek kocha żywiołowość. Dotyczy to również Synodu Biskupów na temat synodalności obradującego w Rzymie od 4 do 29 października. Nigdy wcześniej uczestnicy powszechnego Synodu nie byli tak zróżnicowani. Reprezentowane są prawie wszystkie opcje, od bardzo liberalnych po bardzo konserwatywne. Przedstawiamy niektóre z najciekawszych osobowości wśród ponad 450 uczestników rzymskiego zgromadzenia:

Siostra Mary Barron

Urodzona w Irlandii przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Matki Bożej Królowej Apostołów została niedawno wiceprzewodniczącą Międzynarodowej Unii Przełożonych Generalnych Zgromadzeń Żeńskich (UISG) z siedzibą w Rzymie. Reprezentuje tym samym największą zorganizowaną siłę kobiet w Kościele; jej stowarzyszenie reprezentuje ponad pół miliona zakonnic na całym świecie. Zdobyła międzynarodowe doświadczenie w sieci „Sedos”, w której około 80 męskich i żeńskich zgromadzeń zakonnych działających na arenie międzynarodowej wymienia się informacjami. Dzięki siostrze Mary po raz pierwszy zorganizowane zakonnice mają głos na Synodzie Biskupów, który nie jest jedynie symboliczny.

Luca Casarini

Włoch od pięciu lat jest zaangażowany w organizację „Mediterranea Saving Humans”, która ratuje migrantów znajdujących się w niebezpieczeństwie na morzu. Były lewicowy radykał, który był zaangażowany w squatting i protesty przeciwko globalizacji, znalazł drogę powrotną do Kościoła za pośrednictwem papieża Franciszka. Papież wyznaczył Casariniego do Synodu, aby zdał relację ze swoich doświadczeń. Nie ma on prawa głosu, ale prawdopodobnie skorzysta z prawa do zabrania głosu.

Helena Jeppesen-Spuhler

Szwajcarka pochodząca z kantonu Aargau od dłuższego czasu pracuje dla kościelnej organizacji pomocowej „Fastenaktion” i ma również dobre kontakty międzynarodowe. Była delegatką w Pradze w lutym na Europejskim Zgromadzeniu Kontynentalnym w ramach Synodu Biskupów. Reprezentuje stanowisko feministyczne i opowiada się za konsekwentnym otwarciem Kościoła na członków mniejszości seksualnych. W niedawnym wywiadzie powiedziała: „Dobrzy przyjaciele, którzy mają takie samo stanowisko jak ja, odeszli. Ale ja staram się walczyć od wewnątrz. Nie chcę pozostawiać tradycjonalistom definiowania tego, co jest naprawdę katolickie”.

Ojciec James Martin

Amerykański jezuita promuje opiekę duszpasterską otwartą na osoby o orientacji homoseksualnej i członków innych mniejszości seksualnych. Były menedżer General Electric wstąpił do zakonu i został księdzem. Wykłada na jezuickim Uniwersytecie Fordham w Nowym Jorku, pisze dla jezuickiego magazynu „America” i często można go zobaczyć w telewizji dyskutującego na tematy kościelne. Lista jego publikacji książkowych jest tak długa, jak lista jego doktoratów honoris causa. Konserwatywni biskupi w USA oskarżają go o odejście od nauczania Kościoła, inni go bronią. Papież Franciszek osobiście wyznaczył o. Martina na członka Synodu z prawem głosu.

Kard. Gerhard Ludwig Müller

Papież osobiście mianował niemieckiego kardynała, który z punktu widzenia o. Martina znajduje się na przeciwległym krańcu katolickiego spektrum, na członka synodu, co wielu zaskoczyło. W 2017 r. wysłał go na wcześniejszą emeryturę jako prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Kard. Müller jest sceptycznie nastawiony do ewentualnej reformy konstytucyjnej Kościoła katolickiego w kierunku większego współdecydowania synodów. Krytycznie odnosi się również do pragnienia papieża, by otworzyć Kościół na osoby o odmiennej orientacji seksualnej. Kard. Müller znajdzie sojuszników przede wszystkim wśród biskupów wschodnioeuropejskich, afrykańskich i amerykańskich.

Momoko Nishimura

Japonka jest jedną z dwóch kobiet, wiceprzewodniczących zgromadzenia synodalnego. Należy do świeckiej wspólnoty „Sług Ewangelii Bożego Miłosierdzia”, która jest reprezentowana w 15 krajach i studiowała na Katolickim Uniwersytecie Sophia w Tokio, gdzie wykładał wówczas późniejszy kardynał Jean-Claude Hollerich. Poliglotka przez kilka lat pracowała w Argentynie, zanim wróciła do Japonii. Tam zasłynęła jako tłumaczka papieskiej encykliki „Fratelli tutti”. Podobnie jak kard. Hollerich, Nishimura przywiązuje dużą wagę do przebiegu Synodu, który sprzyja cierpliwemu słuchaniu i rozeznawaniu.

Kard. Christoph Schönborn

Arcybiskup Wiednia jest weteranem synodu w Rzymie. W swojej ponad trzydziestoletniej posłudze biskupiej przeżył już kilkanaście zgromadzeń Synodu Biskupów. Teraz, po raz ósmy, osobiście bierze udział w zgromadzeniu synodalnym w Rzymie. Podczas Synodu Biskupów o rodzinie w 2015 r. to właśnie kard. Schönborn, wraz z kard. Müllerem, sformułował kompromis w drażliwej kwestii rozwodników pozostających w ponownych związkach małżeńskich. W Rzymie mówi się o tym, że papież Franciszek utrzymuje 78-letniego kardynała na stanowisku arcybiskupa Wiednia przede wszystkim po to, aby mógł on ponownie mediować i udzielać wskazówek podczas spotkań Synodu Biskupów w 2023 i 2024 roku. Kard. Schönborn jest członkiem Rady Synodu, która składa się z 15 kardynałów i patriarchy.

Kard. Leonardo Ulrich Steiner

Urodzony w Niemczech arcybiskup Manaus jest franciszkaninem. W latach 2011-2019 był sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Brazylii. Na Synodzie Amazońskim 2019 opowiada się za złagodzeniem celibatu i dopuszczeniem do kapłaństwa „viri probati” – zasłużonych dla Kościoła, żonatych mężczyzn, którzy mogliby udzielać sakramentów, w związku z brakiem kapłanów. Postulat ten znalazł większość wśród biskupów obecnych na Synodzie, ale nie zostało później przyjęte przez papieża Franciszka. Niemniej jednak arcybiskup Manaus został kardynałem w sierpniu 2022 roku. Może on stać się budowniczym mostów między reformatorami z krajów niemieckojęzycznych i Ameryki Łacińskiej.