Otwarcie fazy świadectw w sprawie beatyfikacji założyciela Comunione e Liberazione

W Mediolanie zainicjowano wczoraj fazę świadectw w sprawie beatyfikacji i kanonizacji sługi Bożego, ks. Luigiego Giussaniego, założyciela ruchu Comunione e Liberazione („Komunia i Wyzwolenie”).

W uroczystej celebracji nieszporów pod przewodnictwem arcybiskupa Mediolanu Mario Delpiniego wzięło udział 1000, a 8 tys. śledziło wydarzenie on line. W drugiej fazie etapu diecezjalnego zostanie przesłuchanych w ciągu najbliższego półtora roku od 60 do 80 świadków życia ks. Giussaniego. Proces kanoniczny rozpoczął się w katedrze mediolańskiej w 2012 roku, siedem lat po śmierci sługi Bożego.

„Jesteśmy bardzo wdzięczni papieżowi Franciszkowi za uwagę i szacunek, które wielokrotnie wyrażał, także publicznie, dla postaci księdza Giussaniego i dla drogi, którą ruch podąża w obecnym okresie. Teraz głównym zadaniem, do którego jesteśmy wezwani, jest zintensyfikowanie naszych modlitw dla dobra Sprawy, w nadziei, że wkrótce będziemy mogli zobaczyć sługę Bożego księdza Giussaniego w gronie błogosławionych i świętych Kościoła. Prośmy Boga o łaskę tej świętości, to znaczy o to, by nasze człowieczeństwo zostało całkowicie przeniknięte wiarą przeżywaną prawdziwie i z pasją” – powiedział kierujący ruchem „Komunia i Wyzwolenie”  prof. Davide Prosperi.

Podczas formalności związanych z obrzędem, arcybiskup Mediolanu, wraz z członkami trybunału na tym etapie świadectwa, złożył przysięgę oraz pieczęć i podpis na protokole z pierwszej publicznej sesji tego etapu.

Ks. Luigi Giussani urodził się w Desio, miejscowości położonej niedaleko Mediolanu, 15 października 1922 roku. W młodym wieku wstąpił do seminarium diecezjalnego w Mediolanie, kontynuując studia i ostatecznie kończąc je na Wydziale Teologicznym w Venegono. Były to lata intensywnych studiów i wielkich osobistych odkryć: jak choćby lektura włoskiego filozofa i poety romantycznego Giacomo Leopardiego, która stale towarzyszyła ks. Giussaniemu. W tych latach zresztą umocniło się w nim przekonanie, że szczytem każdego ludzkiego geniuszu, jakkolwiek wyrażonego, jest proroctwo, nawet nieświadome, „wydarzenia Chrystusa”. Zdarzyło mu się więc czytać hymn „Do swojej kobiety” Leopardiego jako rodzaj wstępu do prologu Ewangelii św. Jana, a w Ludwigu van Beethovenie i Gaetano Donizettim rozpoznawać żywe wyrazy odwiecznego zmysłu religijnego człowieka.

Z lat seminarium i studiów Luigi Giussani wyniósł naukę, że zmysł estetyczny i etyczny łączą się z prawidłową i pełną pasji jasnością co do ontologii, a żywy smak estetyczny jest tego pierwszym znakiem. Przestrzeganie dyscypliny i porządku w życiu seminaryjnym łączyło się z siłą temperamentu, który wyróżniał się żywością i bystrością w rozmowach z przełożonymi i w inicjatywach z bliskimi mu osobami.

Po święceniach kapłańskich, ks. Giussani poświęcił się nauczaniu w seminarium w Venegono. W tych latach specjalizował się w studiowaniu teologii wschodniej, amerykańskiej teologii protestanckiej oraz w pogłębianiu „racjonalnej motywacji przylgnięcia do wiary i Kościoła”. W połowie lat pięćdziesiątych porzucił nauczanie w seminarium dla nauczania w szkołach średnich. W 1954 roku obronił pracę doktorską na temat „Zmysł chrześcijański człowieka wg Reinholda Niebuhra”.

Przez dziesięć lat, od 1954 do 1964, uczył w liceum klasycznym Bercheta w Mediolanie. W tych latach rozpoczął działalność studyjną i wydawniczą, której celem było zwrócenie uwagi na problem wychowania w Kościele i poza nim. Były to lata narodzin i rozprzestrzeniania się ruchu Gioventù Studentesca (Młodzież Studencka – pod taką nazwą Akcja Katolicka była obecna w szkołach średnich), która później przekształciła się w Komunię i Wyzwolenie. Odrzuciwszy wszelkie perspektywy kariery akademickiej, poświęcił się kształceniu studentów, którzy potrzebowali punktów odniesienia i wzorów do naśladowania. Działalność ewangelizacyjną rozpoczął w latach 60. XX wieku, przedstawiając prawdy wiary w otwartym i nieustannym dialogu, konsekwentną uległością wobec Magisterium Kościoła, a przede wszystkim wzorowym świadectwem życia.

Tak narodził się ruch Komunia i Wyzwolenie, który z biegiem lat rozrastał się dzięki apostolskiemu zapałowi tego gorliwego kapłana diecezji mediolańskiej, który potrafił zaangażować wielu uczniów w pasjonującą drogę misyjną. Ks. Giussani został mianowany prałatem honorowym Jego Świątobliwości przez Jana Pawła II w 1983 roku. W 1995 r. otrzymał Międzynarodową Nagrodę Kultury Katolickiej, a w 2003 r. Nagrodę Macchi, przyznawaną przez Stowarzyszenie Rodziców Szkół Katolickich osobom wyróżniającym się w dziedzinie edukacji. Był konsultantem Kongregacji ds. Duchowieństwa i Papieskiej Rady ds. Świeckich. Przewodniczył także Centralnej Diakonii Bractwa Komunii i Wyzwolenia, stowarzyszenia uznanego przez Papieską Radę ds. Świeckich w 1982 r. oraz kierował Memores Domini, stowarzyszeniem świeckim. uznanym również przez Papieską Radę ds. Świeckich (1988), skupiającym osoby z Komunii i Wyzwolenia, które dokonały wyboru poświęcenia się Bogu w dziewictwie.

22 lutego 2005 r., w święto Katedry św. Piotra, ks. Luigi Giussani, po komplikacjach zdrowotnych z krążeniem i nerkami, zmarł w wieku 82 lat. „Pamięć o ukochanej osobie nie kończy się na tym” – powiedział ówczesny arcybiskup Mediolanu, kard. Dionigi Tettamanzi, gdy wynoszono trumnę z doczesnymi szczątkami ks. Giussaniego z katedry w Mediolanie, wśród rzęsistych oklasków i wzruszenia dziesiątków tysięcy ludzi. Kardynał zaznaczył, że pamięć o „bardzo drogim ojcu, serdecznym i silnym, który dla wszystkich był głosicielem i świadkiem Chrystusa i jego tajemnicy” nie skończy się na tym i będzie trwała.

Uroczystemu pogrzebowi przewodniczył kard. Tettamanzi, z udziałem ponad pięciuset księży, osiemnastu biskupów i czterech kardynałów. Oprócz Tettamanziego byli także: kard. Joseph Ratzinger, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, który wygłosił homilię, oraz kardynałowie: Crescenzio Sepe i Angelo Scola. Kard. Ratzinger powiedział m.in., że „ks. Giussani stał się rzeczywiście ojcem wielu, zdobywał serca, przyczynił się do przemiany świata na lepsze, otwierając bramy świata dla nieba”.

W 2012 r., w siódmą rocznicę śmierci ks. Luigi Giussaniego, archidiecezja mediolańska, po otrzymaniu zgody Stolicy Apostolskiej otworzyła proces beatyfikacyjny.

Obecnie założony przez ks. Giussaniego ruch Komunia i Wyzwolenia jest obecny w 70 krajach na całym świecie. Najwięcej wspólnot jest we Włoszech i Hiszpanii. Łącznie skupiają około 60 tys. dorosłych członków, w tym około tysiąca w Polsce, głównie w ośrodkach akademickich, m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Krakowie, Katowicach, Warszawie i Opolu.

Włoscy członkowie KiW i wychowankowie ks. Giussaniego piastują dziś ważne stanowiska w życiu społecznym, kościelnym i politycznym. Jest wśród nich m.in. emerytowany metropolita Mediolanu kard. Angelo Scola oraz wieloletni członek włoskiego parlamentu i były minister Rocco Buttiglione.

Od ponad 40 lat Komunia i Wyzwolenie organizuje też doroczne Mityngi Przyjaźni między Narodami w Rimini.