Papieska Komisja ds. Ochrony Małoletnich rozpoczęła nową fazę w przygotowaniu wytycznych

Wciąż wiele jest do zrobienia, ale jesteśmy pewni, że udaje nam się spełniać zadania powierzone nam przez Ojca Świętego – mówił kard. Sean O’ Malley po zakończeniu sesji plenarnej Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich. Zapoznano się na niej z wynikami światowej ankiety na temat projektu uniwersalnych wytycznych w sprawie ochrony małoletnich w Kościele, a także przygotowano zarys rocznego raportu w tej w kwestii, który będzie składany na ręce papieża.

Taki dokument będzie przygotowany zgodnie z poleceniem Franciszka i po raz pierwszy ma zostać opublikowany wiosną 2024 r. Jeżeli chodzi o dokonaną ankietę na temat projektu nowych wytycznych, komisja przyjęła ok. 300 odpowiedzi i ponad 700 sugestii. Jak stwierdzono, w dużej mierze respondenci poparli zaproponowane podejście do ochrony małoletnich. Rozpoczęto więc drugą fazę, w której zostaną wypracowane kryteria dla oceny efektywności procedur i innych działań podejmowanych dla zrealizowania celów stawianych w ramach wytycznych.

Obok wypracowywania projektu legislacyjnego, komisja pozostaje też w kontakcie z Kościołami lokalnymi. Od początku roku odwiedziło ją 13 konferencji episkopatów podczas ich wizyt ad limina. Podczas sesji plenarnej zapoznano się też z mechanizmem finansowym, który dzięki hojności darczyńców, będzie wspierał działania na rzecz ochrony małoletnich w regionach ubogich. W ramach tego funduszu zebrano już 2,5 mln dolarów. Obecnie 20 lokalnych Kościołów zgłosiło chęć skorzystania z tej możliwości.

Sesja plenarna papieskiej komisji rozpoczęła się od prezentacji i świadectwa ze strony członków grupy LOUDfence, działającej na rzecz ofiar nadużyć. Osoby te spotkały się później również z Ojcem Świętym, który powiedział, że ich organizacja jest znakiem nadziei.

Kard. Sean O’ Malley, przewodniczący komisji, wyraził wielką wdzięczność za profesjonalizm i zaangażowanie członków tego organu. Podkreślił również, że praca na rzecz ochrony małoletnich w perspektywie tak wielkiej i różnorodnej wspólnoty, jaką jest Kościół, może przytłaczać. To też tłumaczy, dlaczego potrzebny jest czas, by wypracować integralne podejście, biorące pod uwagę różnorodne sytuacje wspólnot lokalnych.