Obchody 33. rocznicy utworzenia Diecezji Toruńskiej

– Uroczystość Zwiastowania Pańskiego zapewnia nas, że Bóg czyni rzeczy niemożliwe i o tym nie możemy zapomnieć – mówił bp Józef Szamocki podczas Eucharystii w toruńskiej katedrze.  25 marca to dla toruńskiego Kościoła szczególna data. Tego dnia w 1992 r. na mocy bulli papieża Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae populus” powstała Diecezja Toruńska. Jak podkreślał biskup Józef Szamocki katedra stała się wówczas świątynią – matką dla nowo utworzonej diecezji.

Na wspólnej modlitwie obecni byli m.in.: bp Andrzej Suski, księża, siostry zakonne, klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, Prezydent Miasta Torunia Paweł Gulewski, przedstawiciele władz samorządowych oraz licznie zgromadzeni wierni.

W homilii bp Szamocki nawiązał do przeżywanej uroczystości Zwiastowania Pańskiego. – Teologowie mówią, że w tym święcie mariologia ściśle jednoczy się z chrystologią, a punktem centralnym sceny Zwiastowania jest ukazanie przyszłości dziecka – Syna Bożego, które się narodzi za sprawą Ducha Świętego – zaznaczył, dodając, że z tego wydarzenia rozwija się prawda, że człowiek, który jak Maryja otworzy się na moc Najwyższego jest zdolny przyjąć każdą łaskę, której Bóg pragnie mu udzielić.

– W naszym życiu potrzeba takiego samego „fiat” jakie Maryja wypowiedziała Bogu. Poddanie się całkowicie woli Ojca we wspólnocie Kościoła jest pierwszym i podstawowym powołaniem chrześcijanina. Wystarczy, że będziemy wierzyć, naśladować Chrystusa i z mocą opowiadać o Nim innym. Bóg jest Słowem Odwiecznym, które przyjmiemy albo odrzucimy. Maryja nie wypytuje o szczegóły, ale oddaje się do dyspozycji – tłumaczył bp Szamocki.

Podczas Eucharystii wielu wiernych przystąpiło do Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Biskup podkreślił, że Kościół od lat zachęca do włączenia się w tę inicjatywę. – Niejedno dziecko, którego imienia może nie będziemy znali narodzi się, ponieważ łaska dotknie jego mamę, tatę lub tych, którzy mają inne rozwiązania na to, aby unicestwić to życie – mówił. Dodał, że żyjemy w czasach, w których zderzają się dwie cywilizacje – życia i śmierci. – Walczy się o prawa człowieka, a wiemy, że dramat naszych czasów polega na tym, że cały czas otwierane są kliniki aborcyjne. Podejmijmy modlitwę, aby nasza Ojczyzna nie zginęła, póki my żyjemy. Jak nie będzie komu żyć? Jaka będzie przyszłość? – pytał.

O oprawę muzyczną zadbała Schola Cathedralis Thoruniensis.